اخوان المسلمین:«واقعگرایی حاصل درس های تاریخی»

شاید زمانی که ایالات متحده امریکا دو دل بود تا از انقلاب مردم مصر علیه حسنی مبارک حمایت کند یا خیر، زمانی که جو بایدن در هنگامی که مردم مصر میدان التحریر را پر کرده بودند حسنی مبارک را دوست امریکا خواند دقیقا از این روز میترسید:قدرت گرفتن اسلامگرایان در مصر.

 به زودی هیلاری کلینتون با محمد مرسی از حزب اخوان المسملین که در دو انتخابات پشت سر هم میرفت تمامی مصر را قبضه کند دیدار کند.

به گفته بسیاری از رسانه های امریکایی یکی از مهمترین موضوعات گفتگوی وزیر امور خارجه امریکا و رییس جمهور منتخب مصر جدا از مسایل دو طرفه دو کشور مربوط به یکی ضلع سوم است: اسراییل و قرارداد صلح بین اسراییل و مصر که دهه‌ها پیش بین انورسادات از مصر و مناخیم بگین از اسراییل و با پادرمیانی جیمی کارتر از امریکا به امضا رسید.
قراردادی که قریب 35 سال صلح و ثبات نسبی را بین نظام سیاسی تل‌آویو و قاهره به ارمغان آورد بین مردم نا محبوبتر میشود آمار موسسه گالوپ نشان دهنده این است که 54 درصد مردم مصر خواهان لغو کامل قرار داد صلح مصر و اسراییلی هستند و امریکا نیز تنهاب برای ده درصد از مردم مصر به عنوان مدل سیاسی مناسبی ارزیابی شده است و حتی 75 درصد مردم مصر مخالف هرگونه کمک دولت امریکا به گروه های سیاسی این کشور است.
اما با اینکه به نظر میرسد محمد مرسی و اخوان المسلمین میتواند بر موج ضدیت با امریکا سوار بر توده مردم مصر شوند به گفته برخی از تحلیلگران این گروه و به خصوص طیف میانه روی این حزب به رهبری محمد مرسی با درس گرفتن از تجربه های تاریخی آرمان گرایی و تندروی دوران جوانی را به کناری نهاده اند و به دنبال گفتگو و حل مشکلات مصر از طریق تفاهم و میانه روی هستند.
به نظر میرسد محمد مرسی با انتخاب مدل سیاسی ترکیه در میان سه مدل تهران، آنکارا و ریاض تلاش دارد تا با «به صفر رساندن» مشکلات و معضلات بتواند متحدانی ثروتمند که معضلات شدید اقتصادی این روزهای مصر را مرهمی باشند پیدا کند؛ کشورهایی مانند عربستان و از سویی دیگر تعامل خود را نیز با امریکا به علت نفوذ در ارتش این کشور و همچنین کل منطقه به سطح متعادلی برساند.
گویی محمد مرسی به دلیل در میدان نبودن هیچ متحدی که بتواند با ایجاد اتحاد با آن در برابر شورای عالی نظامی این کشور قدرت‌نمایی کند به دنیال یافتن متحدینی در آن سوی آبها است.