پادشاه مراکش، اسلام و اسلامگرایان

بررسی رسانه‌های فرانسه را با فیگارو آغاز می کنم که در شماره امروزش بمناسبت انتخابات پارلمانی در مراکش، گزارش مفصل و نیز تفسیری بر این انتخابات را منتشر کرده و کوشیده است پیامدهای این انتخابات و صف‌بندی‌های سیاسی در مراکش را مورد بررسی قرار دهد.

"تیری اوبرله" فرستاده ویژه فیگارو به رباط و کازابلانکا، درباره پادشاه مراکش می‌نویسد که مردم این کشور او را شاهزاده مؤمنان می‌دانند؛ شاهزاده‌ای که در بخشی از منطقه ادعائی "خلیفه مسلمین " یعنی البغدادی رهبر داعش، بر مؤمنان حکومت می‌کند.
با این حال نویسنده فیگارو می نویسد که پادشاه مراکش، مروج اسلام میانه‌رو، روادارانه و صوفیگرانه‌ای است که در مقابل رشد روزافزون اسلام رادیکال مقاومت می‌کند.

بروایت فیگارو، "محمد ششم" پادشاه مراکش، اینک پنج سال است که خود را با حزب اسلامی "عدالت و توسعه" هماهنگ می‌کند و از این طریق "عبدالله بن کیران" را به نخست وزیری برگزیده است. این حزب تشکیلاتی سلطنت‌طلب و محافظه‌کار است که به میراث اخوان‌المسلمین تعلق دارد.

پادشاه  مراکش البته باید بیاری مشاوران و نیز نیروهای پلیس مراکش، فعالیت های سلفی ها را هم تحت نظر داشته باشد؛ برخی از این سلفی‌ها توابین جهادگرا هستند که اینک به فعالیت های سیاسی-مذهبی روی آورده‌اند و برخی دیگر داعشی هستند و به شبکه‌های تروریستی وابسته اند. در کنار این نیروها باید به ده‌ها هزار اعضای حزب اسلامی رادیکال و تند روی "عدالت و نیکوکاری" نیز اشاره کرد که فعالیت علنی دارند.

بد نیست بدانید که روزنامه هومنیته هم گزارش مفصلی را به انتخابات مراکش اختصاص داده و در تیتر بزرگ این مطلب کاخ سلطنتی مراکش را برنده همیشگی همه انتخابات در این کشور توصیف کرده است.
در حالیکه نشریات دیگر معتقدند که حزب نزدیک به اخوان المسلمین نزدیکی چندانی به پادشاه ندارد و حزب غیرمذهبی مورد علاقه شاه در این سال‌ها هیچ گاه نتوانسته است به حزب اکثریت تبدیل شود و نخست وزیری کشور را بعهده گیرد.

لیبراسیون امروز در صفحات بین‌المللی‌اش گزارشی را به جنگ‌های شهر حلب در سوریه اختصاص داده است و بویژه به نیروهای کلاه سفید که در شرایط دشوار جنگی به امدادهای انسانی مشغول هستند پرداخته است. لیبراسیون یادآوری می‌کند که از یک سال پیش زمزمه‌هائی شنیده می شود که این نیروها در لیست کاندیداهای جایزه صلح نوبل هستند.

و سرانجام از لوموند امروز عصر، گزارش مفصلی را برایتان انتخاب کرده‌ام که به پدیده موج عظیم مهاجرت‌ها بسوی اروپا اختصاص دارد؛ موج بی‌پایانی که بویژه به دلیل پایان یافتن تابستان و آغاز فصل سرما که مخاطره عبور از دریا را صد چندان می کند، این روزها شدت بیسابقه‌ای گرفته و بنادر لیبی را به مرکزی برای عبور مهاجرین بسوی اروپا تبدیل کرده است.
بروایت لوموند این کشتی‌های قاچاق انسان که همگی بسیار بیشتر از ظرفیت خود مهاجران را در درون کشتی جا می‌دهند و بسوی ایتالیا روانه می‌شوند، در میانه راه با مخاطرات فراوانی روبرو می گردند و بسیاری از این کشتی واژگون می شوند و پلیس ایتالیا بسیج شده است تا از غرق شدن هزاران هزار پناهجوی بی پناهی که طعمه موج های بیکران مدیترانه می شوند جلوگیری کند.

"ژروم گوتره" فرستاده ویژه لوموند در ایتالیا، طی گزارشی اظهار نظر کرده است که ایتالیائی‌ها گر چه می‌خواهند ویژگی‌های انسانی خود را در مقابل این موج عظیم مهاجرت حفظ کنند، ولی رفتار بی‌تفاوت بقیه کشورهای اروپا آنها را وامیدارد که احساس تنهائی کنند. او یادآوری می کند که از اول ژانویه 2016 تا کنون، تعداد مهاجرانی که وارد ایتالیا شده اند به 141هزار نفر رسیده است. این در حالی است که در تمام سال 2015 تعداد پناهجویان 153 هزار نفر بود.

"آموری هوشارد" نویسنده دیگر لوموند، در بررسی ترکیب جمعیت مهاجران می نویسد که از اول سال 2016 مجموع کسانی که از طریق دریا به سواحل ایتالیا و یا به سواحل یونان رسیده اند 310 هزار نفر می‌شوند که 28 درصد آنها را کودکان تشکیل می‌دهند. تا کنون 3,604 نفر از این پناهجویان در دریا غرق شده‌اند.
باید گفت که 28 درصد از پناهجویان سوری هستند، 14 درصد افغان هستند و 9 درصد آنها را عراقی‌ها تشکیل می‌دهند.