نزدیکی واشنگتن و هاوانا مخالفان قدیمی رژیم کوبا را نگران کرده است

قرار است که روابط دیپلماتیک واشنگتن-هاوانا رسماً از روز ۲۰ ژوئیه آغاز گردد. این روابط در سال ۱۹۶۱، دو سال پس از پیروزی انقلاب فیدل کاسترو، قطع شده بود.

اینک بخشی از مخالفان سیاسی رژیم کوبا که در آمریکا ساکن‌اند، از بهبود رابطۀ واشنگتن و هاوانا خشمگین‌اند. برای آنان، آرزوی کهنۀ سقوط رژیم کوبا ناممکن‌تر از همیشه به نظر می‌رسد.
به گفتۀ این دسته از مخالفان، آمریکا نباید روابط خود را با «کوبای تروریست» عادی سازد. آنها برقراری روابط با هاوانا را خیانت به آرمان‌هایشان می‌دانند و می‌گویند که روند عادی‌سازی می‌بایست در درجۀ اول با توجه به معیارهای حقوق بشر در کوبا صورت می‌گرفت.

در عین حال برخی دیگر از مخالفان رژیم کوبا معتقدند که عادی شدن رابطه با آمریکا، در دراز مدت به ضرر رژیم خواهد بود. آنان هر نوع گشایش به سوی جهان خارج را ضربه‌ای به رژیم هاوانا می‌دانند.

پیامدهای اقتصادی برای مهاجران
 
در کوبا سخت شایع است که به محض برقراری روابط رسمی، کمک‌های دولتی آمریکا به کوبا‌یی‌ها قطع خواهد شد.
از سال ۱۹۶۶ قانونی در آمریکا به اجرا گذاشته شد که بر اساس آن دولت، تسهیلاتی در اختیار مهاجران کوبایی‌ قرار می‌دهد و برای مسکن و اشتغال به آنان کمک می‌کند. این قانون حتی می‌تواند شامل کوبایی‌هایی شود که بدون ویزا وارد خاک آمریکا شده‌اند.

جریان مهاجرت قانونی وغیرقانونی کوبایی‌ها به آمریکا پدیدۀ تازه‌ای نیست.
طی هشت ماه اخیر، گارد ساحلی آمریکا ۲۶۶۰ کوبایی را که درصدد ورود به فلوریدا بودند، شناسایی کرده است. این رقم نسبت به دو سال گذشته افزایش داشته است.
آمریکا در مورد این مهاجران، قانون معروف به «پای خشک، پای تر» را اعمال می‌کند که بر اساس آن، تا زمانی که مهاجران در آب دستگیر شوند به کوبا بازگردانده خواهند شد.

با اینهمه، راه آبی به سمت سواحل فلوریدا دیگر مثل سابق مسیر اصلی ورود کوبایی‌ها نیست. از سال ۲۰۱۳، بسیاری از مهاجران غیرقانونی کوبایی از طریق مکزیک وارد خاک آمریکا می‌شوند.

در کنار جریان مهاجرت غیرقانونی، آمریکا سالانه بیست‌هزار ویزای مهاجرت و سی‌هزار ویزای توریستی به کوبایی‌ها می‌دهد. محدودیت زمانی تقریباً نیمی از ویزاهای توریستی نیز رعایت نمی‌شود و صاحب ویزا گاه چند سال، گاه برای همیشه در آمریکا باقی می‌ماند.