مطبوعات فرانسه نگران حضور نظامی کشور در آفریقای مرکزی

مطبوعات امروز فرانسه ، از فیگاروی دست راستی گرفته تا لیبراسیون و اومانیته دست چپی، امروز گزارش ها و تفسیرهای متعددی از ادامه جنگ در کشور آفریقای مرکزی منتشر کرده اند که ویژگی مشترک همه آنها اظهار نگرانی از آینده حضور نظامی فرانسه در صف اول یک جنگ داخلی است که اهدافش بخوبی تعریف نشده و تشخیص دوست و دشمن در آن دشوار است و بویژه بطرز خطرناکی خصوصیت مذهبی پیدا کرده است.

نکته ای که بیشتر موجب نگرانی نیروهای مختلف سیاسی در فرانسه از جمله نشریات این کشور شده است، ادامه و حتی تشدید درگیری‌ها در مناطق مختلف کشور آفریقای مرکزی و پایتخت آن شهر "بانگی" است.

سرمقاله امروز لیبراسیون که به همین موضوع اختصاص یافته است یاد آوری می کند که از زمان اعلام استقلال آفریقای مرکزی در سال 1960، ارتش فرانسه هرگز بطور کامل این کشور را ترک نکرده است. عملیات نظامی اخیر در این کشور که فرانسه آنرا "سانگاری" نامیده است، بروایت لیبراسیون یازدهمین مداخله نظامی فرانسه، بعنوان استعمارگر سابق، در چهل و پنج سال اخیر است.

سرمقاله می نویسد، این کشور که بسیار بزرگ است و مساحت آن معادل مجموع دو کشور فرانسه و بلژیک است، تنها پنج میلیون جمعیت دارد که مثل همیشه فقیر باقی مانده اند.

سرمقاله لیبراسیون، مدعی است که این کشور نه جاده دارد، نه مدرسه، نه بیمارستان، نه ارتش، نه حکومت و نه حتی سازمان اداری؛ کشوری ورشکسته و غارت شده توسط رهبرانش از جمله امپراطور این کشور "بوکاسا" که لباس‌های فاخرش را "پییر کاردن" تهیه می کرد، پول آنرا معمر قذافی می داد و ژیسکار دستن- رئیس جمهوری سابق فرانسه، در عملیات شکار یار و همراهش محسوب می شد.

لیبراسیون می نویسد در چنین کشوری است که فرانسوا اولاند- رئیس جمهوری فرانسه، تصمیم گرفته است یکبار دیگر دخالت نظامی کند. گر چه فرانسه برای این دخالت اجازه رسمی سازمان ملل را گرفته است تا بر عملیات خشونت آمیز در این کشور نقطه پایان بگذارد.

لیبراسیون، یاد آوری می کند که این اولین بار است که درگیری‌های داخلی در آفریقای مرکزی خصلت مذهبی پیدا کرده است؛ جنگی میان اکثریت مسیحی این کشور با یک اقلیت مسلمان که اعضای گروه شورشی " سلکا " را تشکیل می دهند.
در این جنگ فرانسه بطرز خطرناکی تنهاست و همه متحدین اروپائی رهایش کرده اند.

وضعیت کشورهای آفریقائی همسایه هم مطلوب نیست؛ آنها یا قادر نیستند در این ماجرا دخالت کنند و یا مانند ارتش چاد ، منافعی در این درگیری‌ها دارند.

بعقیده سرمقاله نویس لیبراسیون، فرانسوا اولاند که این جنگ را بسیار کوتاه مدت و پیروزی در آن را سریع توصیف میکرد هم اکنون ارتش را در شرایطی قرار داده است که تظاهراتی علیه دخالت فرانسه برپا شده و بویژه ارتش چاد که در آفریقای مرکزی نقشی پراهمیت دارد، نقش مشکوک و مداخله گرانه‌ای ایفا می کند و هم اکنون با ارتش فرانسه مناسبات متشنجی پیدا کرده اند. از این روست که آینده این جنگ را باید نامعلوم و نگران کننده توصیف کرد.

و اما از فیگاروی امروز صبح، مقاله ای را برایتان انتخاب کرده ایم که به بحران سیاسی–مالی در ترکیه مربوط است. آریل تدلر- مفسر فیگارو، می نویسد پس از جنبش اعتراضی ژوئن گذشته در ترکیه اینک ماجرای فساد مالی که طیب اردوغان مدعی شده بود بسرعت برطرفش خواهد کرد، رئیس دولت ترکیه را دچار مخمصه شدیدی کرده است بطوریکه شب گذشته مجبور شد ده وزیر از کابینه بیست وزیری‌اش را در رابطه با ماجرای فساد گسترده مالی از کار برکنار کند.

یکی از وزرای برکنار شده از اردغان خواست که خودش نیز برای منافع ملت از کار کناره گیری کند.

همه دستگیر شدگان و برکنار شده گان متهم اند که در پولشوئی، قاچاق ارز، رشوه خواری و معاملات غیرقانونی طلا با کشور همسایه ایران دست داشته اند.

اردوغان مدعی است که قربانی یک توطئه شده و دولتی در داخل دولت، چنین بحرانی را آفریده است. او گر چه هیچ نامی را مطرح نکرده و طراحان آنچه را که خود عملیات کثیف نامیده است افشا نکرده است، اما همه ناظران سیاسی می دانند که مقصود او رقیب قدرتمندش "فتح الله گولن" است.

مفسر فیگارو، می نویسد نیروی پر قدرت این رقیب که "هیزمت" نام دارد، از سال 2002 تا کنون متحد اردوغان بوده ولی اکنون با ضربه خوردن به منافعش پس از تصویب قانونی علیه مدارس خصوصی با اردوغان وارد درگیری شده است. گفته می شود که گولن در پلیس و قوه قضائیه نیروی زیادی دارد.

مفسر فیگارو، معتقد است که حوادث اخیر در ترکیه نه فقط سرنوشت انتخابات شهرداری‌ها در چند ماه آینده را تغییر خواهد داد، بلکه سرنوشت انتخابات ریاست جمهوری آینده نیز بشدت تحت تأثیر قرار خواهد گرفت.