نامه ترامپ به جهانیان در سال ۲۰۴۰

از روز پنج‌شنبه اول ژوئن که دونالد ترامپ، رئیس جمهوری امریکا از خروج کشورش از توافق آب و هوایی پاریس خبر داد؛ روزنامه‌ها و رسانه‌ها بیش از هر چیز به همین موضوع پرداخته‌اند. امری که به نوشته فیگاروی امروز ، انجام آن از سوی ترامپ موجی از شگفتی را در کشورهای مختلف جهان برانگیخته است و آنچنان که لیبراسیون گفته کشورهای بسیاری از فردای اعلام این خبر، مخالفت با تصمیم رئیس جمهوری آمریکا در این زمینه را آغاز کرده و به مبارزه با گرم شدن زمین ادامه می‌دهند.

فیگاروی امروز در سرمقاله خود با عنوان "یک هشدار خطرناک" نوشته که اکنون نه پرونده اتمی ایران و نه موضوع اوکراین دیگر مورد بحث میان قدرت‌های بزرگ نیست، بلکه آنچه ترامپ اعلام کرده سوژه مبارزه و دعوای جدید می‌تواند باشد.

به نوشته فیگارو، آب و هوا اکنون در صحنه بین‌المللی در سرخط موضوعات است. درمان این کره خاکی به یک صحنه نبرد تبدیل شده است.

فیگارو نوشته که در آخرین نشست گروه هفت در سیسیل ایتالیا، آنگلا مرکل حساب کرده بود که آراء شش به یک است. شش کشور قدرتمند تلاش کردند تا ترامپ را مجاب کنند، و حالا با تصمیم تازه ترامپ، آراء ۱۹۴ در برابر یک است. زیرا که همه جهان احساس "ترس" و "خشم" در برابر این رفتار "غیرعادلانه" در برابر آینده جهان کرده‌اند.

به نوشته فیگارو شعار "نخست، آمریکا" سبب می‌شود که نتوانیم به او به دلیل توجهش به احتیاجات امروز جامعه آمریکا انتقاد کنیم؛ اما "جاه‌طلبی آمریکایی" که به این شکل بروز کرده، یک "هشدار خطرناک" برای جهان است.

روزنامه لیبراسیون هم نامه‌ای خیالی از دونالد ترامپ از ساحل دریا در سال ۲۰۴۰ را منتشر کرده که خطاب به مردم جهان نوشته است.

در این نامه دونالد ترامپ خطاب به "همکاران آمریکایی" خود یا "آنها که باقی مانده‌اند" در ۹۳ سالگی چنین نوشته است: "باید کاری را انجام دهم که تاکنون هرگز نکرده‌ام: اقرار"
و اعتراف و اقرار ترامپ اینچنین است: "من یک اشتباه بزرگ مرتکب شدم. بزرگ، بزرگ"

رئیس جمهوری آمریکا در نامه خود نوشته است: "من هرگز نباید روز اول ژوئن ۲۰۱۷ آن کار را انجام می‌دادم... من می‌خواستم ابهت آمریکا را به آن بازگردانم. اما آن را کوچک کردم... "

دونالد ترامپ در این نامه اعتراف کرده که به دلیل "ناتوانی" او سیاره زمین به شکلی درآمده که "آخر الزمان" فرارسیده است. جهانی که در آن ۶۰۰ میلیون کودک در سیاره‌ای زندگی می‌کنند که نیمی از آن فاقد آب است، ۲۰۰ میلیون نفر در حال مهاجرت به دلیل کمبود آب هستند، و جهان هرگز چنین "بحرانی" را تجربه نکرده بوده است.

ترامپ در ادامه گفته است یا در واقع در سال ۲۰۴۰ در نامه خود می‌گوید: "۲۳ سال پیش من گفته بودم که یا باید دوباره مذاکره کنیم یا هیچ، اما آن زمان باید فکر می‌کردم. من می‌خواستم بزرگترین کارآفرین دنیا باشم، بزگترین کارآفرینی که خداوند تاکنون خلق کرده، اما یکی از بدترین نابودکننده‌های تنوع زیستی شدم. و حالا در اول ژوئن ۲۰۴۰ یکی از هشت گونه پرنده نابود شده، یک پستاندار از چهار نوع، یک دوزیست از سه گونه از نقشه جهان حذف شده است... در قطب ، دیگر یخ وجود ندارد. اروپا به صحرا تبدیل شده و پترزبورگ به منطقه غیرقابل سکونت."

رئیس جمهوری آمریکا همچنین نوشته است: "شبی که من بدترین تصمیم زندگی‌ام را گرفتم، سگولن نامی اهل فرانسه، گفته بود که من با اتخاذ این تصمیم به بشریت توهین کردم. باز هم اشتباه! نجات یافتگان جزیره کیراباتی (در اقیانوس آرام) که مجبور به ترک سرزمین خود شدند، می‌خواهند از من به دادگاه بین‌المللی اقلیمی شکایت کنند." هرچند او در پایان نامه خود درباره همکاری پلیس در این زمینه اظهار تردید می‌کند.

تیتر نخست روزنامه لوموند امروز به انتخابات پارلمانی فرانسه اختصاص دارد که تا یک هفته دیگر برگزار خواهد شد.

اما درباره ترامپ و مسئله آب و هوا این روزنامه مطلب مفصلی دارد، از جمله در گزارش دومین صفحه خود با نام "پیروزی مذهبی‌ها و تردیدکنندگان به مساله آب و هوا" نوشته که چند روز پیش از اعلام جدایی آمریکا از توافق آب و هوایی پاریس، شبکه فاکس نیوز که یک شبکه تلویزیونی محافظه‌کار در آمریکاست، نتیجه یک نظرسنجی را منتشر کرد که نشان می‌داد ترامپ در داخل آمریکا در این زمینه طرفداران بسیار دارد.

علیرغم اینکه شش درصد افرادی که در نظرسنجی شرکت کرده بودند نسبت به آینده وضعیت آب و هوایی زمین اظهار "نگرانی" کرده بودند، اما بسیاری از کسانی که به ترامپ رای داده اند با او در این زمینه موافق هستند.

این روزنامه به سخنان یک نماینده جمهوری خواه کنگره آمریکا اشاره می‌کند که خطاب به "مسیحیان" گفته بود: " من فکر می‌کنم که خالقی وجود دارد که از ما بسیار قوی‌تر است. من معتقدم یک مشکل واقعی در این زمینه وجود داشته باشد، او می‌تواند آن را رفع کند."

این روزنامه در یادداشتی هم با عنوان "بازنشستگی عمو سام" نوشته که این یک بازنشستگی معمولی و پیش بینی شده نیست، بلکه یک بازنشستگی تلخ، کثیف و همچنین کینه توزانه است.