چرا مجاهدین خطر ماندن در اردوگاه اشرف را می پذیرند؟

او با تشویق این مجاهدین گفت: جابجائی حدود ٣٤٠٠ نفر از ساکنان اردوگاه که از ماه فوریه آغاز شده و دو سوم آنها منتقل شده بودند، از روز پنجم ماه مه متوقف شده است.

"مارتین کوبلر"، با ناپذیرفتنی بودن هر گونه اعمال خشونت، از دولت عراق خواست که از اعمال زور برای انجام این جابجائی خود داری کند.

مجاهدین خلق در ماه مه، دولت عراق را متهم به زیر پا گذاشتن پی در پی قول‌های خود به این گروه کرده، گفته بودند این جابجائی مادام که تضمین های پیشین به اجرا گذاشته نشده اند، محدود خواهد شد. آنهائی هم که هم اکنون در اردوگاه "آزادی" بسر می برند از شرایط زندگی خود گله دارند و می گویند مقامات و نیروهای عراقی با آنها بد رفتاری می کنند.

***

در آغاز از حسین باقر زاده، فعال حقوق بشر وتحلیل گرسیاسی، می پرسم: چرا مجاهدین خطر ماندن در اردوگاه اشرف را می پذیرند؟ دیگر این که چرا علیرغم پیشنهادات کشورهای مختلف و با در نظر گرفتن این که گفته می شود پاره ای از این افراد دارای ویزای اقامت در کشورهای اروپائی هستند، باز برای ماندن در اردوگاه پافشاری می کنند؟ و سرانجام این که به چه دلیل مجاهدین حمایت‌های نا پایدار آمریکا و عراق را می پذیرند و علیرغم تحمل انواع شکنجه های روحی و جسمی، در موضع خود تغییری بوجود نمی آورند؟

گفتنی است که عراق در سال ٢٠١١ تصمیم گرفت اردوگاه اشرف را که در ٨٠ کیلومتری مرز ایران قرار دارد، ببندد.

به این گفتگو گوش کنید...