ژان لوک گدار، کارگردان نامدار فرانسوی و از بنیانگذاران سینمای موج نو درگذشت

روزنامه لیبراسیون به نقل از یکی از نزدیکان ژان لوک گدار نوشت که او به روش «به‌مرگی» با زندگی وداع کرده است. او گفته که گدار بیمار نبوده و تنها چون بیش از حد فرتوت و خسته بوده، می‌خواسته در آرامش بمیرد.

ژان لوک گدار REUTERS - Reuters Photographer

ژان لوک گدار، سینماگر پرآوازه فرانسوی که از دهه ۱۹۶۰ به این سو با تجسم بخشیدن به جریان موج نو، محدودیت‌های زیبایی‌شناختی و روایی هنر هفتم را کم‌رنگ‌تر ساخته بود، در شهر کوچک رول، در غرب سوئیس درگذشت.

رسانه‌های فرانسوی روز سه‌شنبه ۱۳ سپتامبر (۲۲ شهریور) به نقل از نزدیکان این کارگردان فرانسوی‌سوئیسی نوشتند که پدرخوانده سینمای موج نو فرانسه در سن ۹۱ سالگی فوت کرده است.

روزنامه لیبراسیون به نقل از یکی از نزدیکان ژان لوک گدار نوشت که او به روش «به‌مرگی» با زندگی وداع کرده است. او گفته که گدار بیمار نبوده و تنها کمی خسته بوده و می‌خواسته در آرامش بمیرد.

«به‌مرگی» نوعی مرگ خودخواسته یا خودکشی است که با کمک گرفتن از دیگران انجام می‌شود. این روش در فرانسه قانونی نیست، اما در سوئیس مجاز است.

این فیلمساز سرشناس متولد ۱۹۳۰ که یکی از بزرگترین کارگردانان جهان به شمار می‌رود، با آثاری چون «از نفس افتاده» و «تحقیر» در دهه ۶۰ مرزهای سینمای شناخته شده را برای چند دهه جابجا کرد و الهام‌بخش کارگردانان سنت‌شکن گردید.

او با کاربرد دوربین‌های دستی و برش‌های پرشی در فیلمبرداری و تدوین و نیز با بهره‌گیری از دیالوگ‌های مبتنی بر فلسفه هستی‌گرایانه در فیلم‌هایش، آغازگر راهی جدید و تحولی تاریخی در فیلم‌سازی بود.

ژان لوک گدار، با آن موهای مشکی ژولیده و عینکش با آن فریم کلفت، یک انقلابی واقعی بود زیرا کاری کرد که فیلمساز تا جایگاه هنرمندان برآید و در ردیف نقاشان چیره‌دست و بزرگان ادبیات بنشیند.

او جایی گفته بود که هر فیلم «باید آغاز، میانه و پایانی داشته باشد، اما نه الزاما با همین ترتیب».

ژان لوک گدار در جوانی © Anne Wiazemsky

در جای دیگری هم گفته بود:

مهم نیست که چیزها را کجا می‌گیری، مهم این است که آنها را به کجا می‌بری.

گدار فیلمنامه‌نویس و منتقد هم بود و با «کایه دو سینما»، نشریه معروف سینمایی فرانسوی نیز همکاری می‌کرد.

در میان نسل‌ متأخرتر، کوئنتین تارانتینو، کارگردان فیلم معروف «داستان عامه‌پسند» یا «پالپ فیکشن» در دهه ۱۹۹۰، به‌ عنوان یکی از میراث‌داران حرکت نوینی یاد می‌شود که گدار و هم‌فکرانش در پاریس آغاز کردند.

پیش از او، مارتین اسکورسیزی در سال ۱۹۷۶ با «راننده تاکسی» به جرگه سینمای موج نو پیوسته بود.

ژان لوک گدار در طول حدود ۶۰ سال کار در دنیای سینما، بیش از صد عنوان فیلم ساخت که برخی از آنها عبارتند از: «زن، زن است»، «همه چیز رو به راه است»، «ساخت آمریکا»، «شاه لیر». آخرین فیلم او «کتاب تصویر»، ساخته سال ۲۰۱۸ بود.