یک ایرانی دیگر در کن

این فیلم که تولید مشترک سویس وفرانسه است، به درون گروهی از پناهجویان ایرانی رخنه می کند که در آتن منتظر روز مساعد برای ترک آن کشور و رفتن به کشورهای دیگر اروپا هستند.
علت این موفقیت، ایرانی بودن او علیرغم پرورش یافتن در سویس از سن 8 سالگی است که به او امکان داده به دنیای این متقاضیان مهاجرت رخنه کند که در یک خانه جمعی یا پانسیون زندگی می کنند.
دیگر این که خود او نیز مهاجر است و شرایط مهاجرت را، البته نه بدین شکل، دیده و حس کرده است.
اما مهم تر از همه اینکه او گزارشی خبری از وضع یک مشت کاندیدای مهاجرت تهیه نمی کند و تنها به دشواری لحظات انتظار، نگرانی ها وکمبودهای عاطفی آنها می پردازد. او در عین حال از پرسیدن این که این جوانان که هستند و به چه دلیل دست به این سفر پر خرج و خطرناک زده اند پرهیز می کند.
این فیلم پیش از ساخت با مشکل دریافت پیش خرید از تلویزیونهای فرانسه برای یک نخستین فیلم مستند بود. اما چون در سویس این کارآسان تر است، به کمک سرمایه گذاری شماری از نهاد های خصوصی فیلم توانست به سر انجام برسد.
به هر رو فیلم "اسکال" با 900.000 یوروو با مونتاژ 500 ساعت راش ممکن شد.
مهم این است که این فیلم شمار زیادی را تحت تأثیر قرار دادچراکه دیدند جوانانی سالم و بدون مشکل روانی، چگونه راهی غربت می شوند و پس از مدتی روحیه خود را می بازند. از جمله یکی از آنها که پنج سال منتظر پاسخ کمیساریای عالی پناهندگان بود، توانست با اعتصاب غذا و دوختن لبهای خود سرانجام پیروز شود و حق خود را بگیرد.

و اما فیلم های دیگر

در برنامه امروزبخش مسابقه ای 66 امین فستیوال کن، دو فیلم گنجانده شده است که یکی فیلم "کاخی در ایتالیا"، ساخته تنها زن حاضر در بخش مسابقه ای اصلی، "والریا تدسکی برونی" و دیگری "سپری از کاه" ساخته "تاکشی میکه" ژاپنی.

در "کاخی در ایتالیا"، "والریا برونی تدسکی"، هنرپیشه و کارگردان ایتالیائی- فرانسوی و خواهر "کارلا برونی"، خواننده و همسر نیکلا سارکوزی، رئیس جمهوری پیشین فرانسه، به یک خانواده از قشر بورژوازی بزرگ ایتالیا که در حال اضمحلال است می پردازد.
او که خود نوه یک سرمایه دار بزرگ ایتالیائی است که برای آنها ثروت هنگفتی به جا گذاشته ، در سال 1974 ، یعنی دورانی که گروه انقلابی "جوخه سرخ" سرمایه داران را به گروگان می گرفتند، با خانواده اش در فرانسه ساکن شد.
با پدری سازنده اپرا و مادری هنرپیشه و نوازنده پیانو، او چندان راه دوری نرفته است.
"والریا برونی تدسکی که در گذشته برای دو فیلم دیگرش به نام های "برای یک شتر راحت تر است.." و "هنرپیشگان زن" جوایزی را ربوده، با فیلم سوم خود به بخش مسابقه ای راه می یابد.

در "سپری از کاه" که به شدت در سانس ویژه منتقدان هو شد، "تاکاشی میکه"، کارگردانی که دو سال پیش با "مرگ یک سامورائی" به بخش مسابقه ای آمده بود، یک فیلم پلیسی به سبک آمریکائی ارائه می کند که نظر به نحوه بودن ژاپنی ها، بسیار مصنوعی به نظر می رسد. هدف فیلم که به راه انداختن بحث بر سر این بود که تا چه حد انجام وظیفه باید شخص را در برابر کسی که جنایتی باورنکردنی و منزجر کننده انجام داده خونسرد نگهدارد و مرز اخلاق کجاست، مشروع به نظر می رسد، اما در این فیلم به کاریکاتور تبدیل شده بود. به ویژه اینکه جنایتکارجوانی که یک دختر بچه هفت ساله را ربوده و کشته، در پایان در دادگاه می گوید پوزش می خواهد و متأسف است و بلافاصله می افزاید که چرا بیشتر نکشته است !!!
ماجرا از این قرار بود که پدر بزرگ بسیار پرنفوذ و پولدار دختر بچه به قتل رسیده، در یک پیام تلفنی پاک نشدنی، اعلام می کرد که برای کشتن قاتل نوه اش، یک میلیارد "ین" جایزه می دهد و چنین کاری سبب شده بود که حتا در میان افراد بلند پایه پلیس نیز انگیزه کشتن این شخص به وجود آید و هرج و مرجی عجیب در جامعه به وجود آید.
در پایان باید گفت که همه این خبرنگارانی که در سالن فیلم را هو کردند، هیچکدام در وسط فیلم از سالن بیرون نرفتند...

