بار دیگر مشعل ورزشگاه المپیک شهر لندن برافروخته شد. ولی این‌بار برای مراسم افتتاحیه‌ی چهاردهمین دوره‌ی بازی‌های پارالمپیک و یا المپیک معلولین. بیش از ۴۲۰۰ ورزشکار معلول، به نمایندگی از ۱۶۶ کشور جهان، در مهم‌ترین و باشکوه‌ترین مسابقات پارالمپیک تاریخ حضور دارند.
بازی‌های پارالمپیک به زادگاه خود بازگشت. چرا که در سال ۱۹۴۸، در بیمارستان "استوک مندویل" بریتانیا بود که یک پزشک انگلیسی طرح رقابت‌های ورزشی مختص معلولین را تدارک دید و در سال ۱۹۶۰، نخستین رقابت‌های المپیک معلولین راه‌اندازی شد.
در مراسم افتتاحیه پارالمپیک لندن ۲۰۱۲، استفان هاکینگ، اخترفیزیکدان معلولی که شهرت جهانی دارد، حضور داشت و وی که تنها از طریق رایانه‌ی خود تماس برقرار می‌کند، به مناسبت این رویداد، پیامی را خطاب به تمامی معلولین جهان ارسال کرد و گفت: «همواره به ستارگان نگاه کنید، نه به پاهای‌تان و از خود بپرسید چطور گیتی چنین است و همواره کنجکاو باشید».
در نخستین روز پارالمپیک لندن ۲۰۱۲، بیش از دو میلیون و چهارصد هزار بلیط موجود برای تماشای مسابقات به فروش رفته بود و برگزار کنندگان معتقدند که با فروش ۱۵۰ هزار بلیط باقی‌مانده، طبعاً رشته‌های ورزشی بازی‌های پارالمپیک، از بسیاری از رشته‌های ورزشی بازی‌های المپیک، پرطرفدارتر خواهند بود و ورزشگاه‌ها کاملاً پر.
حال چرا این رقابت‌ها بدین حد پرشور و هیجان و پرطرفدار شده‌اند و ارزش و اعتبار ورزش معلولین در جهان ورزش کنونی چیست؟
توضیحات بیشتر از جمشید حمیدی، روزنامه‌نگار ورزشی و کارشناس والیبال و والیبال معلولین در تهران:
من فکر می‌کنم که کمیته‌ی برگزار کننده‌ی بازی‌های المپیک، از مسابقاتی که پیش از این انجام شده، تجربیات زیادی را کسب کرده و اشتباهاتی را که در طول بازی‌های المپیک مرتکب شده‌بودند، در این‌جا به حداقل رسانده‌اند و همان‌طور که خودتان اشاره کردید، بازی‌های پارالمپیک بسیار پرهیجان و کم‌اشتباه‌تر و کم‌نقص‌تر از مسابقات المپیک برگزار شد.
اما ارزش و اعتبار ورزش معلولین در جهان ورزش، همیشه مشخص بود؛ چه آن زمانی که تحت عنوان "استوک مندویل" برگزار می‌شد، چه بعداً که به عنوان پارالمپیک نام گرفته است. من فکر می‌کنم نگاه تمام جوامع بشری به افراد معلول، سال به سال و دوره به دوره تغییر می‌کند و همه معلولان را به عنوان عضوی از جامعه‌ی خود پذیرفته‌اند و بنابراین تفاوتی در این‌جا قائل نیستند. ضمن این‌که سازمان جهانی ورزش معلولان هم با استفاده از کارشناسان و خبرگان ورزشی و مسائل اجتماعی، سعی کرده‌اند که این مسابقات را در حدی برگزار کنند که جاذبه‌های زیادی داشته باشد.
در این بین، کشور ما از زمان جنگ تحمیلی عراق به این طرف، پرداختن به ورزش معلولان را جدی گرفته است. همه می‌دانند که هزاران نفر از جوانان این مملکت در جبهه‌های جنگ دچار معلولیت شدند و این قضیه باعث شد برای این‌که معلولان گوشه‌ی عزلت نگزییند، از گوشه‌گیری خارج شوند و وارد فعالیت اجتماعی بشوند، به موازات مسائل دیگری که همیشه در کشور ما وجود داشته و الان معلولان در همه‌ی رده‌ها و بخش‌ها دارند کار می‌کنند، ورزش هم وجهه‌ی همت قرار گرفت.
در حال حاضر فدراسیون ورزش جانبازان و معلولان کشور ما با حضور آقای حاج محمود خسروی وفا ؟؟؟ انصافاً فدراسیون بی‌حاشیه‌و پرتلاشی است که به اندازه‌ی چند فدراسیون کشور ما دارد تلاش می‌کند، بدون این‌که ادعایی داشته باشد یا دنبال تبلیغاتی باشد و امروز هم که نسل جانبازان و معلولان جنگ تحمیلی به بازنشستگی رسیده‌اند، این سازندگی و توجه به ورزش معلولان نه تنها قطع نشده، بلکه گسترش بیشتری پیدا کرده است.
آقای حمیدی، اشاره کردید به توسعه‌ی ورزش معلولین در ایران، خصوصاً بعد از جنگ. در همین ارتباط، والیبال نشسته (والیبال معلولین) نقش بسیار مهمی را ایفا کرده است. در این زمینه نظرتان چیست؟
والیبال نشسته در ابتدا، ۲۵ سال پیش، افرادی را به خود جلب کرد که بیشتر معلولان جنگ تحمیلی بودند. بعد به مرور، بازیکنان تبدیل به اسطوره‌ها و نمونه‌هایی شدند که در جبهه‌ی ورزش توانستند خود را نشان بدهند. بیش از ۱۲-۱۳ سال قهرمان جهان شدند و چهار دوره از پنج دوره‌ی پارالمپیک را قهرمان شدند.
آن نسل کم‌کم بازنشسته شد، اما همان‌طور که اشاره کردم، حضور آقای هادی رضایی به عنوان مغز متفکر والیبال نشسته‌ی ایران و حتی دنیا، باعث شد که پرورش استعدادها به بهترین شکل انجام بگیرد و امروز می‌بینیم بازیکنان جوانی می‌آیند که واقعاً والیبال را به صورت سحرآمیز بازی می‌کنند. نه این‌که بخواهم تبلیغات الکی بکنم؛ شما اگر شب گذشته بازی ایران و چین را دیده باشید، واقعاً فکر می‌کنید دارند یک بازی کامپیوتری را اجرا می‌کنند. بازیکنانی مثل داوود علی‌پوریان، حاج صادق بیگلری، مجید لشکری، احمد ایری و بسیاری دیگر از این جوان‌ها، بازیکن‌هایی هستند که نسل جوان والیبال را ما تشکیل می‌دهند. آن‌ها نسل شروع جنگ تحمیلی نیستند، ولی ساخته شده‌اند و والیبال ایران الان به صورت یک تیم افسانه‌ای و شکست‌ناپذیر درآمده، اگرچه تیم بوسنی هرزه‌گوین که از معلولین جنگ آن منطقه بودند، هم یک دوره از پارالمپیک، جلوی تیم ایران ایستاد.
به هر حال والیبال نشسته‌ی ایران، مبتکر سبک‌ها و شیوه‌های نوینی است که دیشب ما بخشی از آن را در تیم چین دیدیم که به تأسی از والیبال نشسته‌ی ایران داشتند کار می‌کردند. والیبال نشسته‌ی ایران یک تیم افسانه‌ای است که حداقل به این زودی شکست نمی‌خورد. هرچند که رقیبی دارد به نام بوسنی هرزه‌گوین. سایر کشورها مثل برزیل، روسیه، مصر و... از والیبال نشسته‌ی ایران الگو گرفته‌اند. آن‌ها اردوهای مشترکی را درخواست کرده‌اند و از مربیان و مدرسان ایرانی خواسته‌اند به آن‌جا بروند که آن‌ها هم رفته‌اند. به هرحال این ثمره‌ی راه‌اندازی لیگ دسته یک است که مسابقات قهرمانی جوانان ایران است که در رده‌های مختلف انجام می‌شود. این‌ها کار سازندگی در والیبال نشسته‌ی ایران را به اثبات می‌رساند.
آقای حمیدی، در رقابت‌های پارالمپیک لندن ۲۰۱۲، کاروان ورزشی ایران چه شانسی برای قهرمانی و موفقیت دارد؟ و خصوصاً، به نظر شما، آیا تیم والیبال نشسته‌ی ایران موفق می‌شود مدال طلا را کسب کند؟
ما در ورزش‌های دوومیدانی و هم‌چنین ورزش‌هایی مثل پاورلیفتینگ شانس قهرمانی داریم. مدال‌هایی که در دو سه روز اخیر، مردان شجاع معلولین ما، مثل آقای کاییبی، مرادی و... گرفته‌اند، تقریباً می‌شود گفت طلیعه‌ی موفقیت‌هایی است که در روزهای آینده تداوم خواهد یافت.
من فکر می‌کنم که ما نسبت به پارالمپیک گذشته، مدال‌های بهتری را کسب می‌کنیم. ضمن این‌که در ارتباط با والیبال نشسته‌ی ما، در قرعه‌کشی، مقداری رد پای اعمال نفوذ به چشم می‌خورد. چرا که دو تیم ایران و بوسنی هرزه‌گوین باید پس‌فردا مقابل هم‌دیگر قرار بگیرند. ولی به هرحال تیم ایران هم‌چنان شانس قهرمانی است و من در این مورد تردید چندانی ندارم.
آقای حمیدی، چه جایگاهی ورزش معلولین در جامعه‌ی کنونی ایران دارد؟
ورزش جانبازان و معلولان در کشور ما سال به سال و دوره به دوره، بیشتر در جامعه جا می‌افتد و وقتی مردم عادی این شور و اشتیاق را در سطح بین‌المللی می‌بینند که مثلاً شب گذشته سالن والیبال لندن مملو از تماشاچی بود، نمایش هنرمندی معلولین ما، مردم و جوانان ما را هم بیشتر راغب می‌کند که به ورزش معلولان توجه کنند.
امیدوار هستیم که در پارالمپیک لندن، موفقیت‌های بیشتری را کسب کنیم و شاهد تبلیغات گسترده‌تر برای جذب بیشتر معلولان به ورزش باشیم.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید