واکنش معصومه ابتکار به محکومیت یک محیط‌ بان به اعدام

"غلامحسین خالدی"، متهم به قتل یک شکارچی غیرمجاز حین انجام وظیفه است. هر چند خود وی این اتهام را از اساس رد کرده، با این حال، یک محکمۀ اسلامی برغم فقدان شواهد و ادلۀ کافی، محیط بان ایرانی را یکشنبه گذشته به اتهام قتل محکوم به اعدام کرد.

محیط بانی، در ایران شغلی پرخطر و کم درآمد است؛ هر چند جان محیط بانان ایرانی در معرض خطر دایمی در مقابله با شکارچیان غیرقانونی و مسلح است. تنها در سه دهۀ گذشته دست کم 113 محیط بان ایرانی توسط شکارچیان به قتل رسیده‌اند.

اسمعیل کهرم، از کارشناسان سرشناس مسائل محیط زیست در ایران، در واکنش به محکومیت غلامحسین خالدی به اعدام گفته است که این حکم برخلاف انتظار همگان بود، زیرا در پروندۀ قضایی متهم، از مرگ شکارچی به عنوان «قتل غیرعمد» یا «شبه عمد» یاد شده بود.
اسمعیل کهرم سپس ابراز امیدواری کرده بود که حکم اعدام غلامحسین خالدی در دیوان عالی کشور نقض شود، زیرا نتیجۀ تحقیق نشان می دهد که غلامحسین خالدی به هیچ وجه به طور مستقیم به روی مقتول شلیک نکرده است.

مسئولان پروندۀ قتل، پیش از این گفته بودند که محیط بانان ضابطان دادگستری نیستند و نمی توانند از اسلحه استفاده کنند، هر چند محیط بانان سازمان حفاظت از محیط زیست کشور، همگی رسماً مسلح هستند.

غلامحسین خالدی، دومین محیط بان منطقۀ "دنا" در استان کهکیلویه و بویراحمد است که به اتهام مشابه «قتل عمد»، به اعدام محکوم می شود.

"اسعد تقی زاده"، یک محیط بان دیگر منطقۀ دنا است که در سال 1386 به دلیل درگیری با پنج شکارچی مسلح غیرمجاز در منطقۀ مأموریت خود به اعدام محکوم شده است. در این درگیری یک نفر از شکارچیان کشته شد و کشته شدن وی محکومیت اسعد تقی زاده به اعدام را در پی داشته است. اگر چه حکم اعدام تقی زاده تأئید شده است، اما هنوز این حکم به اجرا گذاشته نشده است.