فستیوال کن میزبان کارتون های مدافع آزادی شد

زیر عنوان "پلانتو و دوستانش، کارتونهای مدافع آزادی"، فستیوال کن که همواره خود مدافع آزادی بیان بوده، 80 طرح از کاریکاتوریست های مهم جهان را در طبقه سوم کاخ فستیوال به نمایش گذاشت.
به نمایش گذاشتن آنها هم هدفی داشت : فروش آنها به نفع انجمن «کارتون برای صلح».

مو ضوع این کاریکاتور ها، در پیوند با فیلم های افسانه ای تاریخ سینما ، صنعت سینما، کارگردانان بنام و نیز یاد آوری این است که در برخی از کشورها چون ایران، سینما گران در خطر قرار دارند.

"کارتون برای صلح"، انجمنی که در روز 16 اکتبر 2006 در مقر سازمان ملل متحد به ابتکار "پلانتو" کاریکاتوریست بنام فرانسوی و کوفی عنان، دبیر کل پیشین سازمان ملل متحد و برنده جایزه صلح نوبل، زیر عنوان «کارتون برای صلح» بر پا نهاده شد، می خواهد از این راه در آمدی برای ادامه کمک به کاریکاتوریست های جهان با تشکیل نمایشگاهها و میز گرد ها به دست بیاورد.
درمیان آثار به نمایش گذاشته شده، نام هنرمند ایرانی، "مانا نیستانی" دیده می شود که به دلیل کشیدن کاریکاتور به زندان افتاده است.
این فروش بعد از شهر امروز انجام گرفت و نتیجه آن امشب منتشر خواهد شد.

نخستین زن فیلمساز عربستان سعودی در کن

"حیفه ال منصور"، کارگردان زن اهل عربستان سعودی که با "وجده" اولین فیلم داستانی بلند ساخته شده در این کشوردر فستیوال ونیز شرکت کرد و چندی پیش هم در سینماهای پاریس به نمایش در آمد، روزشنبه، در فستیوال کن جایزه رادیوی "فرانس کولتور" را در بخش "کشفیات" دریافت کرد.
او در سخنان خود گفت که سرزمین سلسله وهابیون نسبت به برخی مسائل بازتر فکر می کند و افزود که می خواهد یک فیلم دیگری در شهر زادگاهش در عربستان بسازد.

در فیلم "وجده" او با شهامت بسیار توانسته بود، نه تنها از درون یک اتومبیل بحش های بیرونی فیلم را فیلمبرداری کند بلکه زنان را بدون حجاب در اندرون آنها و یا در مدرسه دخترانه نشان دهد. "حیفه ال منصور" می گوید اززادگاه و کودکی و همکلاسی هایش داستانهای بسیاری دارد که می تواند از راه سینم تعریف کند. نظر به این که شاهزاده "الولید ابن طلال"، یکی از اعضای پیشرفت خواه خانواده سلطنتی از وی حمایت می کند، او بخت رسیدن به هدفش را خواهد داشت.
انتریگ فیلم که شماری از فیلم های ایرانی و از جمله" بچه های آسمان " ساخته مجید مجیدی را به یاد می آورد، چندان تازگی نداشت. اما مهم این بود که دختر بچه ای در عربستان سعودی بخواهد یک دوچرخه داشته باشد و برای به دست آوردن آن در مسابقه قرآن خوانی شرکت کند که چندان با مزاقش جور نبود.
دیگر این که فیلم مسئله حقوق زن را در اسلام پیش می کشید که اگر نگوئیم در شماری از کشورهای اسلامی می توانیم بگوئیم که دست کم در عربستان سعودی به مرد امکان چند همسری را به بهانه های گوناگون، از جمله نداشتن فرزند پسر می دهد
یکی از ضعف های فیلم سرو ظاهر بسیار شیک اروپائی دو شخصیت اصلی زن داستان وبازی نه چندان باور کردنی آنها بود.
نکته بسیار قوی فیلم پایان آن است که ضعف های دیگر را جبران می کند.

گفتنی است که "حیفه ابو منصور" که در مصر تحصیل کرده و سپس فوق لیسانس کارگردانی را از دانشگاه "سیدنی" در استرالیا گرفته است، در سال 2005 با مستندی به نام " زنان بدون سایه" جوایز بسیاری راربوده بود. از همه مهم تر این که او با فیلم خود توانسته الهام بخش شماری کارگردان در کشورش باشد و به نسج گرفتن فکر ساختن سالن های سینما کمک کند.
به گفته این کارگردان، "وعاد محمد" دختر بچه ای که به خوبی نقش "وجده" را ایفا می کرد، پس از نمایش این فیلم و ربودن جایزه بهترین بازیگری در دوبی، ستاره مدرسه خود شده است.
قرار است فیلم "وجده" به شکل "دی وی دی"در عربستان ارائه شود چون در این کشور سالن نمایش وجود نداردو سینما ممنوع است.