دسترسی به محتوای اصلی

تلاش برای صلح، سی سال پس از نسل کشی در رواندا

سی سال پیش در رواندا، جنگ قومی میان توتسی ها و اوتو ها منجر به نسل کشی شد. سالگرد این نسل‌کشی به بازماندگان این فرصت را می‌دهد تا تأمل و تعمق کنند و از این خاطرۀ بد، شفا بیابند.

سی سال پیش در رواندا، جنگ قومی میان توتسی ها و اوتو ها منجر به نسل کشی شد.سالگرد این نسل‌کشی به بازماندگان این فرصت را می‌دهد تا تأمل و تعمق کنند و از این خاطرۀ بد، شفا بیابند.
سی سال پیش در رواندا، جنگ قومی میان توتسی ها و اوتو ها منجر به نسل کشی شد. سالگرد این نسل‌کشی به بازماندگان این فرصت را می‌دهد تا تأمل و تعمق کنند و از این خاطرۀ بد، شفا بیابند. © aziz-ahmad fard
تبلیغ بازرگانی

در ۷ آوریل، رواندا مراسم یادبود نسل کشی سال ۱۹۹۴، علیه توتسی ها را برگزار می کند. سی سال پیش، بیش از ۸۰۰ هزار توتسی و عمدتاً هوتوهای میانه رو در این کشور قتل عام شدند.

در حالی که رواندا خود را برای بزرگداشت ۳۰ سال پس از نسل کشی که به کشته شدن ۸۰۰ هزار نفر، اکثراً توتسی ها، آماده می کند، یک تحلیلگر مربوط به یک گروه حقوق بشری، دوره بین آوریل و ژوئن سال ۱۹۹۴ را دوره ای تاریک برای این کشور توصیف کرد. «مارتین ماونجینا»، مشاور ارشد عدالت انتقالی در کمیسیون حقوق بشر کنیا، همچنان بر اهمیت بزرگداشت این دوره تاکید کرد. او گفت که این فقط یادبود از یک خاطره نیست، بلکه فرصتی است برای قربانیان و بازماندگان برای تأمل، شفا و نگاه به پیش.

از زمان پایان نسل کشی، رواندا تا حد زیادی در صلح باقی مانده است.

ماونجینا با تمجید از رهبری رئیس جمهور «پل کاگامه» و از موفقیت او در ترویج آشتی بین جوامع هوتو و توتسی پس از نسل کشی، تمجید کرد. زیرا به گفتۀ او، آنچه در رواندا گذشت بسیار سخت بود. برای هیچ کشوری در جهان آسان نیست که بعد از چنین تجربه ای، بتواند دو قبیله و جامعه متخاصم را برای زندگی هماهنگ در کنار هم بیاورد.

اما بسیاری از فعالان حقوق بشر و رهبران اپوزیسیون رواندا، «پل کاگامه» رئیس جمهود فعلی را، که در آن زمان رهبر یکی از احزاب بود، متهم به سرکوب و ساکت کردن مخالفان و کشتن و زندانی کردن آنان کرده‌اند. حامیان رژیم کاگامه، برعکس، او را تشویق می کنند و می گویند که بدون تسلط محکم او بر قدرت، رواندا می تواند به هرج و مرج برگردد و این حالت باعث نسل کشی دیگری شود.

جوانان رواندا در یادبود نسل‌کشی ۳۰ سال پیش میرقصند

در یک باشگاه محلی کیگالی، پایتخت رواندا، جوانان طبل می کوبند و صحنه را آماده می‌کنند و مردان و زنان تلاش دارند تا بر رقص سنتی «آمارابا» مسلط شوند. نزدیک به سی نفر که همگی زیر ۳۰ سال سن دارند، زیر نظر مربی خود با ظرافت و قدرت از ضربات طبل پیروی میکنند.

اریک روکوندو یک معلم رقص ۲۹ ساله است که دانش خود را به جوانان منتقل می کند. اما اریک نیز مانند شاگردانش پس از نسل کشی به دنیا آمد. او می گوید: «این یک گروه از نظر قومی بسیار متنوع است... اما این فرهنگ رواندا آنها را متحد می کند.

بر أساس یک خبر دیگر، امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه هم در این راستا، ابرازاتی دارد. مکرون گفته است که فرانسه و متحدانش «می‌توانستند» نسل‌کشی رواندا در سال ۱۹۹۴ را متوقف کنند ولی «اراده‌ای برای این کار نداشتند».

در سال ۲۰۲۱، مکرون در جریان بازدید از این کشور آفریقای مرکزی، "مسئولیت" فرانسه را در قبال نسل کشی که بیش از ۸۰۰ هزار کشته برجای گذاشت، عمدتاً توتسی ها و هوتوها که سعی در محافظت از آنها داشتند، به رسمیت شناخت.

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

همرسانی :
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.