هشدار علی اکبر صالحی: در صورت بدقولی آمریکا، ایران دوباره همۀ تأسیسات اتمی‌ خود را فعال خواهد کرد

روز ٣١ مرداد/ ٢٢ اوت، علی اکبر صالحی در گفتگو با خبرگزاری صدا و سیما گفت: «در صورت برهم خوردن برجام همه چیز به هم می‌خورد و اصلاً منطق سیاست بین‌المللی به هم می‌ریزد. اعتبار کشورهایی مانند آمریکا به هم می‌خورد و این پرسش مطرح می‌شود که آنها چرا تعهد دادند و ملتزم شدند و حالا زیر تعهدشان زدند؟»
به عقیدۀ صالحی اگر آمریکایی‌ها برجام را به هم بزنند، اعتبار خود را در مقابل کرۀ شمالی هم از دست خواهند داد زیرا کره‌ای‌ها خواهند گفت: «فرض کنیم در مذاکرات با آمریکا به نتیجه برسیم؛ چه ضمانتی هست که پایدار بماند؟»

صالحی در عین حال افزود: «البته ما علاقمند نیستیم که چنین اتفاقی بیفتد. ما برای برجام خیلی زحمت کشیدیم و آن را به آسانی به دست نیاوردیم که به آسانی از دست بدهیم، ما برجام را قبول داریم به آن پای بندیم».

رئیس سازمان انرژی اتمی ایران هشدار داد که ایران قادر است «حداکثر تا پنج روز غنی سازی ۲۰ درصدی اورانیوم را در مرکز فردو آغاز کند».

مرکز غنی‌سازی اورانیوم فردو در نزدیکی شهر قم، یکی از موضوعات مهم و دشوار مذاکرات هسته‌ای بود و غربی‌ها اصرار داشتند که فعالیت آن را از نزدیک تحت نظر قرار دهند. در مرکز فردو اورانیوم با خلوص ۲۰ و ۵ درصد تولید می‌شد اما به دنبال امضای توافق اتمی، این غنی‌سازی به حالت تعلیق درآمد.

رآکتور اراک
دونالد ترامپ از آغاز دورۀ ریاست جمهوری خود بارها از توافق اتمی انتقاد کرده و گفته است که این قرارداد را پاره خواهد کرد و یا از آن خارج خواهد شد. در داخل ایران نیز مخالفت‌های زیادی علیه برجام ابراز شده است.

صالحی با اشاره به این انتقادها و مخالفت‌ها گفت: «کسانی که با ارائۀ تصاویر فتوشاپی از چاله‌ای که با سیمان پر شده بود مدعی شدند که در قلب رآکتور اراک سیمان ریخته شده، عذرخواهی یا استغفار کنند زیرا افکار عمومی را مشوش کردند».

او تأکید کرد که امکان از سرگیری فعالیت رآکتور آب سنگین اراک بسیار آسان خواهد بود و گفت: «در برخی لوله‌های این رآکتور به قطر چند سانت و به طول مثلاً دو سه متر سیمان ریخته شده. فرض کنیم به ما دستور بدهند که برگردیم به راکتور سابق... سر و ته لوله‌های کنونی را برمی داریم و لوله‌های جدید می‌گذاریم؛ این چند ماه بیشتر طول نمی‌کشد».

تغییر کاربری رآکتور آب سنگین اراک که یکی از خواسته‌های غربی‌ها بود به ویژه در محافل اصولگرای ایرانی مخالفت‌های شدید برانگیخته بود. کشورهای گروه ١+۵ نگران بودند که ایران در این رآکتور، پلوتونیوم تسلیحاتی تولید کند و اصولگرایان و مخالفان داخلی معتقد بودند که دستکاری در ساختمان رآکتور و "تغییر کاربری" آن به معنای تسلیم بی قید و شرط در مقابل غربی‌هاست.