چه کسی دستور پرتاب ۲۰ راکت را به بلندی های جولان داده است؟

لیبراسیون می نویسد که ایران نمی تواند به خود اجازه بدهد که درگیر یک جنگ همه جانبه و تمام عیار در خاورمیانه شود. در مرکز اتهامات اسرائیل علیه ایران، سپاه قدس پاسداران و فرمانده آن سرلشگر قاسم سلیمانی قرار دارد. این در حالی است که بر أساس کارشناسان هنوز مشخص نیست چه کسی دستور پرتاب 20 راکت را به بلندی های جولان داده است. خبرگزاری‌ها و رسانه های ایران در باره این موضوع سکوت کرده اند و این اولین باری است که اسرائیل ایران را متهم به پرتاب راکت به خاک اسرائیل کرده است.

 "ونسان ایفلینگ" پژوهشگر مرکز مطالعات بحران‌ها و درگیری‌های بین المللی در دانشگاه کاتولیک لووَن این پرسش را مطرح می کند که در صورتیکه سپاه پاسداران در حمله راکتی به جولان دست دشته است، آیا با یک دستور سیاسی مبادرت به این حمله کرده و یا اینکه خود راساً تصمیم گرفته است؟

"ونسان ایفلینگ" می گوید نفس چنین اقدامی نه تنها هیچ منافعی برای ایران و اسرائیل ندارد، بلکه برای ایران به شدت زیان آور نیز هست. او می گوید: در حالی که حسن روحانی، رئیس جمهوری اسلامی ایران پس از خروج آمریکا از برجام تلاش می کند با همکاری کشورهای اروپایی، روسیه و چین توافق اتمی وین را نجات دهد، سپاه پاسداران دشمنی خود را با این توافق پنهان نکرده است. حتی در روزهای اخیر فرماندهان سپاه از اقدام دونالد ترامپ در خروج از توافق اتمی وین ابراز خوشحالی کرده اند. او ادامه می دهد: دولت روحانی  هیچگونه ابتکارعملی در مورد سیاست خاورمیانه ای ایران به طور عام،  و خصوصاً سیاست خارجی ایران در کشورهای عراق، لبنان، سوریه و یمن ندارد و تمامی تصمیم های مهم در این خصوص با همکاری سپاه( نیروهای قدس) و  رهبر جمهوری اسلامی در این باره صورت می گیرد.

 او می گوید: نیروهای قدس سپاه  و فرمانده آن سرلشگر قاسم سلیمانی مسئول اجرای سیاست های ایران در سوریه است و او در این زمینه اختیارات بسیار زیادی دارد.

"کِلمان تِرم" پژوهشگر انستیتوی مطالعات استراتژِیک، نیروهای تحت فرماندهی سرلشگر قاسم سلیمانی در سوریه  را در حدود 110 هزار نفر برآورد می کند. به گفته وی 5 تا 10 هزار نفر از اعضای سپاه و در حدود 100 هزار شبه نظامیان شیعه افغانی، پاکستانی و... هستند. او می گوید از چند سال پیش یک شخص مسئول اجرای سیاسیت منطقه ای جمهوری اسلامی است و این شخص، سرلشگر قاسم سلیمانی است. در همین حال اسرائیل به این موضوع واقف است که پشت صحنه تمامی تحریکات نیروهای نیابتی ایران در سوریه، سرلشگر قاسم سلیمانی قرار دارد و حمله پبشین اسرائیل در جنوب دمشق از سوی اسرائیل برای ممانعت از هماهنگی های نظامی نیروهای ایرانی در سوریه بوده است.

 روزنامه اسرائیلی هآرتص می نویسد هدف سرلشگر قاسم سلیمانی محاصره اسرائیل با اتکا به نیروهای تحت فرماندهی خود و حزب الله لبنان است.

***

در گیری های دیروز میان نیروهای اسرائیلی و ایرانی در سوریه و پیامدهای تصمیم دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا در خارج کردن این کشور از توافق اتمی وین و بازگشت تحریم های آمریکا علیه ایران و در همان حال هدف قرار دادن شرکت های غیر آمریکایی، از جمله  شرکت های اروپایی که در تعامل با بازار و اقتصاد ایران هستند، در روزنامه های امروز فرانسه بازتاب گسترده ای داشته است.

روزنامه راست گرای فیگارو در شماره امروز خود به حمله بسیار گسترده هوایی و موشکی دیروز اسرائیل به دهها پایگاه و انبار مهمات سپاه پاسدران در سوریه در پاسخ به راکت هایی که به گفته اسرائیل ازسوی واحدهای  وابسته به سپاه به بلندهای جولان شلیک شده پرداخته است.  فیگارو می نویسد: در حالی که 20 خمپاره و یا راکت به سوی بلندی ها جولان شیک شده و هیچ خسارتی به همراه نداشته است، اسرائیل واکنش نظامی بسیار شدید و گسترده ای داشته است. اسرائیل با 28 هواپیمای جنگنده به دهها پایگاه سپاه در سوریه حمله کرده و بیش از 70 موشک به هدف های تعیین شده پرتاپ کرده است.

