مجازات کشیش های بچه باز

سخنگوی پاپ تصریح کرده است که تعداد این اشخاصی که خلع لباس شدند، در سال 2012، صد نفر و در سال 2011، حدود سیصد تن بودند. ولی شبکۀ اشخاصی که در بچگی مورد تجاوز کشیش های کلیسا قرار گرفته اند، میگویند که این مجازات ها کافی نیست و پاپ باید کسانی را که این نوع جرایم را کتمان کرده اند، هم خلع لباس کند.

اعضای این شبکه اضافه میکنند که خلع لباس، یک برخورد تدافعی است، یعنی پاپ این کار را در دفاع از کلیسا کرده است، نه در پشتیبانی بچه های که قربانی این اعمال بوده اند. آنان همچنان تصریح میکنند که، دلیل اصلی این مجازات، افشا گری های تعداد زیادی از قربانیان این عمل بود، که جرات کردند، تجربیات تلخ خود را به گوش همگان برسانند.

آغاز این افشا گری ها در سالهای اول دهۀ دو هزار بود که در ایرلند و ایالات متحده، جنایاتی که توسط کشیش های کلیسا روی هزاران کودک، در دهه های 1960 و 70 و 80 صورت گرفته بود، به اطلاع عام رسید. در آن زمان، این هم فاش شد که روسای کشیش های جنایت کار، برای محافظت از آنان، بجای تنبیه، آنان را تغیر محل میدادند، تا به این ترتیب، آبروی نهاد مذهبی کلیسا را حفظ کنند.

بندیکت 16، پاپی که سال گذشته، استعفا کرد، تصمیم گرفته بود که در این مورد، هیچ مهربانیی در برابر کشیش های بچه باز، به خرج ندهد و اعتراف کرده بود که هزاران گزارش در این مورد به او رسیده است. بالاخره پنجشنبه گذشته برای اولین بار هیاتی از واتیکان، مجبور شد که در شهر ژنو، در برابر کمیسیون حقوق بشر و حقوق کودکان سازمان ملل، در این مورد، جواب بدهد. در حالیکه، در عین زمان، خود پاپ از این مسایل، ابراز خجالت کرد.