گفتگوهای همزمان بر سر پرونده اتمی ایران در وین و استانبول چه سودی خواهند داشت؟

 در وین آژانس بین المللی انرژی اتمی برای دهمین بار با مخاطبین ایرانی خود وارد گفتگو شد تا توافقی برای بازدید گسترده‌تر از تأسیسات اتمی، دسترسی به اسناد و افراد مورد نظر این سازمان بیابد و بر پایه آن تشخیص دهد که آیا ایران تلاش بر ساختن بمب اتمی داشته است یا نه؟

در استانبول، خانم کاترین آشتون- مسئول سیاست خارجی اروپا با سعید جلیلی- مذاکره کننده هسته ای ایران، مذاکرات شکست خورده در قزاقستان با کشورهای غربی را دنبال کردند.

اما برگزاری انتخابات در روز 14 ژوئن و کاندیداتوری سعید جلیلی برای ریاست جمهوری در بسیاری از ناظران ناباوری در پیشرفت یا پیروزی این مذاکرات به وجود آورده است.
از جمله مارک فیتز جرالد- تحلیل گر انستیتوی بین المللی مطالعات استراتژیک، می گوید: «هیچ پیشرفتی در آستانه این انتخابات ممکن نخواهد بود چرا که چنین پیشرفتی نیاز به سازش‌کاری ایران دارد. اما این کار می تواند برای زدن انگ سیاسی و اتهام به خیانت مورد استفاده قرار بگیرد.»

گفتنی است که کاترین اشتون در ماه نوامبر سال 2011 فهرستی از مواردی ارائه کرده بود که نمایانگر تلاش ایران برای دستیابی به سلاح هسته ای پیش از سال 2003 و شاید پس از آن بودند.

دفتر سازمان ملل متحد در وین، در تلاش این است که اجازه بازدید از تأسیسات پارچین در نزدیکی تهران را به دست آورد.

***

از سعید محمودی- استاد دانشگاه و کارشناس حقوق بین الملل، پرسیدم در شرایطی که انتخابات ایران بسیار نزدیک است، به

چه اعتبار این گفتگوها انجام می گیرد و چه دستاوردی می تواند داشته باشد؟