پروین بختیارنژاد، روزنامه نگار، مدافع حقوق زنان و عضو شورای فعالان ملی مذهبی درگذشت

پروین بختیارنژاد که از نخستین سال‌های دبیرستان به مطالعۀ کتاب‌های علی شریعتی، محمود طالقانی و مهدی بازرگان گرایش یافته بود و در جوانی به گروه موحدین پیوسته بود، در سال‌های اخیر بیشتر به پژوهش در حوزۀ زنان روی آورده و با رویکردی مدنی به روزنامه نگاری و فعالیت‌های اجتماعی سرگرم بود.

وی در سال‌های پیش از این در نشریاتی چون «ایران فردا»، «پیام هاجر» و «جامعۀ نو» قلم زده و مسئولیت بخش گرافیک را بر عهده گرفته بود.

پروین بختیارنژاد در سال ١٣٦۵ بهنگام دستگیری همسر خود، رضا علیجانی، فعالِ سرشناس ملی مذهبی، بازداشت شده و مدتی همراه با فرزند یکساله خود در زندان بسر برده بود. او پس از آزادی کار خود را از دست داده و دوران بسیار دشواری را در غیاب همسر و دلتنگی‌های فرزندان گذرانده بود. وی پس از آن نیز بارها احضار و مورد بازجوئی قرار گرفته بود.

او خود در بارۀ دوره‌های فشار و سختی در گفتگوئی بر تفاوت نسل خود با جوانان دوران کنونی تاکید کرده و می‌گوید «نسل ما خیلی به استقبال خطر می‌رفت... قطعیت‌ها در ذهن ما خیلی جدی بود و مسائل را حق و باطلی می‌دیدیم، پلورالیزم جای زیادی در اذهان ما نداشت... این نوع تفکر سبب می‌شد که ما راحت تر به استقبال سختی‌ها برویم. من همیشه به خودم می‌گفتم این هم یک نوعی از زندگی است».

پروین بختیارنژاد در سال ١٣٨٩ با موج مهاجرانی که در پی انتخابات پُرتلاطم ریاست جمهوری در ایران، ناگزیر این کشور را ترک می‌کردند، به فرانسه آمد، اما پس از چندی به کشور زادگاه خود بازگشت و فعالیت‌های مدنی خود را از سر گرفت. او سه شنبه شب ١٧ مهرماه/٩ اکتبر بر اثر آمبولی ریه در خانۀ خود در تهران در حالی که ۵٦ سال داشت درگذشت. از وی علاوه بر مقالات فراوان، کتابی پژوهشی در بارۀ قتل‌های ناموسی با عنوان «فاجعۀ خاموش» به چاپ رسیده است.