آویگدور لیبرمن، وزیر دفاع اسرائیل دیروز در باره حملات گسترده اسرائیل به مواضع سپاه در سوریه گفت که این حمله پیامی به ایران است و امیدوار است این پیام شنیده شده باشد. او تأکید کرد اگر در اسرائیل باران ببارد، آنها (ایران) باید بدانند که بر سر آنها طوفان و سیل فرود خواهد آمد.

فیگارو در گزارش دیگری  می نویسد که "فوکون" ها و یا ( مشاوران جنگ طلب) واشنگتن در سال 2018 نمی توانند مانند "فوکون" های سال 2003 که اطراف جرج بوش پسر را احاطه کرده بودند، اقدام کنند.

فیگارو ادامه می دهد: با وجودی که برخی کارشناسان و دیپلمات های غربی  با خروج دونالد ترامپ از توافق اتمی سال 2015 وین متقاعد شده اند که گروهی از مشاوران جنگ طلب در واشنگتن  دونالد ترامپ را احاطه کرده اند و آماده اند تا سناریوی سال 2003 در عراق را در باره ایران تکرار کنند، ولی موضوع بسیار مشکل تر و پیچیده تر از آنست که این کارشناسان  باور دارند.

فیگارو  می نویسد: هرچند مشاوران جنگ طلبی چون جان بولتون و مایک پمپئو دونالد ترامپ را احاطه کرده اند، ولی با توجه به شخصیت و خواست دونالد ترامپ، موضوع  جنگ با ایران بسیار مشکل و نامحتمل است. "رئول گِرِت" که خود از جمله "فوکون" های ضد رژژین ایران است و در این راه با جان بولتون هم آواز است و یکی از پژوهشگرانی است که در بنیاد دفاع از دمکراسی ها( بنیادی که بیشترین مخالف هارا با ایران دارد و از سیاست های حزب لیکود اسرائیل پیروی می کند) و از تکرار سناریو عراق در باره ایران دفاع می کند، در باره وقوع جنگ با ایران بسیار تردید دارد. او می گوید حساسیت ترامپ نسبت به خاورمیانه همانقدر زیاد است که نزد باراک أوباما، زیاد بوده و خواهان کنار کشیدن امریکا از کلاف سردر گم خاورمیانه بوده است.

"بنجامین حداد" پژوهشگر فرانسوی در واشنگتن نیز به هیچوجه به تکرار سناریو سال 2003 عراق در باره ایران باور ندارد. او می گوید ترامپ همانند اسرائیل واقعاً خواستار برپایی یک جنگ با ایران نیستند. آنها در نظر دارند تا تعادل نیروهای را در خاورمیانه ایجاد کنند و مانع پیشروی های بیشتر ایران در منطقه شوند.

"بنجامین حداد" همچنین می گوید ترامپ بیشتر به بوش سال 2002 شباهت دارد تا به بوش سال 2003؛ جرج بوشی که در آن هنگام از مداخله نظامی طرفه می رفت و  با قذافی به نحوی کنار آمد و لیبی  برنامه اتمی اش را رها کرد. بوش همچنین موجب شد که برنامه اتمی ایران به حالت تعلیق درآید.

اومانیته روزنامه چپ فرانسه در دونالد ترامپ یک جنگ طلب افراطی را می بیند که  ضمن اعلام جنگ تجاری با همه جهان تصمیم گرفته تا با ایران از نظر نظامی درگیر شود.

اومانیته می نویسد جنگ تجاری و جنگ نظامی دو روی یک سکه هستند.  براساس اومانیته، استراتژِی کوبیدن بر طبل جنگ و تسط طلبی اقتصادی در جهان در سیاست های  دونالد ترامپ تبلوریافته است . اومانیته ادامه می دهد که واشتنگن خواستار آنست که رهبران سیاسی آمریکا و شرکت های بزرگ چند ملیتی این کشور در مرکز ثقل بازیهای سیاسی و اقتصادی جهان قرار گرفته  و تسلط خود را بر یک جهان چند قطبی شده تثبیت کند.

روزنامه لوموند نیز گزارش های مفصلی را به در گیری ایران و اسرائیل در سوریه و پیامدهای خروج آمریکا از برجام اختصاص داده است. در شماره لوموند امروز دو مقاله جلب توجه می کنند:

 درنخستین مقاله،" ایزابل ماندرو" در باره اتخاذ موضع پوتین در قبال در گیری ایران و اسرائیل در سوریه و همچنین موضع پوتین پس از خروج دونالد ترامپ از توافق اتمی وین است. ایزابل ماندرو" می نویسد کرملین به عنوان متحد رژیم بشار اسد و ایران در باره درگیرهای ایران و اسرائیل در سوریه سکوت کرده است و در حالی که رهبری آمریکا در منطقه در حالت افول است، تلاش می کند در نقش بی طرفی در ارتباط با اسرائیل در منطقه ظاهر شود.

"بنجامَن بارت: در مقاله دیگری در شماره امروز لوموند می نویسد که تصمیم دونالد ترامپ در خروج آمریکا از برجام در کشورهای عرب خلیج فارس  شکاف ایجاد کرده است. در حالی که عربستان سعودی، امارات متحد عربی و بحرین از این تصمین استقبال کرده اند، قطر و عمان با دیده تردید به تصمیم  دونالد ترامپ می نگرند.