نلسون ماندلا تاریخ جهانی را دگرگون کرد

ماندلا در سال 1944 به عضویت "کنگرۀ ملی آفریقا" درآمد که نقشی هدایتگر در نبرد علیه آپارتاید در آفریقای جنوبی ایفا نمود.

او در سال 1956 و یک سال پیش از دومین ازدواجش به اتهام خیانت به کشور دستگیر و زندانی شد. دولت وقت آفریقای جنوبی اعلام کرد که ماندلا در تدوین منشور آزادی که خواستار برابری سیاه پوستان و سفیدپوستان آفریقا بود سهم داشته است. در این دوره آفریقای جنوبی تحت نظام آپارتاید یا تبعیض نژادی می زیست که به موجب آن سیاه پوستان نسبت به سفیدپوستان در موقعیتی فرودست قرار داشتند.

ماندلا که در سال 1960 تبرئه شد به مبارزاتش علیه تبعیض نژادی به ویژه پس از کشتار 69 تن از تظاهرکنندگان سیاه پوست در "شارپ ویل" در شمال-شرق آفریقای جنوبی شدت بخشید. در این دوره ماندلا زندگی سیاسی مخفیانه اش را برای پایه‌ریزی شاخۀ نظامی "کنگرۀ ملی آفریقا" آغاز کرد و هدایت آن را نیز در دست گرفت. شاخۀ نظامی کنگرۀ ملی آفریقا در سال 1961 نخستین عملیات مسلحانه اش را در "دوربان"، "بندر الیزابت" و ژوهانسبورگ آغاز کرد.

ماندلا در سال 1963 در پی دستگیری رهبران کنگرۀ ملی آفریقا دستگیر و زندانی و در دوازدهم ژوئن سال 1964 به حبس ابد محکوم شد. او به همراه شش تن از همرزمانش نوزده سال را در زندان "روبن آیسلند" که ویژه زندانیان سیاسی بود سپری کرد.
در سلول های همین زندان نلسون ماندلا تحصیل در رشتۀ حقوق را ادامه داد و خاطراتش را نوشت.

پس از آزادیش از زندان و پایان تبعیض نژادی در آفریقای جنوبی سلول نلسون ماندلا در زندان "روبن آیسلند" به یکی از محل های بازدید رهبران بلندپایۀ جهان در جریان سفرهای رسمی و غیررسمی شان به آفریقای جنوبی بدل شد. در یازدهم فوریه سال 1990 نلسون ماندلا سرانجام توسط فردریک دو کلرک، آخرین رییس جمهوری آفریقای جنوبی در دورۀ آپارتاید، از زندان آزاد شد.

میلیون ها نفر از مردم آفریقای جنوبی به پیشواز او پس از آزادی از زندان رفتند و استقبال وسیع از قهرمان مبارزه علیه تبعیض نژادی خود بیانگر پایان دورۀ ستم و سرکوب نژادی در آفریقای جنوبی بود.

پس از آزادی از زندان، نلسون ماندلا دور سفر جهانی را در سن 72 سالگی آغاز کرد و از مردم و رهبران جهان خواست که به فشارهایشان علیه ستم نژادی در کشورش ادامه بدهند.

پایان آپارتاید در سال 1991 در آفریقای جنوبی به اعطای جایزۀ نوبل صلح به نسلون ماندلا و فردریک دوکلرک آخرین رییس جمهوری آفریقای جنوبی در دورۀ تبعیض نژادی منجر شد.

پس از الغای آپارتاید، نلسون ماندلا در سال 1994 به عنوان نخستین رییس جمهوری سیاه پوست آفریقای جنوبی انتخاب گشت. با پایان دورۀ ریاست جمهوری اش، ماندلا تا آخرین دورۀ حیات خود زندگی اش را وقف مبارزه با فقر و به ویژه بیماری ایدز در آفریقای جنوبی نمود.

نلسون ماندلا در سخنرانی مراسم تحلیفش در سال 1994 به عنوان رییس جمهوری آفریقای جنوبی از جمله گفت : «آزاد بودن تنها به منزلۀ رهایی از زنجیر نیست. آزادی نحوه ای از زیستن است که آزادی دیگران را محترم شمرده و تقویت می کند». ماندلا با همین نحوۀ زیستن تاریخ کشورش و همچنین تاریخ جهانی را در واپسین سال های سدۀ بیستم به سهم خود دگرگون ساخت.