مجید گلپور : آسیب بزرگ جنبش مهسا ناتوانی اپوزیسیون در ساختن یک زبان مشترک است
نتشر شده در:
گوش کنید - ۱۶:۴۸
مجید گلپور : "در مورد جدّیت حمایت بینالمللی از جنبش اعتراضی زنان و مردان ایران جای تردیدی نیست. تردید اگر هست مربوط به باصطلاح اپوزیسیون چند ضلعی ایران در خارج از کشور است. اپوزیسیون ایران نتوانست به یک زبان مشترک به عنوان سخنگوی مشکلات مردم ایران در گفتگو با نهادهای بینالمللی دست یابد. آسیب اساسی را باید در رفتار مخالفان سیاسی یافت که قصد براندازی حکومت اسلامی را دارند ولی قادر نیستند به زبان مشترک برای بیان مطالبات مردم ایران در تعامل با نهادهای بینالمللی و اروپایی دست یابند."
علی باقری، معاون سیاسی وزارت امور خارجۀ ایران و مسئول مذاکرات اتمی این کشور، تلویحاً پذیرفته که تغییر و تحولات در سیاست خارجی حکومت ایران طی یک سال گذشته، یعنی از سرگیری مذاکره با آمریکا و غرب و عادی شدن مناسبات تهران با عربستان در واکنش به جنبش مهسا شکل گرفته است.
باقری باز تلویحاً اعتراف کرده که از اهداف مهم ابتکار حکومت ایران جلوگیری از تشکیل جبههای مرکب از آمریکا و اروپا و کشورهای منطقه علیه تهران بوده، زیرا به گفتۀ باقری غربیها قصد داشتند کشورهای منطقه را در دور بعدی وارد مذاکره با ایران بکنند.
آیا میتوان گفت که حکومت ایران تا همینجا در رسیدن به اهدافش موفق بوده یعنی توانسته – با پائین کشیدن باصطلاح فیتلۀ برنامۀ اتمی خود و بدون تغییر در رفتارها و نگرش های خود در منطقه-، میلیاردها دلار از داراییهای مسدود شدهاش را در توافق با آمریکا آزاد و با عادی کردن مناسبات خود با عربستان از شکل گیری جبهه یا اجماعی بینالمللی در مقابل خود جلوگیری کند؟
در پاسخ به این پرسش و پرسش های دیگر، مجید گلپور، کارشناس و مشاور مسائل ایران در اروپا گفته است :
"آنچه علی باقری کنی میگوید در اصل چیزی جز عقب نشینی جمهوری اسلامی ایران در منطقه و سطح بین الملل نیست. آنچه او توافق مینامد در اصل پذیرش کلیه خواستههای کشورهای غربی و منطقه از سوی جمهوری اسلامی ایران است. به همین خاطر توافق مورد ادعای جمهوری اسلامی نانوشته و غیرمکتوب است. در واقع آنچه حکومت ایران میخواهد تغییری ماهوّی در سیاست منطقهای و خارجی خود معرفی کند چیزی جز همین تسلیم و عقب نشینی نیست.
حکومت ایران از کلیه توقعات گذشتۀ خود برای رفع تحریمها دست برداشته است و توافقاتی که اینجا و آنجا با برخی کشورها و مشخصاً با عربستان و آمریکا انجام داده بسیار شکننده، مغایر با قوانین و موازین بینالملل و همچنین مغایر با شرایط تحریمی است که جمهوری اسلامی ایران در آن قرار دارد.
این تسلیم و عقب نشینی از سوی جمهوری اسلامی برای درهمشکستن حمایت بینالمللی از جنبش اعتراضی "زن، زندگی، آزادی" در داخل ایران بوده است و این حمایت در سطح بینالمللی به ویژه در اروپا به گونهای بود که جمهوری اسلامی ایران را حقیقتاً به هراس انداخت.
اما، از منظر حقوقی و قانونی شکل عقب نشینی جمهوری اسلامی پُر از مشکل است، زیرا، از آنجا که ریشه های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی اعتراضهای در ایران لاینحل مانده و توافقات جمهوری اسلامی در سطح خارجی ناروشن و بی محتوا هستند، نمیتوان از دستاوردی برای حکومت ایران سخن گفت و اتفاقات هفتهها و ماههای آینده احتمالاً این موضوع را نشان خواهند داد.
در مورد جدّیت و صمیمیّت حمایت بینالمللی از جنبش اعتراضی زنان و مردان ایران جای تردیدی نیست. تردید اگر هست مربوط به باصطلاح اپوزیسیون چند ضلعی ایران در خارج از کشور است. به یک کلام، اپوزیسیون ایران نتوانست به یک زبان مشترک به عنوان سخنگوی مشکلات مردم ایران در گفتگو با نهادهای بینالمللی و اروپایی دست یابد. در واقع، آسیب و اشتباهات اساسی را باید در رفتار فعالان و مخالفان سیاسی یافت که از یک طرف قصد براندازی حکومت اسلامی را دارند و از طرف دیگر قادر نیستند به زبان مشترک برای بیان مطالبات مردم ایران در تعامل با نهادهای بینالمللی و اروپایی دست یابند."
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید