هرمز ناصرشریفی: اتهامات وارده و حکم صادر شده علیه آرش گنجی «بشدت غیرانسانی و جنایت کارانه است»
نتشر شده در:
گوش کنید - ۰۹:۱۱
آرش گنجی، مترجم و منشی کانون نویسندگان ایران، در پی ترجمۀ اثری دربارۀ کردستان سوریه با عنوان «کلید کوچک دروازه‌‌ای بزرگ» از سوی شعبۀ ٢٨ دادگاه انقلاب به «تبلیغ علیه نظام»، «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی» و نیز «عضویت و همکاری با یکی از گروه‌های مخالف نظام» متهم شد و به یازده سال حبس تعزیری محکوم گردید. کانون نویسندگان ایران در بیانیه‌ای این حکم را محکوم کرد و خواستار «لغو بی قید و شرط» آن شد. هرمز ناصرشریفی، عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران، در گفتگو با رادیو بین‌المللی فرانسه، بر «غیرمنطقی و جنایت کارانه» بودن این حکم تاکید می‌کند و می‌گوید صدور آن کانون را در دفاع از آزادی بیان و اندیشه استوارتر می‌سازد.
آرش گنجی، منشی کانون نویسندگان ایران، بر اساس حکم صادر شده توسط شعبۀ ۲۸ دادگاه انقلاب تهران، به یازده سال حبس محکوم گردید. براساس این حکم، وی به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیۀ امنیت ملی» به ۵ سال زندان، به اتهام «عضویت و همکاری با یکی از گروه‌های مخالف نظام» به ۵ سال حبس و به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال زندان محکوم شده است. بگفتۀ ناصر زرافشان، یکی از وکلای مدافع آرش گنجی، مصداق کلیۀ این اتهامات ترجمۀ کتاب «کلید کوچک دروازه‌های بزرگ» در بارۀ تحولات کردستان سوریه است.
آرش گنجی صبح روز یکشنبه اول دی ماه ۱۳۹۸ توسط ماموران امنیتی در خانۀ خود دستگیر و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد و همزمان با تفتیش خانۀ وی، برخی لوازم و مدارک شخصی او نیز ضبط گردید.
هرمز ناصرشریفی، در گفتگو با رادیو بین‌المللی فرانسه، تاکید می‌کند که از نظر کانون نویسندگان ایران، صدور این حکم با مسئولیت آرش گنجی به عنوان منشی کانون بیگانه نیست. او با اشاره به منشور کانون، یادآوری می‌کند که این نهاد از «آزادی بیان، نشر و اندیشه، بی هیچ حصر و استثناء، دفاع می‌کند» و همین امر نیز با محکومیت آرش گنجی پیوند مستقیم دارد. هرمز ناصرشریفی تاکید می‌کند که در ایران آزادی اندیشه و بیان «جرم انگاری» است و اگر فردی اندیشه‌ای داشته باشد که مطابق خواست و پذیرش حاکمیت نباشد، گوئی مرتکب جرم شده است. افزون بر این، وی یادآوری می‌کند که آرش گنجی تنها مترجم کتابی بوده است که در بارۀ کشور دیگری یعنی سوریه نوشته شده و به این ترتیب به اتهام ترجمۀ نگاه فرد دیگری به سرزمینی دیگر به «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیۀ امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» متهم و محکوم شده است. او تاکید می‌کند که «تبدیل امری نظری و عقیدتی به مصداق‌های مجرمانۀ عینی، اقدام تازه‌ای در تفتیش عقاید و سرکوب محسوب می‌شود».
هرمز ناصرشریفی تاکید می‌کند که آزادی عقیده و بیان با آنکه در قوانین ایران بسیار محدودتر از آنچه در غرب وجود دارد، تعریف شده، در عمل مورد احترام قرار نمی‌گیرد و محدودیت‌ها در این زمینه هر روز بیشتر می‌شود.
او می‌گوید «محدود کردن انسان‌ها و حکومت‌های دیکتاتوری لازم و ملزوم یکدیگرند، یعنی هنگامی که می‌خواهید تمامیت یک مملکت، تمامیت یک جامعه، تمامیت ثروت‌های یک جامعه را در دست‌های خود بگیرید، ناگزیرید انسان‌ها و اهالی آن جامعه را سانسور و محدود کنید و آنها را از فکر کردن و بیان کردن بازدارید. راهی جز این برای هیچ حکومت دیکتاتوری وجود ندارد».
او با این حال فعالیت گستردۀ مردم در فضای مجازی را نشان «درک آنان از نیاز به آزادی بیان» می‌داند و نسبت به آن ابراز امیدواری می‌کند.
مشروح این گفتگو را با بکار انداختن پیکانۀ خوانش صدا، گوش کنید...
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید