چه کسی پازولینی را کشت؟

" مجله اکسپرس" از نمایشگاه‌ و موزه‌هایی در جنوب فرانسه نوشته که در این روزهای گرم سال آثار نقاشان فرانسوی را به نمایش گذاشته‌اند؛ جایی که بسیاری از فرانسوی‌ها و حتی مسافرانی از کشورهای دیگر، این روزها سری به آن می‌زنند.

این هفته‌نامه گزارش خود از این نمایشگاه را چنین آغاز می‌کند:" جنوب فرانسه روی رنگ‌های نقاشان این کشور همواره تاثیرگذار بوده است. نمایشگاهی که از آثار برخی از آنها این روزها برپاست؛ شاهد این مدعاست."

در ادامه این مطلب می‌خوانیم:" رنگ‌ها همواره انسان را مسحور کرده است. رنگ‌‌هایی که زندگی می‌بخشند و بیان کننده احساسات هستند و حس‌های پنهان را منتقل می‌کنند."

گزارشگر مجله اکسپرس در ادامه آورده است:" قصه نقاشی‌های فرانسوی‌ پرماجراست. طی چند قرن این آثار تحولات بسیاری یافته است. تا زمان رنسانس، آثار نقاشی بیشتر سمبولیک بودند و با وجود خفقان آن دوره و با اینکه هنرمندانی چون میکل آنژ می‌خواستند آزادانه عمل کنند؛ اما به گفته یک متخصص تاریخ هنر این نمایشگاه نشان می‌دهد در آن دوره هنرمندان بیشتر سفارش‌های کلیسا یا دربار را اجرا می‌کردند."

در این گزارش همچنین می‌خوانیم:" اما بعد از انقلاب فرانسه یکی از تغییراتی که می‌توان در هنر نقاشی دید؛ عوض شدن رنگ‌ها و تمایل آنها به سمت نوعی رمانتیسم است. چرا که به گفته هنرمندان آن دوره، رنگ‌ها باید قبل از هرچیز احساسات را منتقل کنند...
چند دوره بعد از رمانتیک‌ها بود که " ون‌گوگ" و برخی از همدوره‌ای‌های او برای مقایسه ترکیب رنگ‌ها، از شمال به جنوب فرانسه رفتند و نقاشی درزیر آفتاب تابان را آزمودند.

یکی از برگزارکنندگان این نمایشگاه به گزارشگر مجله اکسپرس می‌گوید:" آنها بعد از مدتی دیگر از طبیعت تقلید نمی‌کردند؛ اما حس آنها را می‌توان در رنگ‌هایی که به کار می‌برند، یافت."

پازولینی، فرشته یا شیطان؟

" چه کسی پازولینی را کشت؟" این تیتر یکی از گزارش‌های مجله "ابزرواتور" این هفته است که از زندگی و مرگ سینماگر نابغه ایتالیایی، " پیر پائولو پازولینی" نوشته است. از اینکه دوم نوامبر سال 1975 جسد او را در " اوستیا" در نزدیکی شهر رم یافتند و اکنون چهل سال پس از مرگش، هنوز راز مرگ او سربسته باقی مانده است.

در این گزارش از روزی نوشته شده که خبر مرگ پازولینی، تیتر یک همه روزنامه‌های ایتالیایی شده بود و سروصدای زیادی به پا کرد.

همان موقع یکی از نمایندگان مجلس اروپا گفته بود که نه تنها خودش، بلکه بسیاری از ایتالیایی‌ها ربطی به فرهنگ و دنیای پازولینی ندارند.

اما در عین حال بسیاری از ایتالیایی‌ها و حتی اروپاییان، عزادار مرگ او شدند.

این هفته‌نامه همچنین با اشاره به جنبه‌های مختلف شخصیت پازولینی می‌نویسد:" اما واقعا پازولینی فرشته بود یا شیطان؟"

و در ادامه می‌خوانیم:" مبارز، نابغه، مارکسیست مسیحی، محافظه‌کار انقلابی، معتقد ضد کاتولیک، شاعر، سینماگر، نقاش، روزنامه‌نگار و نویسنده‌ای که خودش می‌گفت:" وجود من در جامعه مثل حضور یک سیاه در جامعه‌ای نژادپرست است."

در این گزارش آمده:" بالاخره معلوم نشد پازولینی شب مرگش به دست همان مرد جوان کشته شد که ادعا می‌کرد پازولینی می‌خواسته به او تجاوز کند؛ یا انگیزه‌های سیاسی در مرگ مشکوک این نابغه هنر دست داشته؛ یا اینکه واقعا آنچنان که پلیس ایتالیا هفت سال پیش به رسانه‌ها اعلام کرد مخالفان کمونیسم او را کشتند یا انگیزه‌های دیگری به مرگ دلخراش او انجامید."

کشیش ضد آمریکایی در رومانی

هفته‌نامه " لوپوئن" هم در این شماره از فعالیت‌های یک کشیش رومانیایی علیه طرح‌ سپر ضد موشکی آمریکا در این کشور نوشته است.

همانطور که می‌دانید قرار است سپر موشکی آمریکا که شامل سامانه‌های ضدموشکی است؛ در سال 2015 در رومانی مستقر شود.

با اینکه دولت رومانی از این موضوع حمایت کرده و بر غیر تهاجمی بودن آن همواره تاکید کرده؛ اما یک کشیش رومانیایی به تبلیغ علیه این طرح مشغول است.

لوپوئن می‌نویسد:" یک کشیش کلیسای ارتدوکس در شهری کوچک واقع در رومانی این روزها بعد از مراسم عشای ربانی و موعظه‌هایش، مواضع خود علیه این طرح را برای حاضران در کلیسا تشریح می‌کند."

این مجله سپس به نقل از این کشیش نوشته:" جنگ سرد اکنون پایان یافته؛ اما انگار جنگ روانی آغاز شده است."

در این گزارش همچنین می‌خوانیم:" خبرهایی که بعد از استقرار سامانه ضد موشکی آمریکایی منتشر شد؛ نشان از این داشت که هدف این پروژه روسیه است.

هرچند دولت رومانی مدام تاکید می‌کند که این اقدام فقط جنبه دفاعی دارد.

اما این کشیش می‌گوید که دولت رومانی 60 هزار هکتار در اختیار آمریکایی‌ها قرار داده تا طرح خود را اجرا کنند و به زودی زمانی فرامی‌رسد که مردم رومانی باید جنگ را به شکل دیگری تجربه کنند و حق هیچ اعتراضی هم نخواهند داشت."