چرا شماری کنشگر به اصلاحيه قانون تأمين اجتماعی در حمايت از کارگران اعتراض کردند؟

آنها می افزایند: «تشديد استثمار کارگران همچنان برای سيرکردن حرص و طمع سرمايه‌داران و رژيم حامی سرمايه‌داری کافی نبود، اين بار در راستای سياست‌های نئوليبرالی، جمهوری اسلامی و سازمان تأمين اجتماعی این کشور به نام اصلاحات، تهاجم ديگری را عليه طبقه کارگر ايران آغاز کرده اند».

در صدر این اعتراضات، افزایش سن بازنشستگی قرار می گیرد، سپس نکاتی چون افزايش پرداخت بيمه توسط کارگران، کاهش تعهدات بيمه و خدمات درمانی رايگان از جانب سازمان تأمين اجتماعی، خصوصی سازی مراکز درمانی متعلق به سازمان تأمين اجتماعی از طريق واگذاری مديريت اين مراکز و چند نکته دیگرمطرح می گردد.

امضا کنندگان، درپایان، ضمن محکوم کردن این قانون و سياست‌های خصوصی‌سازی، پياده کردن اين سياست ها در واگذاری مراکز درمانی و بهداشتی به بخش خصوصی را نشانه اصلی محروم کردن جامعه و 36 ميليون بيمه شده اصلی و تبعی از اين خدمات می دانند.

***

از بهروز فراهانی- فعال کارگری در فرانسه، پرسیدم چرا امضا کنندگان بیانیه اعتراضی، اين لايحه را ضد کارگری توصیف می کنند و اشکال نکات مطرح شده در کجاست؟

بهروز فراهانی، در صدر مشکلاتی که این لایحه به وجود می آورد، خصوصی سازی مراکز درمانی متعلق به سازمان تآمين اجتماعی از طريق واگذاری مديريت اين مراکز به بخش غير دولتی را بر می‌شمرد. او می گوید: بررسی نمونه‌های مشابه در سراسر جهان نشان می دهد که هر گونه خصوصی سازی در مراکز بهداشتی و درمانی نه تنها به معنای حمله به وضعيت سلامت کارگران است، بلکه فراتر از آن، نشانه مستقيم محروم کردن بخش عمده ای از جامعه از خدمات درمانی و بهداشتی ست.