"نوام چامسکی": ما وارد دوران زمین شناسی خطرناکی شده ایم

هومانیته اما صفحه نخست و سه صفحه بزرگ درون خود را به گفتگو با "نوام چامسکی"، روشنفکر وزبان شناس بنام آمریکائی اختصاص داده که برای گرفتن مدال طلای "انجمن بین‌المللی زبان شناسی" در پاریس بسر می برد.

"چامسکی" در پیوند با چالش‌های امروزی، به اتم اشاره می کند که به باور او یکی از دست‌آوردهای خطرناک علمی پس از جنگ دوم جهانی برای بشریت است و همه انسانها را همه روزه در خطر از میان رفتن قرار می دهد. مشکل دیگر، ورود انسان به دوران زمین شناسی تازه‌ای است که زمین شناسان آن را "انتروپوسن" یا "دوران اثرگذاری بشر بر محیط زیست" می نامند که به دلیل مصرف زیاد، تولید زباله و گازهای گوناگون، شتاب ترسناکی به خود گرفته است. "نوام چامسکی" روز 8 نوامبر را هم تاریخ تکان دهنده‌ای می‌داند، چرا که از یک سو انتخابات آمریکا انجام گرفت و کسی به ریاست جمهوری رسید که گرمایش زمین و پیوند آن با انرژی های فسیلی را باور ندارد و دیگری گزارشی بود که در همان روز به کنفرانس "کاپ22" در مراکش ارائه شد که در آن گفته می شد رکورد گرمایش زمین همه ساله شکسته می‌شود.

"نوام چامسکی"، سپس به بسیج انسان‌ها و اهمیت آن اشاره کرده می گوید، باید بسیج های گسترده تری انجام گیرد چرا که آمریکا میلیاردها دلار، برای ساختن سلاح‌های تازه، مدرن ساختن ارتش و سلاح‌های اتمی کوچک اما بسیار خطرناک، صرف می کند و سلاح های خود را در مناطق حساس و کنار مرزهای روسیه قرار می دهد و روسیه نیز در پاسخ به همین کار، دست می زند.

به دو خطر هسته‌ای و آب وهوائی، "نوام چامسکی" پناهجویانی را می افزاید که به دلیل بالا آمدن سطح دریاها در آسیای جنوب شرقی ناچار خواهند شد از محل زندگی خود بگریزند. امروزه، در آنجا 300 میلیون نفر به آب آشامیدنی دسترسی ندارند و دو کشور اتمی هند و پاکستان ناچار خواهند شد برای دستیابی به آب با یکدیگر بجنگند.

"نوام چامسکی"، در پاسخ به موج و یا اصطلاح "ضد نظام" که به تازگی در رسانه ها بسیار دیده و شنیده می‌شود، می‌گوید: علت چنین پدیده‌ای سیاست‌هائی است که طی سال‌های جهانی شدن لیبرالیسم نو، توسط شماری از نخبگان و اقتصاددانان آنان، بکار بسته شد و برای شمار بزرگی از مردم جهان فاجعه بار بود. این پدیده در سال 2008 با تنش مالی به وجود آمده، به اوج خود رسید. پروژه های نئو لیبرال در آمریکا سبب رکود ویا پس روی در وضع زندگی مردم شد، اما طبق معمول، سرخوردگی آنان، جماعت شکننده یعنی سیاه پوستان ویا مهاجران را نشانه گرفت؛ همین پدیده بیگانه ستیزی در اروپا نیز بالا گرفت. در سراسر جهان و در آمریکای لاتین، صندوق بین المللی پول باعث افول رونق اقتصادی گردید، در اروپا هم که تصمیم‌ها در بروکسل توسط دیوان سالاران و بانک ها گرفته می‌شود، در مردم سرخوردگی به وجود آورده است و باعث بالا آمدن چهره‌های عوام فریب شده است.

روزنامه اقتصادی لزاکو، به وضعیت نفت در آستانه جلسه امروز اوپک در وین اشاره کرده می نویسد: این جلسه بدون شک مهمترین جلسه از سال 1973 به این سو است که در آن تصمیم تحریم نفت برای اروپائیان گرفته شد. توافق الجزیره مبنی بر کاهش تولید نفت بدین دلیل تصویب خواهد شد که اعتبار سازمان اوپک در خطر است و بهای هر بشکه نفت نیز که به 53 دلار رسیده بود می تواند پائین بیاید.

فیگارو می نویسد، در پی کاهش بهای نفت، شرکت‌های نفتی از جمله "توتال" سرمایه‌گذاری‌های خود را کاهش داده بودند. اکنون "توتال" می خواهد با استفاده از پائین بودن بهای نفت، مهره‌های خود را بچیند؛ از این رو این گروه معتبر فرانسوی به ایران بازگشت و توافقی را که با حسن روحانی به هنگام سفرش به پاریس بدست آورده بود، در روز 8 نوامبر در تهران امضا کرد؛ توافقی که به این شرکت امکان می‌دهد مبلغ یک میلیارد دلار در میدان گازی پارس جنوبی سرمایه گذاری کند.

روزنامه مسیحی لاکروا، به ایجاد یک "مرکز دادرسی و جزائی علیه فساد" در افغانستان اشاره می کند که در میانۀ ماه نوامبر یک ژنرال را به جرم فساد به دو سال و شش ماه زندان محکوم کرد. به گفته ناظران، با در نظر گرفتن گستره فساد و مصونیت، کسانی که از آن در جامعه افغانستان بهره می برند، این نهاد وظیفه سنگینی را به گردن خواهد داشت.

از جمله ماجراهائی که طی سال‌های اخیر برملا شد، ماجرای ناپدید شدن 900 میلیون دلار از صندوق بانک کابل است.
گردانندگان این مرکز، با بودجه‌ای که بخشی از آن توسط جامعه بین‌المللی تأمین می شود، 35 قاضی، افسر پلیس و دادستان هستند. آنها هم اکنون حدود ۵٠ پرونده فساد را در دست بررسی دارند که در میان آنها چهار وزیر، بانک ملی افغانستان و نهاد مسئول صدور شناسامه دیده می شوند.

روزنامه لوموند در مطلب بزرگی به نگرانی مقامات فرانسوی از بازگشت 700 فرانسوی که برای جنگیدن در کنار داعش به سوریه وعراق رفته بودند و 200 نفر آنها هم اکنون این گروه را ترک کرده اند، می پردازد، به ویژه این که زنان و کودکان آنها نیز بازمی‌گردند و برای مقامات فرانسوی، هم از نظر تنبیه‌های قانونی، وهم از دید پذیراندن آنان در جامعه، دردسرساز شده‌اند، به ویژه این که شماری از آنها همچنان به تبلیغ باورهای اسلامی تندرو خود ادامه می دهند و جامعه‌گریز هستند؛ بنابراین نمی توان به نیتِ واقعی آنان پی برد.

بیشتر روزنامه‌ها همچنین مطلبی را به فیلم افغان "گوسفند وبره" ساخته "شهربانو سادات" اختصاص داده‌اند که امروز به روی پرده سینماها آمد و با الهام از کودکی این کارگردان در یک روستای افغانستان ساخته شده است.