آغاز پنجاه و هشتمین دورۀ بینال هنر معاصر ونیز؛ حضور ایران با سه هنرمند

بینال ونیز که مهمترین رخداد هنرهای تجسمی، و قدیمی‌ترین دوسالانۀ جهان تلقی می شود، امسال پنجاه وهشتمین دورۀ خود را با میزبانی هنرمندانی از ٩٠ کشور جهان که غرفۀ خود را بر مبنای هنر معاصرشان به نمایش می‌گذارند آغاز می‌کند و انتظار می رود که بیش از ٦٠٠ هزار نفر از این رویداد بین‌المللی هنری بازدید کنند.

در کنار مشارکت ملی کشورها، ٢١ رویداد هنری گوناگون نیز توسط گالری‌ها، بنیادها و هنرمندان در سطح شهر ونیز برپا می‌شود.

در بخش اصلی نمایشگاه دوسالانۀ ونیز (بینال ونیز)، تحت عنوان "باشد که در زمانۀ جالبی زندگی کنی" ٧٩ هنرمند با آثاری مرتبط با این مضمون حضور دارند. عنوانی که به گفتـۀ "پائولو باراتا" که بیست سال است ریاست بینال ونیز را برعهده دارد، در پاسخ به پوپولیسم فراگیر در اروپا و مواجهۀ هنرمندان معاصر با جهانی پیچیده برگزیده شده است.

از سوی دیگر "رالف روگوف" مدیر هنری بینال ونیز، از هنرمندان حاضر در این بخش خواسته است که از هر اثر خود دو نسخۀ متفاوت ارائه کنند و دو چهره از موضوع را به نمایش بگذارند.
وی در توضیح این درخواست می‌گوید: «ما در زندگی روزانه با چیزهایی برخورد می‌کنیم که غم‌انگیز اما مضحک، و یا زیبا اما آزاردهنده هستند؛ مفاهیمی همچون عشق و نفرت. هنر به ما امکان آزمودن این پیچیدگی و اندیشیدن به این مفهوم را می‌دهد».

حضور ایران در "بینال ونیز"
کشور ایران نیز با ٣ هنرمند در پنجاه وهشتمین بینال ونیز حضور دارد.

غرفۀ ایران با نام "از بودن و سرودن" که بر اساس شعری از "محمدرضا شفیعی کدکنی" و همراستا با عنوان این دوره از دوسالانۀ ونیز انتخاب شده است، در محل "فونداکو مارچلو" (Fondaco Marcello) در نزدیکی میدان مشهور "سن مارکو" قرار گرفته است.

در غرفۀ ایران، آثاری از "رضا لواسانی"، "سمیرا علیخان‌زاده" و "علی میرعظیمی" به نمایش گذاشته خواهد شد و "رضا عابدینی" طراح گرافیک این رویداد است.

هادی مظفری، مدیرکل هنرهای تجسمی ایران با حکم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به عنوان کمیسیونِر این کشور در بینال ونیز منصوب شده است و محل پاویون ایران در شهر ونیز توسط مؤسسۀ توسعۀ هنرهای معاصر به عنوان برگزارکنندۀ نمایشگاه ایران پس از چند ماه بررسی انتخاب شده است.

هنرمندان ایرانی حاضر در دوسالانۀ ونیز، بر اساس آرای هیأت انتخابی متشکل از "حسن سلطانی" رئیس دانشگاه هنر، "محسن سلیمانی" مدرس دانشگاه، "فرح اصولی" هنرمند، "امیر سقراطی" پژوهشگر، منتقد و هنرمند، "احسان آقایی" رئیس موزه هنرهای معاصر تهران، "علی بختیاری" کارشناس هنری و "هادی مظفری" به عنوان کمیسیونِر این نمایشگاه انتخاب شده‌اند؛ از معیارهای اصلی انتخاب این هنرمندان، تابعیت و سکونت در ایران، وجود زبان و نشانه‌های جهانی در آثار آن‌ها، و عرضۀ وجوه معاصر هنر ایرانی، بوده است.

رضا لواسانی متولد ۱۳۴۱ در تهران است. او هنرمندی است که در مدیوم‌های گوناگونی فعالیت دارد و با چیدمانی تحت عنوان "زندگی" به این دوره از دوسالانۀ ونیز راه می یابد. او ساخت چیدمان "زندگی" را در سال ۱۳۹۱ آغاز کرده و بیش از سه سال بر روی اجزای مختلف آن کار کرده است.

وی برای این چیدمان از خمیر کاغذ استفاده کرده است که به طور عینی و نمادین بر مفهوم بازیافت تأکید دارد. این اثر هنری روایتی شعرگونه دربارۀ شکوه زندگی و همچنین تصویری از گذشت زمان است. شیوۀ رضا لواسانی در ارائۀ این اثر هنری، بیانگر باور او به ارزشمندی زندگی‌ است که با امضای ویژۀ او در زیباشناسی به نمایش درآمده است.

سمیرا علیخان‌زاده متولد ۱۳۴۶ در تهران و فارغ‌التحصیل رشتۀ نقاشی است. وی عکس‌های خانوادگی را به عنوان مادۀ خام آثار خود برگزید و با دست ‌بردن در این تصاویر، ایده‌هایی را دربارۀ هویت و خاطرات واکاوی نمود. او با جدا کردن پرتره‌هایش از زمینه در عکس‌های قدیمی و قرار دادن آنها بر روی توری فلزی، بیننده را به جستجوی روایتی تصویری به جای نگاه کردن به عکس سوق می‌دهد.

علی میرعظیمی متولد ۱۳۶۳ در اصفهان است. او با گذار و تجربه در مدیوم‌های مختلف مانند سینما، نوشتار و هنرهای تجسمی، آثار هنری روایت‌گونه‌ای خلق کرده است. وی با نگاهی به نارسایی‌های زبان و رؤیا، چیدمانی آفریده است که ایدۀ اصلی آن ریشه در مفهوم رؤیا، آموزش و مقایسۀ استعداد یادگیری زبان بین کودک انسان و فِنچ نابالغ است.