گسست میان نخست وزیر و رئیس جمهوری ترکیه پس از سیزده سال همکاری ایدئولوژیک ؟

به دنبال پایان دیدار رئیس جمهور و نخست وزیرهمه کار‌شناسان امورترکیه نوشتند که اگرچه استعفای اوود اغلو بر روس کاغذ انجام نگرفته امانخست وزیر دردیداربار رئیس جمهوری استعفای خود را اعلام کرده است.
روزنامه‌های امروز فرانسه گزارش‌های مفصلی را به بحران دردستگاه حکومتی ترکیه اختصاص داده‌اند.
واما رهبرجوان کره شمالی با اعلام برگزاری کنگره حزب کمونیست بعد ۳۶ سال تعطیل افکارعمومی بین المللی را متوجه این کشورپشت دیوار‌های آهنین کرد.
«کیم جونگ اون» امروز درپیونگ سانگ با سخنان خود کنگره بزرگ حزب را گشود.
آخرین کنگره حزب کمونیست کره شمالی ۳۶ سال پیش در ۱۹۸۰ میلادی برگزار شده بود.
فیگارو با اختصاص گزارشی به کنگره جدید حزب کمونیست کره شمالی می‌نویسد: رهبرجوان وارث خاندان «کیم ایل سونگ» چهارسال فرصت داشت تا با تصویه حساب با ناراضیان احتمالی درداخل حزب با فراخواندن رهبران به کنگره زمینه را برای تثبیت هرچه بیشترقدرت مطلقه خود فراهم کند.
فیگاروگزارش دیگری را به فقرو فاقهٔ گسترده درمیان ۲۳ میلیوت جمعیت کره شمالی اختصاص داده و می‌نویسد: بخشی از جامعه از مواهب سرمایه داری برخوردارند.
فیگارو به نقل از یک کار‌شناس امورکره شمالی می‌نویسد: درکره شمالی استفاده ازمواهب سرمایه داری به عشق بازی دوران «ویکتوریا» درانگلستان شباهت دارد، بدین معنی که همه با آن سروکاردارند تنها نباید درملع عام از آن سخن گفت.
واما قبل از پرداختن به ترکیه بد نیست به درگذشت یک کاریکاتوریست پرسروصدا و مناقشه برانگیز فرانسه اشاره کنیم.
«سینه» معروف به «بُوب»، کاریکاتوریست بسیارسیاسی نشریات فرانسه طی پنجاه سال گذشته، دربیمارستان درگذشت.
لیبراسیون یک گزارش ۵ صفحه‌ای را به «سینه» اختصاص داده.
لیبراسیون می‌نویسد: «موریس سینه» درسراسر طول زندگی خود نظم معمول حاکم برافکارعمومی را مورد حمله قرارداده و درکاریکاتورهای خود نظم حاکم را به سُخره گرفته بود.
اعمال و اندیشه‌های پاپ‌های پی درپی کلیسای کاتولیک یکی ازموضوعات عمده مورد توجه سینه بود.
سینه معمولا أساس اندیشه خود را انارژیسم و مخالف بی‌قید و شریط نظم حاکم برجامعه می‌دانست.
وی سال‌ها یکی از کاریکاتوریست‌های عمدهٔ هفته نامه «شارلی هبدو» بود، ولی هنگامی که به دلیل اختلافات از هفته نامه کنارگذاشته شد، خود درهشتاد سالگی راساً اقدام به انتشارنشریه تازه‌ای کرد.
سرمقاله نویس لیبراسیون می‌نویسد: سینه نظریه‌پرداز نوعی آنارشیسم مردم پسند بود که درسُنت سیاسی فرانسه سابقه دارد.
لیبراسیون می‌افزاید: نمی‌توان گفت که او درکار مطبوعاتی خود همیشه منفی با ف بوده است، زیرا، فراموش نکنیم که سینه با انتخاب «گُربه»، به عنوان نماد طنزهای سیاسی خود، دردل میلیون‌ها فرانسوی جایی شایسته و دلنشین یافته بود.
واما درزندگی سیاسی موریس سینه یک مورد همچنان مناقشه برانگیز باقی مانده است: به دلیل بعضی از اظهارنظرهای سینه درمورد قوم یهود برخی او را به عنوان «یک ضد یهود» معرفی کرده وبرخی دیگر ازاو درمقابل این نسبتی دفاع می‌کردند.
سینه تا آخرین ساعات زندگی خود برروی تخت بیمارستان همچنان به رتق وفق امورنشریه می‌پرداخت و کاملاً هوشیارو پرانرژی بود.
بازگردیم به ترکیه و رویدادهای سیاسی روز پنجم ماه مه دراین کشور.
فیگارو درگزارشی پیرامون اختلافات داخلی حزب حاکم «عدالت و توسعه» می‌نویسد: رجب طیب اردوغان همیشه خواهان نخست وزیری مطیع و گوش به فرمان بوده است ولی احمد داوود اغلو در ماه‌های اخیرکم وبیش به چالشی دربرابرسیاست‌ها او تبدیل شده بود، لذا تحمل اومشکل تربود.
به نوشته فیگارو شکاف درجبهه متحد حزب «عدالت و توسعه» از روز چهارشنبه، پیش روز دیدار، قابل رد یابی بود.
از‌‌‌ همان ساعات اول کسست سیاسی احتمالی میان دو رهبرروز چهارشنبه تاثیرات فوری آن در بازار ترکیه مشاهده شد و ارزش برابری «لیره ترک» درمقابل دلار چهاردرصد کاهش یافت.
فیگارو می‌نویسد: ازهم کنون نام‌هایی برای جایگزینی داووداغلو برسرزبانهاست که از آن جمله است داماد خانواده اردوغان که هم کنون نیز وزارت انژی ترکیه را برعهده دارد.
با یک گزارش درمورد فرانسه بخش نگاهی به مطبوعات را به پایان می‌بریم.
فرانسه به دنبال استراتژی سیاسی برای رویارویی با تروریسم اسلامی است که این کشور مدت هاست که با آن رو به روست.
سرمقاله نویس فیگارو می‌نویسد: به نظرمی رسد که دولت خطردائمی اسلامیون درکشوررا درک کرده و به دنبال تدوین یک استراتژی درازمدت است.
به نوشته فیگارو «مانوئل والس» نخست وزیردرآینده نزدیک برنامه‌ای را درجهت مبارزه سیستماتیک با اسلامگرایی اعلام خواهد کرد.
به نوشته فیگارو هیچ کس به درستی نمی‌داند شمار اسلامی‌های مرتبط با حرکت‌های اسلامی افراطی درفرانسه چقدراست.
برخی گزارش‌های دولتی از ۱۲۰۰۰ نفرسخن می‌گویند ولی چگونه می‌توان به این رقم بسنده کرد، درحالی که، امکان رد یابی واقعی همه آن‌ها وجود ندارد.
فیگارو می‌نویسد: تنها چیزی که می‌شود گفت این است که شمارآن‌ها هرروز درحال افزایش است.