مصر، آرامش پیش از توفان

در این روز تعطیل در فرانسه، به نظر می رسد که ما با مشکل پخش روزنامه‌ها روبرو شده ایم، چرا که جز لوموند روزنامه ای به دستمان نرسید. اما اینترنت امکان می دهد به شماری از مقالات آنها سری بزنیم.

روزنامه لیبراسیون که مطالب بسیاری را به تنش مصر اختصاص داده، در مطلبی به قلم گزارشگر این روزنامه در قاهره- "مروان شاهین"، می نویسد: شب گذشته قاهره در مجموع آرام بود امادر عین‌حال صدای یک انفجار و گریختن شماری از اعضای برادران مسلمان (اخوان المسلمین) مورد پیگرد پلیس، این آرامش را شکست. این افراد بلافاصله در برابر خبرنگاران تی شرت‌های خود را بالا زدند تا آثار برخورد بازمانده‌های خمپاره یا فشنگ را نشان دهند . آنها فریاد می زدند که مأموران پلیس به روی زنان و کودکان هم آتش گشوده اند.

در همین حال با دیدن خارجی‌ها در محل، پیرمردی لبخند به لب در خانه‌اش را به روی آنها گشود و گفت: «طبیعی است که پلیس دخالت کند؛ اینها مانند "بن لادن" هستند. کمی بعد گروه دیگری در سر کوچه شکل گرفت که در میان آنها پسر جوانی دیده می شد که صورتش بر اثر بریدگی عمیق پر از خون بود، او فریاد می زد که شبه نظامیان "مرسی" او را چاقو زده اند. با این حال اوضاع پیچیده است چون اهالی محل همه ضد "مرسی" هستند اما در میانشان هواداران او نیز وجود دارند که تلاش می کنند در میان مردم خود را غرق کنند.

به هر رو پس از مدتی همه دست ها رو می شود و در حالی که یک مرد چهل ساله می گوید : پلیس از سلاح گرم استفاده نکرده و اخوان المسلمین بودند که تیر اندازی را آغاز کردند. یک جوان ریشو می گوید: نیروهای انتظامی بودند که دست به کشتار زدند.

چند کیلومتر دورتر، جائی که هواداران "مرسی" کشته شدند، زد و خوردها ادامه دارد؛ زدو خوردهائی که درمحله‌های دیگر قاهره و شهرهای دیگر هم دیده می شود. بااین حال شماری از مصریان نمی خواهند خشونت پلیسی را بپذیرند و یا دست کم آن را ناچیز نشان می دهند. بنابراین، شماری از تلویزیون‌های خصوصی "ضد اخوان المسملین" می گویند که این خشونت برای مبارزه با تروریسم لازم است.

همچنین نمی توان نادیده گرفت که واکنش برادران مسلمان هم بسیار خشونت بار بود و از جمله این که شماری پاسگاه پلیس را ویران کردند و کلیساها را به آتش کشیدند. اما گرچه در کشور و به مدت یک ماه شرایط اضطراری اعلام شده، با این وجود آتشی را که خود آتش‌نشانان برافروخته اند ممکن است دامن خود آنان را بگیرد.

هومانیته، به این اشاره دارد که "اخوان المسلمین" از همه مصریان خواسته اند که بار دیگر به خیابان‌ها سرازیر شوند. در برابر این فراخوان، دولت تصمیم گرفت رفت و آمد ترن ها به قاهره را متوقف کند. این در حالی است که این دولت و همه جراید، برادران مسلمان را تروریست می خوانند و می گویند آنها سلاح‌های اتوماتیک خود را در دو میدان پنهان کرده اند و از زنان و کودکان به عنوان سپر استفاده می کنند.

لوموند، با گفتن این که خشونت سراسر مصر را فرا گرفته می نویسد: هواداران "مرسی"، افزون بر پست‌های پلیس، بین 15 تا 20 کلیسای مسیحیان را در سراسر کشور به آتش کشیدند و به مدارس، خانه ها، کلوب‌های ورزشی و محل کسب و کار آنان یورش بردند.

اما در مصر علیا، مقر تاریخی جماعت اسلامی است که نیروهای دولتی با دشواری بیشتر روبرو خواهند شد؛ جرا که در آنجا بود که تلاش برای قیام پس از قتل انور سادات در سال 1981 و مبارزات چریکی بسیار درسال 1990 انجام گرفت که صدها کشته به بار آورد.

فیگارو، نیز که از زاویه‌های گوناگون به تنش مصر پرداخته، در مطلبی به وضع حالت اظطراری در این کشور اشاره داشته می نویسد: حالت اضطراری در مصر که پس از قتل انور سادات توسط اسلام گرایان درسال 1981 برقرارشد، بدون ایست تاسال 2012، یعنی پس از واژگونی حسنی مبارک ادامه یافت. اکنون این حالت که آزادی‌های مدنی را محدود می سازد بار دیگر به اجرا در می آید. در زمان مبارک این قانون امکان داد هزاران نفر خودسرانه دستگیر شوند و زندانیان سیاسی بدون محاکمه و یا پس ازمحاکمه، پشت درهای بسته و دربرابردادگاه‌های نظامی، ده‌ها سال در زندان نگه داشته شوند.

اما یک استاد حقوق جزائی دانشگاه اسکندریه، می گوید که برقراری حالت اضطراری به معنای پیاده کردن همه نکاتی نیست که در قانون سال 1958 پیش بینی شده است.

فیگارو، همچنین در مطلبی به منصوب کردن یک زن به مقام معاونت رئیس جمهوری ایران اشاره داشته می نویسد: نامیدن "الهام امین‌زاده" به عنوان معاون حقوقی ریاست جمهوری، بر مبنای قولی انجام می گیرد که حسن روحانی درمورد شرکت دادن زنان در صحنه‌های اجتماعی داده بود.

فیگاور، می نویسد که این کار تازگی ندارد و درزمان محمد خاتمی نیز معصومه ابتکار، به معاونت رئیس جمهوری در زمینه حفظ محیط زیست برگزیده شده بود.

الهام امین زاده، که دارای دکترای حقوق از دانشگاه "گلاسگو" است وهم اکنون در همین رشته در دانشگاه علامه طباطبائی تدریس می کند، در سال‌های بین 2004 تا 2008، نماینده مجلس از جناح محافظه‌کار و رئیس کمیسیون امنیت ملی و امور خارجه این مجلس بوده است. رساله دکترای او «سازمان ملل، صلح و امنیت بین‌المللی: تجزیه وتحلیلی قانونی و کارآ» نام دارد.