امیر قلعه نوعی پشت پرده ناکامی های استقلال

در حالی‏که تا واپسین هفته ‏های رقابت‏های لیگ برتر فوتبال باشگاه‏های ایران، آبی ‏پوشان استقلال بخت اول کسب مقام قهرمانی به حساب می‏ آمدند، ناگهان کسب نتایج بسیار بد و درگیری دوباره‏ ی این باشگاه با مسائل حاشیه‏ ای در هفته‏ های اخیر، سبب شد هواداران آبی‏ پوشان رؤیای قهرمانی را از سر بیرون کنند.

استقلال تهران

حال چرا و چگونه بار دیگر استقلال درگیر مسائل حاشیه‏ای شد و جنگ‏های قدرت داخلی سبب اُفت این باشگاه شده است؟ و چرا شایعاتی مبنی بر نقش مهم امیر قلعه‏نویی در پشت پرده‏ی ناکامی‏های استقلال قوت گرفته است؟

توضیحات بیشتر با مرتضی ، روزنامه ‏نگار و کارشناس فوتبال در تهران:

استقلال اگرچه به لحاظ ریاضی و روی کاغذ هنوز شانس قهرمانی دارد، ولی این شانس بی ‏شباهت به شانس بارسلونا در لالیگای اسپانیا نیست. جایی که هردو تیم پنج امتیاز اختلاف دارند که در لیگ ما شرایط بدتری است، چون فقط دو بازی مانده است.
اما چرا استقلال به این شرایط رسید؟! استقلال همیشه وقتی به این بن‏ بست‏ها می‏رسید، همه متفق ‏القول به یک نتیجه می‏رسیدند و آن «هیولای درون» بود که خود مردم، حامیان و هواداران استقلال برای اختلافات درون‏ باشگاهی این تیم، از سال‏ها قبل انتخاب کرده بودند.
امسال هم به نظر من، استقلال باز دچار حمله‏ ی «هیولای درون» خودش شد و متأسفم که بگویم فرمان هدایت این هیولا امسال دست کسی نبود، جز مدیری که ظاهراً بسیار عاشق تیم ‏اش است، مدیری که برای تیم‏ اش خیلی زحمت کشیده، اما رفتارش بی‏ شباهت به دوستی خاله خرسه نیست. ایشان با رفتار خودش کار را تا جایی پیش برد که من فکر می‏کنم اگر درایت مردمی و کمک‏های منصور پورحیدری نبود، شاید استقلال جایگاه به مراتب ضعیف‏تر از آن‏چه الان دارد، داشت. یعنی من احساس می‏کنم خیلی پایین‏ تر از رده‏ ی سوم قرار می‏گرفت، اگر این دو نفر سکان هدایت استقلال را در دست نداشتند.

آقای شمس، بدون شک، منظور شما آقای فتح‏ الله ‏زاده، مدیرعامل باشگاه است. در همین زمینه، پرویز مظلومی پس از این‏که تیم ‏اش در این بازی مساوی کرد و تماشاچیان استقلالی علیه او شعار دادند و امیر قلعه ‏نویی را تشویق کردند، اظهار داشته که بسیاری از مشکلات تیم‏ اش برمی‏گردد به عمل‏کرد و رفتار مسئولین باشگاه، خصوصاً رسولی‏ نژاد رییس هیأت‏ مدیره و آقای فتح‏ الله‏ زاده مدیرعامل باشگاه. شما در این زمینه نظرتان چیست؟

