پایان تحریم های ایران درمطبوعات فرانسه

پایان روابط بحرانی ایران و غرب طی دو روز پایان هفته گذشته ازمهم‌ترین خبرهای وسائل ارتباط جمعی اروپاوآمریکا بود.

درادامه همین خبر‌ها و تحلیل‌ها فیگارو روزنامه صبح پاریس دو صفحه کامل شماره امروز خود را به پیامدهای بازگشت ایران به بازار بین المللی و پیامدهای ان برای اروپا، ایران، حسن روحانی اختصاص داده است.

ولی پیش از پرداختن به گزارش‌های فیگارو، بد نیست به گزارش تازه «اُکس فم» سازمان «مبارزه با گرسنگی وبی عدالتی» درجهان اشاره کنیم.
(لازم به یاد آوری است که «اُکس فم»، متشکل ازهفده سازمان غیردولتی، سال هاست که درنود کشورجهان برای توذیع عادلانه ثروت مبارزه می‌کند «).
به هرحال هومنیته، ارگان هواداران حزب کمونیست فرانسه دریک صفحه به گزارش اُکس فم اشاره کرده و می‌نویسد: گزارش اکُس فم که به فاصله تنها چند روزپس از پایان نشست فروم اقتصادی» داوس «درسوئیس انتشارمی یابد.
 حاوی انتقاد‌های گزنده این سازمان غیردولتی ایست درباره نحوه و مکانیسم توذیع ثروت، یعنی ادامه گسترش شتابناک بی‌عدالتی وفقردرجهان.
عنوان گزارش آُکس فم خود بسیار گویاست.

این گزارش که تحت عنوان» نظم اقتصاد جهانی درخدمت منافع یک درصد جمعیت کره خاکی «انتشاریافته با ارائه  آمار به دلایل انباشته شدن ثروت دردست‌های یک درصد ازجمعیت جهان پرداخته. یک درصدی که، به گفته کا‌شناسان، هرروز فربه  تر و نودو نه درصدی که روزبه روز فقیرتروبی رمق ترمی شوند.

آُکس فم، با ارائه رقم سرسام آوری از پول‌های انباشته شده در» بهشت‌های مالیاتی «می‌نویسد: رقمی برابر با هفت هزارو شش صد میلیارد دلارپول نقد درحساب‌های مخفی ثروتمندان درکشورهای معروف به بهشت‌ مالیاتی انبارشده است.

یک رقم حیرت آور دیگر، شصت و دو نفر، بله شصت و دو تک انسان، چنان ثروتی دراختیار دارند که دارایی آن‌ها برابر است با دارایی سه میلیارد و پانصد میلیون تن فقرای جهان.
میزان ثروتی که دردست‌های این شصت ودو نفر انباشته شده، به گفته آُکس فم، برابراست با یک هزارو هفتصدو شصت میلیارد دلار آمریکا.
ثروت این اقلیت از سال دوهزارو ده میلادی تا کنون ۵۴٢ میلیارد دلار، یعنی طی پنج سال گذشته، چهل وچهار درصد افزایش یافته است.
این هم از اُکس فم و گزارش این سازمان غیردولتی درباره افرایش ثروت وفقردرجهان کنونی.
بازمی گردیم به ایران و توافق این کشوربا پنج به علاوه یک که به برداشته شدن بخشی ازتحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی انجامید.
فیگارو چهارگزارش، با چهارموضوع را به ایران و گشایش تازه این کشوربه سوی جهان اختصاص داده.
فیگارودرآغاز به سررسیدهای بندهای  شش گانهٔ تعیین شده درتوافق‌ها پیرامون برداشته شدن محدودیت‌ها از سوی غرب علیه ایران اشاره می‌کند و می‌نویسد: سال جاری، دوهزارو شانزده، سال برداشته شدن تحریم‌های اقتصادی ازروی اقتصاد ایران است.

چهارسال بعد، یعنی دردوهزارو بیست میلادی، تحریم‌های تسلیحاتی ایران لغو خواهد شد.

درسال دوهزارو بیست و سه نوبت به لغو تحریم‌های فروش لوازم ساخت موشک می‌رسد.
دوسال پس از ان ٢٠٢۵میلادی ایران خواهد توانست شمار سانتری فیوژ‌های خود را از پنج هزار کنونی تا میزان مورد لزوم افزایش دهد و همزمان قادرخواهد بود لوازم حساس مربوط به برنامه اتمی خود را نیز ازبازارفراهم کند.
سررسید مهمتردرسال دوهزارو سی میلادی خواهد بود که طی آن مکانیسم تحریم‌های ایران به مرحله پایانی خود می‌رسد.

فیگارو می‌نویسد: با این حال بازرسی‌های مداوم، سرزده و دقیق آژانس بین المللی انرژی اتمی تا سال دوهزارو چهل میلادی یعنی تا بیست وشش سال دیگر ادامه خواهد یافت.
درسال دوهزاروچهل است که آژانس بین المللی انرژی اتمی، درصورت رعایت کلیهٔ شرایط تعیین شده ازسوی ایران، می تواند بازرسی‌های ویژهٔ مداوم این آژانس را متوقف نماید.

فیگارو گزارش دیگری، دررابطه با توافق‌های منتهی به برجام، به تاثیر اجرای برجام برآینده سیاسی حسن روحانی اختصاص داده و دراین رابطه نظرات» فرانسوا نیکولو «سفیرسابق فرانسه درایران را نیزجویا شده است.
فیگارو یاد آوری می‌کند که: با اینکه برداشته شدن تحریم‌ها دردوران ریاست جمهوری حسن روحانی به انجام رسید، اما تضمین کننده آینده سیاسی وی نخواهد بود.
» ژرژمل برونو «نویسنده مقالهٔ فیگارو درمجموع نتیجه گیری می‌کند که انتخابات بیست ششم فوریه/هفتم اسفند ماه، مجلس برای حسن روحانی تعیین کننده خواهد بود.
درصورت به دست نیافتن به اکثریت درمجلس اسلامی آینده اعمال سیاست های اعلام شده برای رئیس جمهوری» تدبیرو امید «دشوار ترخواهد شد.
لوموند، روزنامه عصرفرانسه نیز درسه گزارش تحت عنوان "ایران از انزوای خود خارج می شود" به رویداهای دو روزاخیر و پایان بخشی ازتحریم های اقتصادی و بانکی علیه ایران اختصاص داده.
لوموند دریکی ازمقالات خود به آمادگی صاحبان صنایع فرانسه برای همکاری با ایران پس از برچیده شدن تحریم ها اشاره می کند، اما یاد آوری می شود که کارفرمایان فرانسوی با "محتاطانه" به ایران می گردند.
لوموند درتوضیح دلایل احتیاط صاحبان صنایع فرانسه به بند مربوط به بازگشت پذیربودن تحریم ها درتوافق های وین اشاره می کند و می نویسد: هرچند که درصورت تخلف ایران ازتوافق ها تحریم ها پس از مذاکرات گسترده دیپلماتیک می تواند احیا شود، ولی برای شرکت های بزرگ متوقف شدن پروژه ای که دردست انجام دارند، حتی به صورت موقت می تواند گران تمام شود.
لوموند می افزاید: مشکل دوم مسئله مالی تامین منابع پروژه های قابل انجام است.
لوموند می افزاید این درست است که از روزهای آینده می توان میلیاردها دلار پول ایران را از طریق بانک های بین المللی جا به جا کرد، ولی سرمایه گذاری و گشایش اعتبارمشکل دیگری است که هنوز باید به آن پرداخته شود.
لوموند می افزاید: سرمایه گزاری های بانک های بزرگ فرانسه با این مشکل رو به رو ست که بخشی از تحریم های دولت آمریکا علیه ایران درزمینه های دیگری به جزبرنامه اتمی همچنان به قوت خود باقی می ماند.