شهبانو فرح پهلوی به رادیو بین‌المللی فرانسه: «آرزوی من اینست که ایران آباد و آزاد شود، یکپارچه بماند و دین و دولت از هم جدا شوند»

شهبانو فرح پهلوی در یک گفتگوی اختصاصی با بخش فارسی رادیو بین‌المللی فرانسه که به مناسبت انتشار کتاب خاطرات او به زبان انگلیسی زیر عنوان «هزار و یک روز» انجام گرفته، به کودکی و نوجوانی و دوران آموزش خود در ایران و فرانسه می‌پردازد، خاطرات زندگی در کنار همسر خود، محمدرضا شاه پهلوی، را یاد می‌آورد و به رویدادهای دورۀ پس از انقلاب اسلامی در ایران اشاره دارد. او با تاکید بسیار بر ضرورت «مثبت بودن» در زندگی، از امیدها و آرزوهای خود برای آیندۀ ایران سخن می‌گوید.

شهبانو فرح پهلوی در گفتگو با رادیو بین‌المللی فرانسه ـ ۳ نوامبر ۲۰۲۱ © RFI Persan

کتاب خاطرات شهبانو فرح پهلوی با عنوان «هزار و یک روز» که برگ‌های زندگی او در دوران پیش از انقلاب را در بر می‌گیرد، نوامبر امسال، از سوی موسسۀ انتشارات استرالیائی «وانیشینگ پیکچرز» به زبان انگلیسی منتشر شد. این کتاب برای نخستین بار به زبان فرانسه همزمان با انقلاب ایران در پاریس منتشر شده بود و از همین رو تنها یادهای دوران پیش از آن را در خود دارد.

 فرح پهلوی در این کتاب کودکی و نوجوانی خود را یاد آورده و بویژه به خاطرات نزدیک به بیست سال زندگی به عنوان شهبانوی ایران پرداخته است.

او در گفتگوی اختصاصی خود با این رادیو به گوشه‌هائی از این زندگی اشاره دارد و تاکید می‌کند «من همیشه سعی می‌کنم در امروز و به امید فردا زندگی کنم. البته نمی‌توان به گذشته فکر نکرد، اما نمیتوان به گذشته بازگشت ... و من به عنوان یک ایرانی» گمان می‌کنم که «باید مثبت بود» و «بر آنچه بر آدم گذشته گریه و زاری نکرد». شهبانو فرح پهلوی می‌گوید «نه تنها از نظر شخصی، بلکه از نظر موقعیتی که در ایران داشتم باید مثبت باشم و این مثبت بودن را به هم میهنانم منتقل کنم. هم میهنان من می‌دانم ۴۲ سال است چه می‌کشند، ولی باید امید را از دست نداد و به آینده با دید مثبت نگریست».

او پیام‌ها و تماس‌های ایرانیان از داخل کشور و «آگاهی از ابراز محبت هم میهنان» را بسیار گرانقدر و مایۀ دلگرمی خود می‌داند.

فرح پهلوی در این گفتگو شماری از خاطرات دوران کودکی و تحصیل در ایران و فرانسه را یاد می‌آورد، به نگرش خود هنگام ازدواج با پادشاه ایران اشاره می‌کند و سپس به دورۀ بیست سالۀ شهبانوئی خود می‌پردازد. او همچنین به سفرهای فراوان خود در ایران و دیدار با هم وطنان اشاره دارد و از تداوم فعالیت‌هائی که اساس آنها در آن دوران گذاشته شد، ابراز خرسندی می‌کند و می‌گوید «دانه‌هائی را که با عشق و ایمان می‌کاریم، هرگز خشک نمی‌شود».

شهبانو فرح پهلوی می‌گوید که همواره «در فکر ایران است، وقت خود را به جستجوی اخبار ایران و گفتگو در بارۀ ایران می‌گذراند» و با اشاره به آنچه امروز در این کشور می‌گذرد، ابراز حیرت می‌کند که «مملکتی مثل ایران و ایرانیانی که من می‌شناختم، به چنین روزی افتاده باشد». او با اشاره به انقلاب اسلامی ایران، حسرت می‌خورد که «این کشور اگر چنان رویدادی در آن رخ نداده بود، اینک به کجا رسیده بود».

فرح پهلوی هر چند اوضاع کنونی ایران را «درناک» می‌خواند، اما تاکید می کند که «جوانان ایران به خوبی از گذشتۀ خود آگاهند و می‌دانند که برای آینده چه می‌خواهند».

او می‌گوید «افراد دینی آمدند که مردم را به راه راست هدایت کنند، اما به نام دین، بدبختی، دروغ، تزویر و ریا» رواج دادند.

شهبانو فرح پهلوی می‌پرسد چه شد که از «کوروش به وضعیت کنونی رسیدیم؟» و می‌گوید «آرزوی من، آبادی و آزادی ایران است، یکپارچگی ایران است، جدائی دین و دولت است، رعایت حقوق بشر است...» و اطمینان دارد که این کشور به این همه خواهد رسید.

این گفتگو را با بکار انداختن پیکانۀ خوانش ویدئو تماشا کنید...