این‏که آقای رسولی‏ نژاد به عنوان رییس هیأت مدیره‏ ی باشگاه استقلال چقدر آتش ‏بیار این معرکه بوده، من فکر می‏کنم بحث بسیار طولانی ‏ای را می‏طلبد که در حوصله‏ ی این گفتار ما نمی‏ گنجد. اما آن‏چه از برخوردهای آقای فتح‏ الله ‏زاده به عنوان مدیرعامل استقلال مشهود و غیرقابل انکار است، رفتارهای بسیار نابخردانه ‏ی ایشان در مقاطع حساس است.
چون یک‏بار دیگر استقلال چنین شرایطی را به سرمربی‏گری صمد مرفاوی داشت. در حالی‏که تیم خوب پیش می‏رفت وشرایط خوبی داشت، آقای فتح‏ الله ‏زاده وارد گود شدند و شروع کردند به مصاحبه‏ هایی نظیر این‏که "سال بعد تیم را امیرقلعه‏ نویی خواهد بست"، یا "مربی‏ بهتری جایگزین آقای مرفاوی خواهد شد" و روحیه‏ ی تیم‏شان را خراب کردند.
امسال هم به تأسی از همان دوره، مجدداً آقای فتح‏ الله ‏زاده که مشخص نیست چه تعلق خاطر یا چه بیم و هراسی از امیر قلعه‏ نویی مربی پرحاشیه ‏ی فوتبال کشور و سابق استقلال دارند، همان روند را ادامه دادند.
در شرایطی که پرویز مظلومی با شش امتیاز، تیم‏ اش صدرنشین بلامنازع لیگ بود و مسلم بود که در جام حذفی قهرمان جام خواهد شد، جام را خواهد گرفت و در لیگ هم با شش امتیاز، از حاشیه‏ ی امنیت بسیار خوبی برخوردار بود، آقای فتح‏ الله ‏زاده مجدداً شروع کردند به صحبت‏هایی که نباید می‏کردند. صحبت‏هایی که ابتداً با امیر قلعه‏ نویی یک وعده ‏ی غذا را صرف کردند که خیلی حاشیه ‏ساز شد، پشت سر آن به ترمیم و تقویت کادر فنی اشاره کردند و صحبت‏های‏شان مؤید آن بود که برای فصل آینده یا باید کادر فنی را تقویب کنند یا اساساً مربی جدیدی بیاورند. یا حتی یک‏بار به صراحت اعلام کردند که از امیر قلعه‏ نویی در فصل آتی لیگ می‏خواهند استفاده کنند که تمامی این‏ها انگشت حیرت هواداران را به دهن نگه داشت که این چه دیدگاهی است؟! وقتی مربی‏ ای دارد خوب کار می‏کند، تیم‏اش در آستانه‏ ی گرفتن جام حذفی است و در لیگ هم از آن حاشیه‏ ی امنیت برخوردار است، چرا ایشان وارد این قضایا شده و مطابق معمول رفتاری را کرد که تیم از درون متلاشی شد؟!

DR

آقای شمس، در ارتباط با شایعه‏ ی مبنی بر آمدن امیر قلعه ‏نویی در سال آینده برای سرمربی‏گری آبی ‏پوشان استقلال، پرویز مظلومی اعلام کرده که در حال حاضر گفتنی‏های بسیاری دارد، ولی نمی‏خواهد فعلاً هواداران استقلال را نگران کند. بعداً آن‏ها را بیان خواهد کرد و خصوصاً در بخش دیگری از سخنان‏ اش گفته است که: "برخی از بازیکنان استقلال کم ‏کاری می‏کنند که به موقع اسم آن‏ها را می‏دهم». آیا فکر می‏کنید از درون خود باشگاه، خود بازیکنان هم به نفع امیر قلعه ‏نویی کم‏ کاری کنند تا این‏که تیم نتایج خوبی به دست نیاورد و در نتیجه خیلی راحت‏تر آقای فتح ‏الله ‏زاده بتواند پرویز مظلومی را کنار بگذارد و امیر قلعه‏ نویی را بیاورد؟

مسلماً! گفتاری که امروز از زبان پرویز مظلومی به صورت رسمی می‏شنویم، من شخصاً حدود سه ماه پیش در یک دیدار خصوصی از ایشان شنیدم. این گله‏ ها را داشتند و حتی آن موقع من به ایشان توصیه کردم که وقتی شرایط را این‏گونه پیش رو می‏بینی، چرا به عنوان یک قهرمان از تیم‏ات جدا نمی‏شوی، چرا کنار نمی‏کشی تا حداقل با جایگاهی بروی که سال‏ها برایت احترام قائل بشوند. ایشان می‏گفتند به خاطر دینی که به استقلال دارند، تا آخرین لحظه حاضرند برای تفوق و سربلندی استقلال کار کنند.
اما این‏که بازیکنانی به نفع آقای امیر قلعه‏‏ نویی کم‏ کاری می‏کنند، اتهام سنگینی است و طبعاً هم غیرقابل اثبات است، ولی شائبه‏ هایی که از قبل بوده، کمک می‏کند که آدم راحت‏تر این حرف‏ها را بپذیرد. به‏ طور مثال در مقطعی که منصور پورحیدری سرمربی استقلال بود و امیر قلعه‏ نویی در تیم مس کرمان یا استقلال اهواز کار می‏کرد (درست به خاطر ندارم)، استقلال در شرایطی بود که با یک تساوی در زمین ملوان انزلی به قهرمانی جام می‏رسید و استقلال در شرایطی در انزلی به میدان رفت که واقعاً مالک توپ و زمین بود. اما در اواخر نیمه‏ ی دوم یک اشتباه فاحش، یعنی اشتباهی که بعدها به نوعی به اعتراف این دو بازیکن انجامید رخ داد. یعنی محمود فکری (کاپیتان آن زمان استقلال) و مهدی پاشازاده (بازیکن ملی‏ پوش و مدافع استقلالی‏ ها) با هم دست به یکی کردند و یک توپ بسیار ساده را تبدیل کردند به پاس گل برای فوروارد ملوان و در نهایت منتج به گل پیروزی‏ بخش ملوان شد و استقلالی‏ها را از رسیدن به جام محروم کرد.
من یادم می‏آید که بعد از آن بازی، شاید برای اولین ‏بار بود که من اشک‏های منصور پورحیدری سرمربی وقت تیم استقلال را دیدم و با گله‏ هایی که می‏گفت: «کمر تیم‏مان را شکستند»، از عملکرد این دو بازیکن یاد می‏کرد.
حالا این‏که پرویز مظلومی در این مقطع دارد این حرف را می‏زند، اثباتش خیلی سخت است، ولی وقتی به نتایج استقلال نگاه می‏کنیم و به شرایط بازی دقت بیشتری می‏کنیم، حداقل نمی‏شود ساده از این قضیه گذشت. شخصاً اظهار امیدواری می‏کنم که این مسئله صحت نداشته باشد. چون اگرچه فوتبال ما آلودگی‏های بسیاری دارد، ولی انگ تبانی، انگ جارو کردن زیر پای مربی، انگ بسیار سنگینی است که امیدوارم به فوتبال ما نچسبد.

آقای شمس، در همین زمینه، باشگاه پرسپولیس هم گویا با چنین معضلی روبروست. محمد رویانیان مدیر باشگاه پرسپولیس در ارتباط با دلایل کسب نتایج بسیار بد در هفته‏ های اخیر، در پاسخ به سئوال یکی از خبرنگاران مبنی بر بازهم کم ‏کاری برخی بازیکنان پرسپولیس به خاطر این‏که در فصل بعدی در ترکیب تیم پرسپولیس جا نداشته باشند، پاسخ داده که قبول نمی‏کند بازیکنی بدین دلیل مسئولیت خود را به درستی انجام ندهد و تاکید کرده که به هیچ وجه فکر نمی‏کند که بازیکنان پرسپولیس وجدان و شرافت‏شان را بفروشند. چرا دو باشگاه استقلال پرسپولیس، پرطرفدارترین باشگاه‏های ایران، با چنین معضلی روبرو هستند؟

این اتهامات، اتهامات سنگینی است، ولی به واقع با رفتاری که از بازیکن‏های این دو تیم دیده می‏شود، چشم بستن بر آن‏ها، مثل انکار آفتاب می‏ماند. من شنیدم که بعد از شکست سنگین پرسپولیس در مقابل تراکتورسازی در ورزشگاه یادگار امام شهر تبریز، آقای دنیزلی بسیار برآشفته شدند و در رختکن با بیان این جمله که "شما‏ها می‏خواهید من را خراب کنید، ولی من اجازه نمی‏دهم"، از بازیکنانش انتقاد کرده است.
من شما و شنوندگان شما را دعوت می‏کنم به بازبینی مجدد تصویر گل‏هایی که پرسپولیس در این بازی خورد. دقت کنید؛ در گل دوم، سوم و چهارم، بود و نبود مدافعین و دروازه‏ بان تیم پرسپولیس اصلاً فرقی در ماجرا ندارد. یعنی به‏ گونه ‏ای رفتار کردند که شما فکر می‏کنید آن فوروارد تراکتورسازی، در مقطعی در میدانی که خالی از وجود بازیکنان حریف بوده، به راحتی توپش را می‏گیرد و وارد دروازه می‏کند.
این‏که مدافعین پرسپولیس که بعضاً ملی‏ پوش هم هستند، پذیرای چنین گل‏ های راحتی باشند، اگر صحت داشته باشد و واقعیت امر باشد که باید فاتحه ‏ی فوتبال ما خوانده شود و اگر هم همکاری‏ ای باشد برای جارو کردن زیر پای مصطفی دنیزلی، گفتنش بسیار بدتر از ناگفتنش است. یعنی در این خصوص صحبتی نکنیم و فقط افسوس بخوریم به حال پول‏هایی که از جیب مردم خرج این بازیکنان می‏شود.
در فوتسال این باشگاه هم این اتفاق رسماً به اثبات رسید و تمامی بازیکنان فوتسال پرسپولیس محروم و با جریمه‏ ی سنگینی روبرو شدند. به خاطر این‏که در مقابل تیم گیتی‏ پسند اصفهان تبانی کرده بودند.
متأسفانه این‏ها چیزهایی است که در فوتبال ما باب شده و رواج پیدا کرده و امیدوارم حداقل شیوع پیدا نکند.