پرفسور"فضل‌الله رضا" دانشمند برجسته ایرانی چشم از جهان فرو بست

همگان، چه در داخل و چه در خارج از کشور او را دوست داشتند و  برایش ارزش و احترام خاصی قائل بودند. فضل‌الله رضا در۱۰ دی سال ۱۲۹۳ خورشیدی در رشت چشم به جهان گشود. مهندس برق، استاد دانشگاه، چهره ماندگار و رئیس اسبق دانشگاه تهران و دومین رییس دانشگاه صنعتی شریف(آریامهر سابق) بود. او مدتی سفیر سابق ایران در یونسکو هم بود. عنایت‌الله رضا از مشاهیر و مفاخر دیگر علمی (۱۳۸۹–۱۲۹۹) برادر کوچک تر او بود.

صادق خرازی در روزنامه ایران در باره پرفسور فضل‌الله رضا نوشت: او در خانواده‌ای دانشمند و مذهبی و سیاسی – اجتماعی در رشت به دنیا آمد و علم اندوزی و فرهنگ دوستی را در سال‌های جوانی توأمان داشت؛ از تحصیل در رشته مهندسی برق در دانشگاه تهران تا آموزش علوم قدیمه و مطالعه آثار کلاسیک ادب فارسی. در تابستان سال ۱۳۲۳ دو ماه در کشتی از هند راهی نیویورک شد و فوق لیسانس خود را از دانشگاه کلمبیا در آمریکا و دکترایش را در رشته مهندسی برق از دانشگاه پلی‌تکنیک نیویورک دریافت کرد و به تدریس در دانشگاه‌های برجسته آمریکا مانند ‌ام آی تی و سیراکیوز پرداخت. او پدر نظریه اطلاعات است که آثارش در این باره جزو متون دانشگاهی این رشته در سراسر دنیاست.وی در بازگشت به ایران مورد توجه قرار گرفت؛ نایب‌التولیه دانشگاه صنعتی آریامهر (شریف فعلی) و رئیس دانشگاه تهران شد.

پیوند عاطفی و فکری ناگسستنی پروفسور رضا با ایران در کنار علقه ویژه ایشان به شاهنامه فردوسی و اهتمامی که در کنار دیگر استادان برجسته ایرانی به پاسداشت زبان فارسی داشت دوره همکاری با ایشان را برای من به یکی از افتخارات بزرگ زندگی‌ام تبدیل کرد. او یکی از مدافعان سرسخت ایران بود و مخالف هرگونه تنش با میهن. می‌گفت ایران باید با سرمایه ایرانی آباد شود. استعمارستیز و غرب گریز بود. به بومی شدن صنعت توسط ایرانی‌ها باورمند بود. پیوندش را حتی با زادگاهش رشت حفظ کرد و مدرسه‌ای در این شهر به‌نام او بنا شد. در سفری که سال ۹۲ به ایران داشت مراسم نکوداشتی برای ایشان در تهران برگزار کردند که در آن مراسم دانشجویان را به تداوم راه آبادانی و توجه به مسائل فرهنگی فراخواند.