الاهه بقراط : مهار برنامۀ اتمی رژیم ایران با حمایت غرب از جنبش اعتراضی مردم ایران میّسر است

الاهه بقراط : برای مهار برنامۀ اتمی حکومت ایران راه سومی وجود دارد : به جای جنگ یا مماشات با جمهوری اسلامی، راه سوم حمایت از جنبش اعتراضی مردم ایران است. و اگر غرب این حمایت را پیش از این می کرد شاید مذاکره با رژیم اسلامی بیست سال به درازا نمی‌کشید.

ناصر اعتمادی، خبر نگار ار اف ای، الاهه بقراط سردبیر کیهان لندن © RFI - persan

کمتر روزی است که طرفین درگیر در مذاکرات اتمی برای احیای برجام نسبت به موفقیت این مذاکرات برای رسیدن به توافق ابراز خوش بینی نکنند، هر چند همان افراد به فاصلۀ اندکی با رد خوش بینی گذشته دست‌یابی به توافق را دور از دسترس اعلام می‌کنند؟ سرانجام برجام صرف نظر از مذاکرات جاری دربارۀ سرنوشت آن چیست؟ الاهه بقراط، سردبیر "کیهان لندن"، در پاسخ به این پرسش و پرسش‌ها دیگر  از جمله گفته است :

 "توافق یا عدم توافق بر سر برجام تاثیری بر سرنوشت نهایی آن ندارد، چنانکه توافق سال ٢٠١٥ نیز نداشت. آنچه تعجب‌آور است و رسانه‌های جهانی به آن توجه نمی کنند این است که جمهوری اسلامی ایران توانست به سهولت و سرعت کلیه مفاد این توافق را زیر سئوال برده و نقض کند. در واقع، حتی اگر آمریکا از برجام خارج نمی‌شد و حتی اگر امروز توافقی برای احیای برجام صورت بگیرد، جمهوری اسلامی ایران باز قادر است به همین سهولت در زمان انقضای قرارداد توسعۀ برنامۀ اتمی خود را ازسربگیرد.

نکته این است که طرفین با اهداف متناقض پشت میز مذاکره نشسته‌اند : هدف کشورهای غربی مهار برنامۀ اتمی ایران است، در حالی که جمهوری اسلامی مترصد است با امضای یک توافق این برنامه را در اولین فرصت توسعه بدهد، ولو به صورت مخفیانه چنانکه این کار را در دورۀ دو سالۀ برجام کرد. بنابراین، حتی اگر طی توافقی برجام احیاء شود، چنین توافقی برنامۀ اتمی حکومت ایران را مهار نخواهد کرد.

اکنون بیست سال است که کشورهای غربی سرگرم مذاکره با ایران بر سر برنامۀ اتمی این کشور هستند. بالاخره این کشورها عاقبت باید از خود بپرسند : اگر دولتی حقیقتاً دارای یک برنامۀ صلح آمیز اتمی است، پس این همه مذاکرات کشدار چه معنایی دارد؟ کافی است رهبران ایران به بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی اجازۀ بازرسی بدهند تا آنها بیایند و بگویند که نه تنها برنامۀ اتمی ایران صلح آمیز است، بلکه این برنامه تحت نظارت کامل بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی است.

نمی شود راه‌حل برنامۀ اتمی ایران را به جنگ یا مماشات با حکومت ایران محدود کرد. اگر غرب و مشخصاً رئیس جمهوری پیشین آمریکا، باراک اوباما، دست کم از زمان جنبش سبز به جای مماشات با رژیم ایران از جنبش اعتراضی مردم ایران پشتیبانی می کردند، شاید امروز در وضعیت کاملاً متفاوتی می بودیم. در حال حاضر نیز یک جنبش اعتراضی قدرتمند در ایران وجود دارد که خواستار پایان یافتن جمهوری اسلامی و جایگزین کردن آن توسط یک نظام سیاسی است که بتواند حقوق و آزادی های اساسی مردم ایران را تأمین و از نابود شدن محیط زیست آنان جلوگیری کند. آیا قدرت های غربی از وجود چنین جنبشی در ایران بی اطلاع هستند؟ گمان نمی‌کنم.

تنها طرفی که می تواند ماهیت صلح آمیز برنامۀ اتمی ایران را تضمین و ثابت کند نه کشورهای غربی هستند نه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، بلکه خود جمهوری اسلامی ایران است. اگر جمهوری اسلامی ایران ریگی به کفش ندارد باید در عمل ثابت کند که در پی سلاح اتمی نیست. حکومت اسلامی ایران غنی سازی اورانیوم را با غلظت شصت درصد انجام می‌دهد و صریحاً می‌گوید که قصد دارد غنی‌سازی اورانیوم را حتی با غلظت نود درصد انجام بدهد، اما، در عین حال مدعی است که برنامۀ اتمی این کشور صلح‌آمیز است. کشورهای غربی به خوبی از این تناقض آگاه هستند. اما، آنان مایلند سیاست مماشات را با حکومت ایران پی بگیرند.

نمی شود راه‌حل برنامۀ اتمی ایران را به جنگ یا مماشات با حکومت ایران محدود کرد. اگر غرب و مشخصاً رئیس جمهوری پیشین آمریکا، باراک اوباما، دست کم از زمان جنبش سبز به جای مماشات با رژیم ایران از جنبش اعتراضی مردم ایران پشتیبانی می کردند، شاید امروز در وضعیت کاملاً متفاوتی می بودیم. در حال حاضر نیز یک جنبش اعتراضی قدرتمند در ایران وجود دارد که خواستار پایان یافتن جمهوری اسلامی و جایگزین کردن آن توسط یک نظام سیاسی است که بتواند حقوق و آزادی های اساسی مردم ایران را تأمین و از نابود شدن محیط زیست آنان جلوگیری کند. آیا قدرت های غربی از وجود چنین جنبشی در ایران بی اطلاع هستند؟ گمان نمی‌کنم. درست است که جمهوری اسلامی ایران درهای خود را به روی بسیاری بسته است. اما، سفارتخانه‌های خارجی در ایران خیلی بهتر از ما اوضاع ایران را از نزدیک رصد می کنند.

خلاصه می کنم، برای مهار برنامۀ اتمی حکومت ایران راه سومی وجود دارد : به جای جنگ یا مماشات با جمهوری اسلامی، راه سوم حمایت از جنبش اعتراضی مردم ایران است. و اگر غرب این حمایت را می کرد شاید مذاکره با رژیم اسلامی بیست سال به درازا نمی‌کشید.