پناهجویان، شانسی برای کشورهای میزبان؟

به نوشته لوپوئن، این ارقام بزرگ پناهجویان باعث شده است که جهان و بویژه اروپا، همین اکنون با بزرگترین موج مهاجرت از زمان جنگ دوم جهانی روبرو گردد. در حالی که تنها در شش ماه اول امسال، ۴٣٢ هزار پناهجو از طریق آبهای مدیترانه وارد مرزهای اروپا شده اند، ناظران تخمین زده اند که شمار پناهجویان در اروپا امسال به یک میلیون نفر خواهد رسید.

لوپوئن سپس محاسبه کرده است که اگر رقم یک میلیون پناهجو را در بیشتر از ١٠٠هزار شهر در ٢٨ کشور اروپایی جابجا کنیم، بطور متوسط هر شهری باید ١٠نفر یا دو خانواده را بپذیرد. به نوشته هفته نامه، از نظر ذهنی این محاسبه بسادگی امکان پذیر است با این تفاوت که واقعیت همیشه بامحاسبات ذهنی سازگار نیست.

لوپوئن می‌نویسد اگر مثال فرانسه را در نظر بگیریم، ممکن است یافتن کار و سرپناه برای دو خانواده در یک شهر چندهزار نفری کار سختی نباشد اما در اصل، اکثریت پناهجویان، مناطق بزرگ مثل پاریس و حومه، منطقه "رون-آلپ" و یا "بروتاین" را برای اقامت انتخاب می کنند؛ درست جاهائی که بدلیل تراکم جمعیت، یافتن کار و سرپناه برای افراد دشواری‌های اصلی را تشکیل میدهند.

اما علیرغم این دشواری‌ها، لوپوئن با خوش بینی می نویسد از آنجائی که بخش اعظم پناهجویان کنونی در اروپا را جوانان تحصیل‌کرده تشکیل میدهند، این مسأله در اصل شانسی برای اقتصاد اروپا و فرانسه بحساب می رود.

هفته نامه اکسپرس، نیز پرونده ای را به پناهجویان اختصاص داده و در یکی از مطالب آن بنا را بر خوش‌بینی گذاشته و نوشته است که پناهجویان یکی از امکانات اصلی ایجاد شرکت ها وکاریابی در کشورهای مهاجرپذیر بشمار می روند.

اکسپرس سپس از موفقیت "محمد الطراد" دانشجوی سوری نمونه می‌آورد که در دهه ٧٠ به فرانسه آمد و بعد از ماندگار شدن، اکنون یکی از بزرگترین شرکت های ساختمانی فرانسه و دنیا را اداره می کند. هفته نامه می نویسد البته همه پناهجویان یا مهاجران محمد الطراد نیستند، اما بخشی از مهاجرین یا پناهجویان بدلیل آنکه بدون پول و یا حتی بدون دیپلم وارد کشور میزبان می‌شوند استعداد بیشتر خودآموزی و ایجاد کار مستقلانه را دارند. بی جهت نیست که بخشی از شرکت های ممتاز سالهای اخیر در نواحی مختلف فرانسه، به این مهاجران تعلق دارند.

اکسپرس در بخش دیگری از پرونده خود درباره مهاجرت، از اعضای یک خانواده سوری مثال می آورد که بعد از یک سال اقامت در فرانسه، زندگی روزمره نسبتا فعالی دارند: پدر خانواده که پیشتر راهنمای گردشگری در سوریه بوده، اکنون در یک انجمن پناهجویان بعنوان مترجم کار می کند؛ یک پسر و دو دختر خانواده دانشجو هستند و مادر خانواده هم زبان فرانسه را فرا می گیرد.

اکسپرس یکی از مطالب دیگر پرونده خود درباره مهاجرت را به مهاجران یا پناهجویانی اختصاص داده که تقاضایشان برای مهاجرت یا پناهندگی در فرانسه رد شده است.

هفته نامه می نویسد وزارت کشور فرانسه در شهر "ویتری- سور- اورن"، مرکزی را ایجاد کرده که هدف آن زمینه سازی برای برگشت دوباره این مهاجران به کشور اصلی شان است. بخش عمده این پناهجویان از کشورهای حوزه بالکان هستند که از سوی فرانسه بعنوان کشورهای مطمئن دسته بندی شده اند و اتباع آنها کمترین شانس را برای قبول شدن در فرانسه دارند.

وزارت کشور فرانسه در یک اقدام نسبتاً محرمانه بخشی از خانواده های مهاجر بالکان را در این مرکز جابجا کرده و سعی دارد با وعده کمک‌های مالی و یا تدابیر روانی، در یک مدت نسبتا کوتاه آنان را به بازگشت داوطلبانه به کشورهایشان ترغیب کند. اکسپرس می نویسد درصورتی که این خانواده ها داوطلبانه حاضر به بازگشت نباشند وزارت کشور سعی می‌کند آنان را در چارچوب قوانین موجود، اجباراً به کشورهایشان برگرداند.

بر اساس آماری که هفته نامه از قول مسئولان این مرکز داده تا کنون فقط ١٣ تن، از جمله ۴٣ مهاجری که این مرکز را ترک گفته اند، به کشور های شان برگشته اند و در مورد بقیه پلیس اطلاعاتی دقیقی در اختیار ندارد. با این حال، مسئولان در نظر دارند برای سال آینده ظرفیت این مرکز برای پذیرفتن شمار بیشتر مهاجران را افزایش دهند.