در لیبی محافظان اردوگاه بمباران شده، به پناهجویانِ در حال فرار تیراندازی کرده‌اند

دفتر هماهنگی امور انسانی سازمان ملل متحد در گزارش خود که روز پنجشنبه ٤ ژوئیه منتشر شد اعلام کرد که در بمباران هوائی سه شنبه شب، اردوگاه پناه جویان «تاجوراء» هدف دو حمله قرار گرفته است. بر اساس همین گزارش، یکی از حملات آشیانه‌ای را که در آن ١٢٠ پناهجو و مهاجر سکونت داشته‌اند تخریب کرده و منجر به مرگ ۵٣ نفر و از جمله شش کودک گردیده است. حملۀ دیگر به ویران شدن گاراژی انجامیده که در آنهنگام خالی بوده و در آن کسی زخمی و یا کشته نشده است.

این گزارش تاکید می‌کند که بر پایۀ اطلاعات بدست آمده، در پی این بمباران شماری از پناهجویان که برای نجات جان خود از محل می‌گریخته‌اند، هدف تیراندازی محافظین اردوگاه قرار گرفته‌‌اند.

«سازمان بین‌المللی مهاجرت» روز پنجشنبه با انتشار اطلاعیه‌ای اعلام داشت که پس از این حادثه، شماری از پناه جویان را که در پی فرار از اردوگاه، در محلات اطراف زخمی شده بودند، شناسائی کرده و به بیمارستان انتقال داده است.

بگفتۀ مسئول ارتباطات این سازمان در لیبی، بهنگام حملات هوائی سه شنبه شب ٦٠٠ نفر پناهجو ساکن این اردوگاه بوده‌اند که از این تعداد هنوز ٣٠٠ نفر در محل هستند.

عثمان بلبیسی، رئیس دفتر سازمان بین‌المللی مهاجرت در لیبی تاکید کرد که «حملات سه شنبه انسان‌های بیگناه را به دامان مرگ فرستاده است و این وظیفۀ کلیۀ طرفین درگیر [در جنگ داخلی لیبی] است که برای [جلوگیری از وقوع چنین رویدادهائی] اقدام کنند». او یادآوری کرد که «لیبی مکان امنی برای پناهجویان نیست» و «جان هزاران نفر هر روز در این کشور در خطر قرار دارد».

سازمان بین‌المللی مهاجرت خواستار پایان دادن به «نگهداری اجباری افراد در مراکز مهاجرتی» شد و یادآوری کرد که طرفین درگیر باید از هدف قراردادن غیرنظامیان پرهیز کنند. بر اساس گزارش این سازمان هنوز ٣٣٠٠ نفر بصورت اجباری در مراکز گوناگون نگهداری داوطلبان مهاجرت در اطراف تریپولی اسکان داده شده‌اند.

غسان سلامه، فرستادۀ ویژۀ سازمان ملل متحد برای لیبی، بمباران این اردوگاه را «جنایت جنگی» خواند. اردوگاه «تاجوراء» در شرق تریپولی در منطقه‌ای واقع شده است که از هفته‌ها پیش هدف بمباران‌های پیاپی ارتش ملی لیبی قرار دارد. این ارتش، ارگان نظامی دولت خوانده‌ای است که زیر فرمان مارشال خلیفه حفتر بر شرق لیبی حکومت می‌کند و از ٤ آوریل به این سو حملۀ گسترده‌ای را برای بدست آوردن کنترل پایتخت آغاز کرده است.

دولت مرکزی لیبی بریاست فائز السراج از حمایت رسمی سازمان ملل متحد برخوردار است، اما تنها پایتخت و بخش کوچکی از کشور را اداره می‌کند و از آنجا که موتلف گروه‌های مختلف شبه نظامی حاکم بر محلات و شهرک‌های مختلف است، مورد سوء ظنِ بسیاری از کشورهای دیگر قرار دارد. شماری از شبه نظامیان مسلح به گروهای تندروی اسلامی وابسته‌اند. دولت فائز السراج مورد حمایت ترکیه، قطر و ایتالیا قرار دارد و بویژه از دو کشور نخست سلاح و کمک‌های دیگر دریافت می‌کند. دولت ایتالیا توافق نامه‌هائی با تریپولی امضاء کرده است که بر اساس آنها حکومت فائز السراج از حرکت پناه جویان بسوی اروپا و بویژه ایتالیا جلوگیری می‌کند.

دولت خلیفه حفتر نیز از سوی مصر، امارات متحد عربی و عربستان سعودی حمایت می‌شود.

فرانسه هر چند همراه دیگر کشورهای عضو شورای امنیت سازمان ملل از حکومت مرکزی حمایت می‌کند، اما خلیفه حفتر را نیز چهرۀ مهم سیاسی و نظامی کشور می‌داند و تلا ش می‌کند نقش میانجی میان دو حکومت ایفا کند.

ایالات متحد آمریکا، از ائتلاف دولت مرکزی تریپولی با برخی گروه‌های اسلام گرا و جهادباور ابراز نگرانی می‌کند. این کشور چهارشنبه شب از تصویب قطعنامه‌ای که به ابتکار بریتانیا به شورای امنیت سازمان ملل متحد تسلیم شده بود، جلوگیری کرد. این قطعنامه حملۀ سه شنبه شب به اردوگاه پناهجویان را محکوم می‌کرد، بدون آنکه یکی از طرفین درگیری‌ را به ارتکاب آن متهم کند.

ایالات متحد آمریکا از ماه آوریل گذشته قطعنامۀ دیگری را نیز که به ابتکار لندن برای برقراری آتش بس میان دو طرف تدارک دیده شده، همچنان در انتظار بررسی نگاه داشته است. به گفتۀ دیپلمات‌های مستقر در سازمان ملل، واشینگتن با هر قطعنامه‌ای که بتواند مانع ادامۀ حملۀ خلیفه حفتر شود، مخالف است.

مارشال حفتر همواره با هرگونه آتش بسی در لیبی مخالفت کرده و اعلام کرده است که هدف او از حملۀ اخیر بدست گرفتن کنترل تریپولی و پایان دادن به وجود گروه‌های شبه نظامی گوناگون و ایجاد یک دولت مرکزی قدرتمند است. غسان سلامه، فرستادۀ ویژۀ سازمان ملل نیز که در روزهای ٢٢ و ٢٣ ژوئن با خلیفه حفتر دیدار و گفتگو کرد، موفق نشد او را به پذیرش آتش بس وادارد.