لیبراسیون: تشکیل محور پاریس-مسکو برای مقابله با واشنگتن محلی از اِعراب ندارد

فیگارو، روزنامه راستگرای فرانسه، سرمقاله، یکی از عنوانهای صفحه نخست و چندین صفحه داخلی خود را به سفر امانوئل ماکرون به روسیه و نتایج احتمالی حاصل از گفت و گوی وی با ولادیمیر پوتین تخصیص داده است. در سرمقاله این روزنامه با عنوان "جبهه های تار" آمده است که دیپلماسی آمیزه دلپذیری است از دست آهنین و ظرافت طبع. امانوئل ماکرون از ولادیمیر پوتین در کاخ ورسای استقبال کرد و ولادیمیر پوتین برای جبران لطف رئیس جمهوری فرانسه از او در قصر کنستانتیتن پذیرایی خواهد کرد. در ادامه سرمقاله می خوانیم اما حقیقت تلخ در ورای این رفتارهای موقرانه قد علم خواهد کرد. همانگونه که آخرین سفر امانوئل ماکرون به آمریکا نشان داد، توسل به نمادها در زورآزمایی با حقیقت چندان کارساز نیست. دونالد ترامپ درهای اقامتگاه جرج واشنگتن را بر روی امانوئل ماکرون گشود اما درِ هر گفت و گویی را با شدت بر روی ایران بست. به نوشته فیگارو، این موضوع زیاد هم مایه تعجب نیست چرا که فرانسه دیگر جز یک کشور "بسیار قدرتمند متوسط" نیست.

فیگارو می نویسد جنگ در سوریه و ﻣﺳﺄله توافقنامه هسته ای با ایران دو موضوع اصلی مذاکرات رﺅسای جمهوری فرانسه و سوریه خواهد بود. به نوشته این روزنامه، پس از گذشت تنها چند هفته از حملات هوایی فرانسه به سوریه، بسیار دشوار خواهد بود که امانوئل ماکرون و ولادیمیر پوتین درباره یافتن راه حلی برای پایان بخشیدن به بحران سوریه به توافق برسند. اما هر دو تن برای حل ﻣﺳﺄله برجام کمابیش توافق نظر دارند و برآنند که از شکست آن جلوگیری کنند. ماکرون و پوتین هر دو هوادار همکاریهای مشترک چند جانبه اند در حالیکه ترامپ بطور یکجانبه تصمیم می گیرد. این وضع عجیب با جبهه گیریهای واژگون یا دست کم تار و نامشخص گویای آنست که ترامپ تا چه اندازه به سیستم جهانی آسیب زده است. شاهدان دیگر از این وضع چیزی نمی فهمند و گیج شده اند. کسانی که برای ترامپ به دلیل موضع گیری های سرسختانه اش در قبال ایران کف می زنند، همان کسانی هستند که مجذوب سیاستِ همدست بزرگ همین ایران، یعنی ولادیمیر پوتین، در سوریه بودند.

به نوشته فیگارو، نکته مهم این است که آیا ما شاهد یک آشوب زودگذر و موقت در صحنه جهانیم که با پایان دوره ریاست جمهوری ترامپ خاتمه خواهد یافت یا آنکه ترکیب سیاسی جهان بطور عمده تغییر خواهد کرد، تغییری که رد پای آن در دهه های آتی در جهان باقی خواهد ماند.

لیبراسیون، روزنامه چپگرای فرانسه، در مقاله ای با عنوان "مسابقه برگشت ماکرون و پوتین در سن پطرزبورگ" درباره سفر رئیس جمهوری فرانسه به روسیه و پیامدهای آن برای ایران می نویسد که بر اساس اعلام کاخ الیزه، رﺅسای جمهوری دو کشور در طی مذاکرات خود برای حفظ برجام تلاش خواهند کرد. به نوشته لیبراسیون، حصول به این هدف بدون اتحاد فرانسه با روسیه و یا دست کم بدون از سر گیری گفت و گو های سازنده تر با مسکو غیر محتمل به نظر می رسد زیرا بنابر بیانیه الیزه، تشکیل محور پاریس-مسکو برای مقابله با واشنگتن محلی از اِعراب ندارد و اتحاد میان فرانسه و آمریکا حتی با وجود اختلافات کنونی با دولت ترامپ غیرقابل جایگزینی است.

روزنامه اومانیته، نزدیک به حزب کمونیست فرانسه، نوشته است که بر اساس گزارش عفو بین الملل، سازمان غیر دولتی دفاع از حقوق بشر، که امروز بیست و چهارم ماه می برابر با سوم خرداد ماه منتشر شده، نیروهای امنیتی نیجریایی به هزاران زن و دختر نیجریایی تجاوز کرده اند. این زنان و دختران قبلاً مورد تجاوز اعضای گروه مسلح بُکُو حرام قرار گرفته بوده اند و پس از رهایی از دست این گروه آواره و در کمپ های جداگانه محبوس و وادار شده اند تا در برابر دریافت کمکهای بشردوستانه معشوقه نیروهای امنیتی نیجریایی گردند. سازمان عفو بین الملل ارتش نیجریا و شبه نظامیان متحد آن را ﻣﺳﺅول این وضع هولناک خوانده و اعلام کرده است که تنها راه مقابله با این خشونتها و تجاوزات خاتمه دادن به مصونیت این افراد است.

روزنامه میانه روی لوموند، نیز نوشته است که مراکش از قطع روابط خود با جمهوری اسلامی ایران سود می جوید تا به ایالات متحده آمریکا و عربستان سعودی نزدیک شود. مراکش جمهوری اسلامی را متهم به مداخله در امور این کشور و تحویل اسلحه به جدایی طلبان پولیساریو کرده است.

به نوشته لوموند، این موضوع در زمانی که فشارهای بین المللی برای پایان بخشیدن به منازعات میان مراکش و جبهه پولیساریو بر سر کنترل صحرای غربی افزایش یافته است، به دولت مراکش کمک می کند تا جبهه پولیساریو را بیشتر تحت فشار و حمله خود قرار دهد. امریکا نیز که تلاش می کند از تعداد حافظان صلح خود در منطقه بکاهد می تواند با مطرح کردن منازعه مراکش و پولیساریو به عنوان نمونه ای از یک منازعه پایان یافته، بر بیهوده خواندن ﻣﺄموریت آنان در صحرای غربی صحه بگذارد.