اهدای نخل طلای افتخاری به آلن دلون: «مدت‌ها بود این چنین گریه نکرده بودم»
نخل طلای افتخاری هفتاد و دومین جشنواره فیلم کن، روز یکشنبه ۱۹ مه / ۲۹ اردیبهشت، به آلن دلون، بازیگر بزرگ فرانسوی و یکی از ستاره‌های سینمای جهان در دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی، برای یک عمر فعالیت هنری‌اش اهدا شد. او پس از دریافت این نخل طلا از دستان دخترش، در حالی که اشک می‌ریخت، گفت: «مدت‌ها بود این چنین گریه نکرده بودم.»
نتشر شده در: : روزآمد شده در
مراسم اهدای نخل طلای افتخاری در کاخ جشنواره برگزار شد. همزمان با حضور آلن دلون بر فرش قرمز جشنواره، موسیقی فیلم «دسته سیسیلی‌ها» پخش شد؛ فیلمی فرانسوی در ژانر جنایی، محصول سال ۱۹۶۹ که آلن دلون از بازیگران اصلی آن بود.
در این مراسم آلن دلون پس از دریافت نخل طلای افتخاری، در میان تشویق حضار گفت: «امشب برای من بیش از آنکه پایان فعالیت حرفه‌ای باشد، به نظرم پایان زندگی است. مراسم امشب تا حدودی یک بزرگداشت پس از مرگ است، البته در زمان زنده بودن من.»
آلن دلون پس از آن افزود: «وقتی من کار بازیگری را آغاز کردم، به من می‌گفتند آنچه در این کار از همه سخت‌تر است دوام آوردن در آن است و من ۶۲ سال دوام آوردم.»
در مراسم تقدیر از آلن دلون که با حضور فرانک ریستر وزیر فرهنگ فرانسه، پیر لسکور رئیس جشنواره فیلم کن و همچنین تیری فرمو مدیر این جشنواره انجام شد و به ابتکار برگزارکنندگان، همه حاضران در این مراسم کارت شناسایی‌ای به گردن داشتند که روی آن، واژه «ستاره» نوشته شده بود. این کارت یادآور کارت شناسایی مشابهی بود که آلن دلون در جشنواره کن سال ۲۰۰۷ به گردن انداخته بود و روی آن نوشته شده بود: «من یک ستاره هستم.»
این بازیگر ۸۳ در ادامه سخنان خود با صدایی بغض‌آلود گفت: «اکنون می‌دانم آنچه بسیار سخت است، رفتن است. چون من هم می‌روم اما نه پیش از آنکه از شما تشکر کنم.»
او ادامه داد: «اگر من ستاره هستم، من به مخاطبانم مدیونم و نه به فرد دیگری. برای همین می‌خواهم از شما تشکر کنم.»
این بازیگر همچنین گفت: «کسی مجبور نیست با من موافق باشد. ولی یک چیز در جهان هست که من به آن اطمینان دارم و به آن افتخار می‌کنم. واقعا فقط یک چیز و آن کارنامه کاری من است. این نخل طلا برای همین سابقه کاری به من اهدا شده و نه برای چیز دیگر و به همین دلیل من به آن افتخار می‌کنم.»
آلن دلون که به عنوان نماد سینمای فرانسه و یکی از بزرگترین بازیگران سینمای فرانسه و جهان در سال‌های دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی شناخته شده، پیشتر هفت بار نامزد دریافت نخل طلای کن شد، اما هرگز آن را دریافت نکرد.
او که در کارنامه خود سابقه همکاری با کارگردان شناخته شده‌ای چون ویسکونتی، ژان- لوک گدار، ژان- پیر ملویل، میکل آنجلو آنتونیونی و لویی مال را دارد، تاکنون جوایز معتبر سینمایی دیگر از جمله جایزه سزار را دریافت کرده است.
در روزهای گذشته برخی انجمن‌های فمینیستی به اهدای نخل طلای افتخاری به آلن دلون اعتراض کردند و در طوماری با ۲۵ هزار امضا، این بازیگر را «نژادپرست، همجنس‌هراس و زن‌ستیز» خواندند. اما آلن دلون در کن با ابراز احترام به زنانی که باعث شدند او بازیگر شود، گفت: «آنها زنانی هستند که مرا دوست داشته‌اند و باعث شدند من این حرفه را پیش بگیرم، آنها زنانی بودند که خواستند من این کار را انجام دهم و برای آن جنگیدند.»
آلن دلون اولین بار با فیلم «لذت زندگی» در سال ۱۹۶۱ در جشنواره کن حضور یافت. بعد از آن با فیلم «کسوف» از آنتونیونی در سال ۱۹۶۲ به این جشنواره آمد و جایزه هیئت داوران آن سال را دریافت کرد. همچنین فیلم «یوزپلنگ» محصول سال ۱۹۶۳ با بازی آلن دلون برنده نخل طلای این جشنواره شد.
فیلم «آقای کلاین» از این بازیگر در جشنواره کن ۱۹۷۶ با برخورد سرد تماشاچیان و داوران مواجه شد.
آخرین بار نیز آلن دلون در سال ۲۰۱۳ در مراسم کن حضور یافته بود، اما پیش از آن به مدت ۱۰ سال به دلیل دلخوری از برگزارکنندگان جشنواره در آن شرکت نکرده بود.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید