کاندید شدن دکتر عبدالله و پراکندگی در صفوف

فضای سیاسی افغانستان پیشاپیش انتخابات ریاست جمهوری، پراکنده به نظر میاید. هویت های سیاسی، که در افغانستان از هویت های قومی و مذهبی نشئت میکنند، به دلیل اینکه برای موفقیت در انتخابات باید از همه جا رای به دست بیاورند، در همدیگر ادغام شده اند. و علاوه بر آن، اتحاد ها و دخول و خروج تعدادی از شخصیت ها، از آن، دوران حنگ های تنظیمی را به یاد میاورد.

***

در بررسی این مسایل، گفتگویی داریم با سید منصور، دانشجوی محیط زیست و مفسر سیاسی.

آقای سید منصور، میگوید که در قدم اول آنان اتحاد انتخاباتی ایجاد کردند و با سر و صدا و تبلیغات اعلان کردند که به حیث بزرگترین بخش "اوپوزیسیون" میخواهند در قدرت سهیم شوند. همه شامل شدند ولی بعداً آنان نتوانستند اتحاد خود را حفظ کنند؛ آقای محقق با دکتر عبدالله رفت و احمد ضیا مسعود و جنرال دوستم هم در حال چانه‌زنی هستند. یعنی آنان بار دیگر اتحاد کردند و بار دیگر نتوانستند این اتحاد را نگهدارند.

از آقای سید منصور، در مورد بحث هایی که در این اواخر میان یک تعداد از اشخاص سیاسی صورت گرفت و محتوای آن اعلام شخصیت ها و مشروعیت آنان بر اساس گذشته و سابقۀ سیاسی آنان بود، میپرسم؟ با در نظر داشت اینکه مسایل مهم سیاسی کشور در این بحث ها مطرح نبود.

او میگوید که متأسفانه ما هنوز نتوانسته ایم مثل یک ملت به پیش برویم. سیستم سیاسی به قسمی‌ است که کاندیداها بر اساس قومیت انتخاب میشوند و تعاملات سیاسی هم بر اساس توازن‌های قومی است؛ به همین دلیل امروز صحبت از توافق جمعیت اسلامی است با حزب اسلامی و با حاجی محقق.

گفتگو با سید منصور، دانشجوی «محیط زیست» و مفسر سیاسی