«آبله میمون»: چرا جامعه پزشکی زنگ هشدار شیوع ویروس را به صدا درآورده است؟

دست‌کم ۱۱ کشور، بیش از یکصد مورد ابتلا یا مشکوک به ابتلا به آبله میمون را تایید کردند،‌ ویروسی که در آفریقا در حال گردش بوده است. با وجود اینکه مطالعات، این احتمال را بیان می‌کنند که شدت سرایت این ویروس چندان زیاد نیست اما شیوع بیماری بار دیگر زنگ هشدار درباره سرایت بیماری‌های ویروسی را به صدا درآورده است. 

تاکنون حدود ۱۲۰ مورد ابتلا به آبله میمون در ۱۱ کشور به ثبت رسیده است. © Public Health Image Library CDC

آژانس بهداشت بریتانیا، در ابتدای ماه مه، نسبت به کشف چندین مورد آبله میمون هشدار داد. اما از آن تاریخ تاکنون، سرعت ابتلا به این بیماری سرعت گرفته است. 

متخصصان اپیدمیولوژی-ویروس‌شناسی که تکامل یک ویروس را با دقت دنبال می‌کنند، می‌گویند ویروسی که عامل بیماری آبله میمون است، از نوع ویروس Sars-Cov2، ویروس عامل کووید که باعث بیماری‌های تنفسی می‌شود، نیست. 

تاکنون، دست‌کم ۱۲۷ مورد مشکوک یا تایید شده‌ی ابتلا به آبله میمون در دست‌کم ۱۱ کشور جهان از جمله فرانسه و سوئیس به ثبت رسیده است. انتظار می‌رود سازمان جهانی بهداشت، روز جمعه آینده، جلسه‌ای اضطراری به منظور بررسی وضعیت این ویروس برگزار کند. 

هانس کلوگه، مدیر سازمان جهانی بهداشت در اروپا، ضمن ابراز نگرانی نسبت به گسترش این ویروس گفت: در حالی که وارد فصل تابستان می‌شویم و گردهمایی‌ها، جشنواره‌ها و مهمانی‌هایی در این فصل برگزار می‌شود، از انتقال سریع‌تر ویروس نگران هستم. 

آبله میمون یک ویروس شناخته شده است که در دهه ۱۹۵۰ کشف شد و برای چندین دهه بطور فعال در برخی از کشورهای آفریقایی در گردش بوده است.

بیماری آبله میمون اغلب خفیف است اما در برخی مواقع می‌تواند به اشکال جدی و حتی مرگ نیز منجر شود. با این وجود، کارشناسان می‌گویند واکسن آبله در برابر بیماری آبله میمون موثر است. 

علاوه بر این، همانگونه که سازمان جهانی بهداشت یادآوری کرده است، «اکثر موارد ذکرشده در اروپا در حال حاضر خفیف هستند».

اما با وجود اینکه این ویروس، ویروس جدیدی نیست و غیرقابل کنترل نیز به نظر نمی‌رسد، چرا جامعه علمی و بهداشتی زنگ هشدار را به صدا درآورده است؟ 

یک ویروس‌شناس دانشگاه مون‌پلیه در فرانسه که متخصص ویروس‌های نوظهور است، در پاسخ یه این پرسش گفته است: آنچه امروز غیرمعمول به نظر می‌رسد، ظهور چندین مورد ابتلا، بطور همزمان و در چندین کشور مختلف است. همین کارشناس می‌افزاید: داده‌های ابتدایی حاکی از آن است که انتقال بیماری از انسان به انسان بیشتر از آنچه بوده است، که تاکنون مشاهده شده است. موضوعی که پرسش‌هایی را ایجاد کرده است. 

ثبت موارد ابتلا به آبله میمون، بطور همزمان، در کشورهای مختلف و بسیار دور از یکدیگر، همچون پرتغال، کانادا، استرالیا، ...، بر اساس نظریات کارشناسان، حیرت‌آور است. 

اما کارشناسان تاکید دارند که با توجه به درس‌هایی که از کووید ۱۹ گرفته‌ایم، باید مراقب باشیم که به هر طریق و شیوه‌ای به نتیجه‌گیری عجولانه نرسیم. 

کارشناسان یادآوری می‌کنند که این ویروس بطور عمده در میان جوندگان منتشر می‌شود. این بیماری قابل انتقال به انسان است و سالانه هزاران نفر را در آفریقا درگیر می‌سازد.

از آغاز سال ۲۰۲۲، دست‌کم ۱۲۸۴ مورد ابتلا به آبله میمون در جمهوری دموکراتیک کنگو گزارش شده است. ۵۸ مورد مرگ نیز به ثبت رسیده است. اما در عین حال باید توجه داشت که احتمال می‌رود ابتلا به موارد خفیف گزارش نشده و در این فهرست ثبت نشده است.

راه‌های سرایت و پیشگیری چیست؟

راه‌های انتقال آبله میمون از طریق تماس با حیوان یا انسان آلوده عنوان شده است. یکی از راه‌های سرایت ویروس، ترشحات دستگاه تنفسی و مایعات بدن بیمار است و افراد نزدیک به بیمار و کادر درمان بیشتر در معرض خطر ابتلا قرار دارند. 

 ویروس از راه زخم‌ها و تاول‌های فرد مبتلا قابل انتقال است. همچنین رابطه جنسی، یکی دیگر از راه‌های انتقال عنوان شده است. 

سازمان جهانی بهداشت، که با استناد به مطالعات انجام شده، احتمال انتقال زنجیره‌ای ویروس از انسان به انسان را محدود عنوان کرده است، طولانی‌ترین زنجیره انسانی شناسایی شده را مربوط به شش مورد ابتلا دانسته است. 

یکی از راه‌های پیشگیری از آبله میمون، قطع زنجیره ابتلا است.

همچنین، واکسن به گفته سازمان جهانی بهداشت برای مبتلایان یا افراد در معرض ابتلا، بعنوان یک شیوه موثر از گسترش این بیماری اعلام شده است.

میزان تاثیر واکسن آبله تطبیق یافته به میزان ۸۵ درصد از ابتلا به آبله میمون پیشگیری کرده است.