نمایشگاه کتاب تهران و قصه همیشگی جمع‌آوری «غیرقانونی» آثار + گفتگو

نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران از روز شانزدهم اردیبهشت ماه آغاز به کار کرد و براساس گزارش خبرگزاری مهر در سومین روز برگزاری آن، دو کتاب انتشارات روزنه «با دستور پلیس امنیت کشور» از این نمایشگاه جمع‌آوری شد.
این آثار شامل رمان «من و سیمین و مصطفی» نوشته شیوا ارسطویی و «ملت‌ها چگونه شکست می‌خورند» نوشته یک نویسنده عرب با ترجمه محسن میردامادی و محمد حسین نعیمی‌پور بوده است.

دو روز ابتدایی این نمایشگاه نیز با جمع‌آوری چندین کتاب فارسی و نیز زبان‌های خارجی همراه بود.
از جمله این کتاب‌ها مجموعه اشعار فاطمه اختصاری با عنوان «منتخبی از شعرهای شاد به همراه چند عکس یادگاری» بوده که به گفته همایون امیرزاده، مدیر کمیته رسیدگی به تخلفات ناشران «تعدادی از شعرهای موجود در این کتاب از سوی برخی خوانندگان خارج از کشور خوانده شده است.»
اشاره وی به شاهین نجفی، خواننده ایرانی ساکن آلمان بوده که در آلبوم «هیچ هیچ هیچ» خود شعری از این مجموعه را خوانده است.

خبرگزاری مهر همچنین از توقیف کتابی درباره آیت‌الله خمینی با عنوان «درآمدی انتقادی درباره خمینی» نوشته آرشین احمدی مقدم، استاد دانشگاه در لندن خبر داده است.

هرچند روز جمعه، هجدهم اردیبهشت خبرگزاری تسنیم اعلام کرد که بیش از ۱۰ عنوان کتاب خارجی دیگر از بخش بین‌الملل نمایشگاه جمع‌آوری شده که به گفته علی فریدونی، مدیر هیئت نظارت بر محتوای کتاب‌های خارجی، این کتاب‌ها «فرقه‌گرایی و عرفان‌های کاذب» را ترویج می‌کردند و «در برخی از آنها نیز نام خلیج فارس جعل شده بود.»
در بیست و ششمین نمایشگاه کتاب نیز کتاب «صراحت نامه» نوشته اکبر هاشمی رفسنجانی از جمله آثاری بود که در نمایشگاه جمع‌آوری شد.

علی‌اصغر رمضان‌پور، روزنامه‌نگار و مدیر نمایشگاه کتاب تهران در دولت اصلاحات ساکن لندن در گفت‌وگو با بخش فارسی رادیو بین‌المللی فرانسه درباره شیوه نظارت بر آثار توزیع شده در نمایشگاه می‌گوید: «مساله نظارت بر نمایشگاه کتاب تا حدی جدا از سازوکار صدور مجوز به آثار در وزارت ارشاد است.»

به گفته وی در زمان برگزاری نمایشگاه کتاب یک شورای نظارتی تشکیل می‌شود که در آن به جز اداره کتاب به عنوان مسوول صدور مجوز کتاب، نمایندگانی از حراست وزارت کشور و همچنین به طور غیررسمی نمایندگانی از وزارت اطلاعات و نیز شعبه فرهنگ و هنر دادستانی حضور دارند که آنها عملا بیش از وزارت ارشاد بر آثار نظارت می‌کنند.
این روزنامه‌نگار تاکید می‌کند که چنین برخوردهایی در مقررات و قوانین وزارت ارشاد و اداره کتاب وجود ندارد و کل این فرآیند به صورت «غیرقانونی» صورت می‌گیرد.