دسترسی به محتوای اصلی

بار سنگین بازخوانی‌های مردانه از دین را هنوز روی شانه‌هایم احساس می‌کنم؛ گفت‌وگو با حمیرا قادری

حمیرا قادری، نویسنده و فعال حقوق زنان که پس از به‌قدرت رسیدن دوباره طالبان در افغانستان، به آمریکا مهاجرت کرد، به پرسش‌های بخش فارسی رادیو بین‌المللی فرانسه، در مورد ترجمه تازه‌ترین اثرش «رقص در مسجد» و همچنین «جایگاه زن در این کتاب» پاسخ داد.

«بار سنگین بازخوانی‌های مردانه از دین را هنوز روی شانه‌هایم احساس می‌کنم».
«بار سنگین بازخوانی‌های مردانه از دین را هنوز روی شانه‌هایم احساس می‌کنم». © Khojesta EBRAHIMI
تبلیغ بازرگانی

رقص در مسجد، با اینکه در قالب ادبیات واقعیت‌محور نگاشته شده است، اما به‌کارگیری اصول داستان‌نویسی از سوی حمیرا قادری، این اثر را تبدیل به یک رمان پر فراز و نشیب کرده است. رمانی که نویسنده در آن برگ‌هایی از تاریخ آشفته کشورش را لا‌به‌لای کودکی، نوجوانی و جوانی خود ورق می‌زند.

این کتاب نخستین بار هنگامی به زبان انگلیسی در آمریکا منتشر شد که زمزمه‌های روی کار آمدن دوباره گروه «زن‌ستیز» طالبان در افغانستان، به سبب گفت‌وگوهای وقت کاخ سفید با این گروه در قطر، داغ شده‌بود.

 

حمیرا قادری، نویسنده نامدار اهل افغانستان در حین امضای کتاب «رقص در مسجد» در استدیوی رادیوی بین‌المللی فرانسه.
حمیرا قادری، نویسنده نامدار اهل افغانستان در حین امضای کتاب «رقص در مسجد» در استدیوی رادیوی بین‌المللی فرانسه. © Khojesta EBRAHIMI

 

اکنون که «کابوس» بازگشت طالبان به قدرت، به واقعیت پیوسته و بیش از ۲۰ ماه از این رویداد می‌گذرد، داستان رقص در مسجد، می‌تواند از نابرابری‌هایی که زنان و دختران در افغانستان هر روز با آن دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند، پرده بردارد.

این کتاب که در سپتامبر سال ۲۰۲۰ به زبان فرانسوی و در دسامبر همان سال به انگلیسی منتشر شد، درد‌دل و آرزوهای یک زن افغانستانی در آمریکا برای کودکش در افغانستان را بازگو می‌کند.

 

حمیرا قادری و پسرش سیاوش.
حمیرا قادری و پسرش سیاوش. © Khojesta EBRAHIMI

 

رقص در مسجد که با استقبالی گرم در فرانسه روبه‌رو شد، نام خود را یکی از فصل‌های کتاب وام گرفته است. خانم قادری در این فصل کتاب از خاطره‌ای می‌نویسد که در آن طالبان برای نخستین بار بر افغانستان تسلط یافتند و چند کودک محروم از رفتن به مدرسه، در مسجدی می‌رقصیدند.

در این بخش از داستان، حمیرا قادری در برابر شیوه غیر انسانی طالبان قد می‌افرازد و زیر پوست حاکمیت این گروه «اسلامگرای افراطی»، برای کودکانی که از حق رفتن به مدرسه محروم شده‌اند، کلاس‌هایی غیررسمی را برگزار می‌کند.

هرچند که حمیرا قادری در رقص در مسجد، به موضوعاتی گوناگون پرداخته است، اما مواردی از جمله «حق حضانت برای مادران در افغانستان، درج نام مادران در شناسنامه کودکان و حق آموزش برای دختران» بیش از دیگر موضوعات توجه خواننده را جلب می‌کند.

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

همرسانی :
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.