٤٨هزار میلیارد دلار برای نجات کره زمین

دیگر، زمان تردیها به پایان رسیده است. اکثریت قریب به اتفاق دانشمندان و اقلیم شنایان جهان به این نتیجه رسیده اند که گرمایش زمین ناشی از ایجاد گاز های گلخانه ای، خصوصاً گاز کربنیک است. فعالیت های اقتصادی بشر در ایجاد این گازها که تعادل زیست محیطی کره زمین را تهدید می کنند نقش اصلی و عمده دارند.

پنجمین گزارش گروه تخصصی کارشناسان بین دولتی بر روی تحولات آب و هوائی GIEC و اجماع بیش از ۲هزار پژوهشگر و اقلیم شناس جهان که در نیمه ماه ژوئیه گذشته در یونسکو در پاریس به گردهم آمدند، بر روی همه تردیدهایی که از سوی لابی های مختلف در گذشته مطرح شده بود، خط بطلان کشید.

اجماع اقلیم شناسان جهانی جای هیچ تردیدی را باقی نگذاشته و نمی گذارد که گرمایش کره زمین دراثر گسیل گازهای گلخانه ای است.

گروه تخصصی کارشناسان بین دولتی بر روی تحولات آب و هوائی GIEC که کارشناسان و اقلیم شنایان تمامی کشورهای جهان را در درون خود دارد، مرجع و مأخذی برای تمامی کشورهای عضو سازمان ملل متحد محسوب می شود. این گروه، در پنجمین گزارش خود که در سال ٢٠١٤ منتشر شد، زنگ های خطر را در باره رسیدن به اهداف اعلام شده برای رسیدن به کنترل گرمایش کره زمین به میزان حداکثر ٢ درجه سانتی گراد تا افق سال ٢٠٥٠ به صدا درآورد.

این گزارش تأکید می کند که در صورت ادامه روند کنونی، درجه حرارات زمین در افق سال ٢١٠٠ بین ٣٫٤ درجه تا ٤٫٥ درجه افزایش خواهد یافت. همچنین، گسیل گازهای گلخانه ای به نسبت سال ٢٠١٠ تا میزان ١٢٦ درصد افزایش خواهد یافت.

این گزارش برآورد می کند، برای اینکه هدف کنترل گرمایش زمین در محدوده ٢ در جه سانتی گراد تا سال ٢٠٥٠ میلادی حاصل گردد، گسیل گازهای گلخانه ای باید به میزان ٤٠ تا ٧٠ درصد آنچه در سال ٢٠١٠ بوده، کاهش یابد.

آخرین گزارش گروه تخصصی بین دولتی بر روی تحولات آب و هوائی GIEC همچنین تأکید می کند که بیش از ٧٨ در صد گرمایش زمین ناشی از گسیل گاز کربنیک است. گازی که ناشی از استفاده انرژی های فسیلی است.

در آخرین گزارش گروه تخصصی بین دولتی بر روی تحولات آب و هوائی GIEC اهداف حفظ حداکثر ٢ در جه سانتی گراد تا سال ٢٠٥٠ میلادی بررسی گردیده است. برای اینکه در افق سال ۲١٠٠ میلادی ، میزان گرمایش کره زمین در محدوه حداکثر ٢ در جه سانتی گراد حفظ شود و از این میزان فراتر نرود، نیاز است که گسیل گازهای گلخانه ای در محدوده بیش از ٨٠ درصد آنچه در سال ۲٠١٠ بوده، کاهش یابد.

رسیدن به این هدف، لزوم دگرگونی کلی در مصرف نوع انرژی و گذار تکنولوژی در جهان را ایجاب می کند. یعنی گذار از انرژی های فسیلی به سوی انرژی های پاکیزه برای محیط زیست.

بنابراین، هدف مشخص است. باید ١٩٥ کشور جهان در نشست تغییرات آب و هوایی پاریس که بین ٣٠ ام ماه نوامبر تا ١١ماه دسامبر آینده، یعنی تا چند هفته دیگر برگزار میشود، به اتفاق بتوانند تصمیمی جمعی اتخاذ نمایند تا این تصمیم بتواند اهداف تعیین شده کنترل گرمایش زمین تا میزان حداکثر ٢ در جه سانتی گراد را در افق سال ۲١٠٠ میلادی تأمین کنند.

نخستین مشکل، همسو نبودن اهداف کشورهای پیشرفته صنعتی جهان با کشورهای نوخاسته و در حال توسعه جهان می باشد. درحالی که ساختار اقتصادی کشورهای پیشرفته با یک رشد اقتصادی ملایم سازگار است، کشورهای نوخاسته صنعتی و در حال توسعه جهان نیازمند یک رشد اقتصادی نسبتاً بالا، بین ٥ تا ١٠ در صد هستند. تأمین چنین رشدی، نیازمند مصرف بیشتر انرژی است. بر اساس منطق اقتصادی، اکثریت کشورهای نوخاسته و خصوصاً در حال توسعه جهان برای نیازمندی های خود ناگزیرند که از ارزان ترین نوع انرژی استفاده کنند. در شرایطی که قیمت دغال سنگ ، نفت و دیگر انرژی های فسیلی از انواع انرژی های پاکیزه کمتر است، متقاعد کردن این کشورها برای دست کشیدن از انرژی های فسیلی و مصرف انرژی های پاکیزه کار آسانی نیست. در واقع، برای تولید انرژی های پاکیزه به نحوی که انرژی های جایگرینی بتوانند پاسخگوی نیازهای اقتصادی این کشورها باشند، دستیابی این کشورها به تکنولوژی های جدید ضرورت دارد. همچنین تغییر زیر ساخت های انرژی، از فسیل به پاکیزه، مستلزم هزینه های بسیار زیادی است. در راستای این مشکل، در نشست تغییرات آب و هوایی سال ۲٠٠٩ در کپنهاگ تصمیم گرفته شد که کشورهای پیشرفته صنعتی جهان هر سال مبلغ ١٠٠ میلیارد دلار به صورت سرمایه گذاری در اختیار کشورهای در حال توسعه جهان قرار دهند تا این کشورها بتوانند در زمینه تولید انرژی های پاکیزه و تغییر تدریجی منابع انرژی های مورد استفاده خود اقدام نمایند. بر اساس آخرین اطلاعات تا کنون کمتر از ٥٠ در صد این مبلغ برای سرمایه گذاری در انرژی های آینده و تغییرات ملازم زیر ساخت ها در اختیار این کشورها قرار گرفته است.

دومین مشکل، وجود کشورهای عمده تولید کننده دغال سنگ ، نفت و گاز است. اینگونه کشورها خواستار فرصت بسیار طولانی تری برای تغییرات منابع انرژی خود هستند. صاردات انرژی های فسیلی همچنین نقش عمده ای در درآمد ملی اینگونه کشورها بازی می کند. به عنوان مثال، چگونه به سهولت میتوان کشور عربستان سعودی را متقاعد کرد که تا ۲٠ سال آینده از تولید و مصرف نفت خام دست بردارد و راه های دیگری را برای رشد اقتصادی خود انتخاب کند. در بین کشورهای پیشرفته صنعتی جهان نیز این موضوع با ابعادی دیگر مطرح میشود. رویکرد کشورکانادا در سال های اخیر در باره این موضوع از مشکلاتی حکایت دارد که این کشور با آن روبرو میباشد.

٤٨ هزار میلیارد دلار سرمایه گذاری جدید تا افق سال ۲٠٣٥ میلادی

آژانس بین المللی انرژی در آخرین گزارش خود، برآورد کرده است برای اینکه اهداف کنترل گرمایش کره زمین حاصل شود، به نحوی که در جه حرارت کره زمین درافق سال ۲١٠٠ بیش از ٢ در جه سانتی گراد افزایش نیابد، تا افق سال ۲٠٣٥ میلادی ٤٨ هزار میلیارد دلار سرمایه گذاری جدید مورد نیاز است.

آژانس بین المللی انرژی بر آورد می کند که از این مبلغ، ٤٠ هزار میلیارد دلار صرف تولید، انتقال و توزیع انرژی های جایگزینی خواهد شد. همچنین، مبلغ ٨ هزار میلیارد دلار دیگر در جهت کارایی نحوه مصرف انرژی سرمایه گذاری خواهد شد.

آژانس بین المللی انرژی همچنین برآورد می کند برای نیل به هدف محدود کردن گرمایش کره زمین در محدوده حداکثر۲ در جه سانتی گراد، از هم اکنون باید هر ساله بیش از ١٦٠٠ میلیارد دلار فقط در زمینه تو لید انرژی های غیر فسیلی و پاکیزه سرمایه گذاری شود. این در حالی است که کل سرمایه گذاری جهانی در این زمینه هم اکنون مبلغی کمتر از ٩٠٠ میلیارد دلار است.

بر آوردهای آژانس بین المللی انرژی در زمینه سرمایه گذاری برای دست یابی به اهداف تعیین شده در جهت کنترل گرمایش کره زمین از سوی بسیاری از سازمان های غیر حکومتی متخصص در تغییرات آب و هوایی خوش بینانه توصیف شده است. این سازمان های غیر حکومتی، حجم کل سرمایه گذاری برای کنترل گرمایش کره زمین را مبلغی بیش از برآوردهای آژانس بین المللی انرژی میدانند. برخی حتی سرمایه گذاری مورد نیاز را تا رقم نجومی ٨٠ هزار میلیارد دلار در افق سال ۲٠٣٥ برآورد می کنند.