وضعیت دشوار "کودکان کار" در افغانستان: دولت کوتاهی می‌کند

سازمان دیدبان حقوق بشر در گزارشی که روز ١٣ ژوئیه/٢٣ تیر منتشر کرد می‌نویسد که تقریباً نیمی از کودکان افغانی که کار می‌کنند، به ناچار از مدرسه هم باز می‌مانند.
این سازمان، دولت افغانستان را به «عدم رعایت قانون ممنوعیت کار کودکان در بخش‌های خطرناک» متهم می‌کند و می‌افزاید که دولت از تلاش‌ برای تطبیق قوانینش با معیارهای بین‌المللی باز ایستاده است.

بر اساس قوانین افغانستان، کودکان ١٥ تا ١٧ سال اجازۀ کار دارند به شرطی که این کار بی‌خطر باشد، جنبۀ آموزشی داشته باشد و از ٣٥ ساعت در هفته تجاوز نکند.

به گفتۀ نمایندۀ دیدبان حقوق بشر در افغانستان «قاعدتاً هیچ کودک زیر چهارده سال نباید در افغانستان کار کند. علاوه بر این دولت فهرستی هم از کارهایی که برای بچه‌ها خطرناک محسوب می‌شود، منتشر کرده است».
اما این مقررات در عمل اجرا نمی‌شود.

گزارش دیدبان حقوق بشر به نقل از مسئول یک کورۀ آجرپزی می‌نویسد: «اینجا بچه‌ها از ده سالگی، گاهی هم از هشت سالگی کار می‌کنند و معمولاً تا پانزده شانزده سالگی ادامه می‌دهند. ساعت سه صبح بیدار می‌شوند و تا غروب کار می‌کنند. معمولاً از درد بدن یا بیماری شکایت دارند ولی چه می‌توانند بکنند؟ باید نان در بیاورند»...

یک کودک سیزده ساله که در یک کارگاه کوچک کار می‌کند به این سازمان گفته است: «حین کار، انگشتانم با یک تیغۀ فلزی قطع شد. چکش هم زیاد روی دستهایم خورده... یک بار هم انگشت‌هایم در دستگاه برش گیر کرد»...

سازمان دیدبان حقوق بشر تأکید دارد که فقر شدید، یکی از دلایل اصلی این وضعیت است. در افغانستان که یکی از فقیرترین کشورهای جهان به شمار می‌آید، کمبود زمین کشاورزی، بی‌سوادی، بیکاری زیاد و خشونت و جنگ، امکان توسعه و بهبود زندگی کودکان را بسیار دشوار ساخته است.