"صفحه تبعید همیشه سپید است"؛ گفت‌وگو با عتیق رحیمی
نتشر شده در:
گوش کنید - ۲۹:۲۲
عتیق رحیمی، نویسنده فرانسوی-افغان، به تازگی کتابی را به زبان فرانسه منتشر کرده با عنوان "صریر نی" (La Ballade du calame)، که در آن، "نی" نشانه‌ای از "نوشتن" و نیز "تبعید" است.
این کتاب، با روایت کودکی عتیق رحیمی در افغانستان و نخستین مشق خطاطی او در مدرسه آغاز می‌شود و با قصه پردرد دوری از پدری که بعد از کودتای داوود در این کشور به زندان می‌افتد و شکنجه می‌شود، ادامه می‌یابد.
سپس خواننده با عتیق جوان از کابل به هند می‌رود و دگرگونی‌های روحی او را تجربه می‌کند و همراه با نویسنده، سی سال را در تبعید می‌گذراند تا چیزی بر "صفحه سپید تبعید" حک کند.
"صفحه سپید تبعید" اشاره‌ای است به اولین صحنه‌ای که عتیق رحیمی در تبعید مشاهده می‌کند: آن زمان که برای فرار از وطن ۹ شب و ۹ روز پیاده پیمود تا به مرز پاکستان رسید، آن لحظه که مرد رهنما به او و همراهانش گفت که به عقب برگردند و آخرین نگاه را به سرزمین مادری خود بیندازند، آن وقتی که عتیق چیزی ندید جز زمین پوشیده از برف، بدون رد پای کسی.
تبعید برای عتیق رحیمی، آنچنان که خودش در گفت‌وگو با بخش فارسی رادیو بین‌المللی فرانسه می‌گوید، هنوز باقی مانده: "هر بار که صفحه‌ای را پر کردم، باز می‌بینم که صفحه‌ای دیگر سپید است، باز می‌بینم که سپید است..."
کتاب "صریر نی" شرح این سرگردانی است؛ سرگردانی‌ای که هنوز پایان نیافته...
برای شنیدن گفت‌وگو با عتیق رحیمی بر روی عکس بالا کلیک کنید
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید