کردها از صلح چه انتظاری دارند؟

لیبراسیون، با تردستی همیشگی اش در گزینش تیتر ها و صفحات نخست این روزنامه، امروز هم با چاپ یک صفحه کاملأ سفید و نوشتن عبارت "حلب در این جا آرامیده است"، توانائی خود را نشان می دهد.
این روزنامه سپس در صفحات درون خود می نویسد : روزگاری شهری به نام حلب وجود داشت اما هم اکنون 120.000 نفر در مساحتی برابر یک کیلومتر مربع اسیر شده اند و چند خانوار ناچار به زندگی در یک مل کوچک هستند. برخی از آنها می گویند از ده روز پیش تاکنون نان به دستشان نرسیده است. این اسیر شدگان صدای نزدیک شدن نبردها را می شنوند اما نمی دانند به کجا بگریزند.
هر زخمی ی این شهر را هم باید یک مرده دانست. حال اگر توافق آتش بس به عمل در نیاید، ساکنان شرق حلب در برابر نیروهای رژیم و شبه نظامیان می قرار می گیرند. این در حالی است که 82 غیر نظامی، از جمله 11 زن و 13 کودک، طی روزهای گذشته کشته شده اند.

هومانیته می نویسد: در حالی که جنگ در سوریه، عراق و حتا ترکیه ادامه دارد، جمعی به صلح فکر می کنند. این روزنامه با اشاره به یک گرد هم آئی، در روز جمعه گذشته، در سنای فرانسه برای اندیشیدن پیرامون آینده خاورمیانه و مرحم گذاشتن بر زخم هائی، که در پی توافق "سایکس-پیکو" در جریان جنگ نخست جهانی وتقسیم میراث امپراتوری عثمانی و بخشی از خاورمیانه میان قدرت های آن زمان، زده شد، ، به مواضع دو شخصیت مهم کرد، "صالح مسلم"، یکی از رهبران حزب دمکراتیک کرد سوریه و "هاتیپ دیکله"، معاون کنگره دمکراتیک خلق کرد و نماینده پیشین هوادار کردهای ترکیه می پردازد.
"صالح مسلم" می گوید : زمان آن رسیده که اصل "دولت-ملت" را که توافق یاد شده بر مردم تحمیل کرد زیر پرسش ببریم چرا که این مدل واقعیت های این منطقه را در نظر نگرفت و کار آ نبود. از این رو در پاره ای از کشورها کشتار جمعی، از جمله کشتار خلق کرد را به دنبال آورد. غربیان پنداشتند که می بایست این "دولت-ملت" را بر پایه مذهب ها پایه گذاری کرد. اما این شکست خورد. امروز می بایست نظامی بر پایه دمکراسی به وجود آورد که درآن همه اجزا سازنده آن ، اعم از مذهبی و قومی حضور داشته باشند و همگی از حقوق یکسان بهره ببرند. او می افزاید که آنها آینده منطقه را در پایه گذاری یک نظام فدرال دمکراتیک و لائیک می بینند.

روزنامه فیگارو در تیتر درشت خود می نویسد : پوتین و اسد در ویرانه های حلب پیروز شدند. این روزنامه در مطلبی زیر عنوان "زندگی و مرگ یک مدل انقلابی"، از قول "هادی ال عبداله" ، یک روزنامه نویس، می نویسد: اپوزیسیون مسلح بیشتر به دلیل نداشتن یک رهبر و تفرقه میان جناح های درون خود شکست خورد. از جمله آن ها "جهت النصره"، از شاخه های القاعده در سوریه است که علیرغم شمار کم اعضایش (حدود 500 تن)، تلاش داشت به دیگران دستور بدهد. بنابراین انقلاب امروز مرده است و تنها یک جنگ داخلی در سوریه در جریان است که از منافع خارجی ها پیروی می کند. بدین ترتیب آینده کشور با بلند پروازی های سیاسی آنان پیوند خورده است.

فیگارو، همچون روزنامه های دیگر به برگزیدن "رکس تیلرسون"، مدیر کل شرکت نفتی "اکسون" به سمت وزیر امور خارجه آمریکا پرداخته که کاملأ در چارچوب دیدی قرار می گیرد که "ترامپ" از سیاست دارد. بدین معنا که "ترامپ" می خواهد نقش اصلی سفارت خانه های این کشور در دنیا، کمک به ترویج و کار آئی شرکت های آمریکائی باشد.
اما بر خلاف "ترامپ"، وزیر امور خارجه اش دادو ستد آزاد و گرم شدن هوای زمین را باور دارد . از جمله این که او در گذشته از مالیات بر تولید گاز کربنیک هواداری کرده بود . اما نامیدن "ریک پری"، فرماندار پیشین تکزاس، به سمت وزیر انرژی و "اسکات پروئیت"، به ریاست سازمان حفاظت از محیط زیست، که هردو از ناباوران گرم شدن زمین و هوادار انرژی های فسیلی هستند، نوید پیش گرفتن سیاست های ملایم در این زمینه را نمی دهد.

"لوموند" به این اشاره دارد که در پیوند با سه کشور، روسیه، ایران و چین، سیاست خارجی "ترامپ" در گسستی کامل با موازین دیپلماتیک گذشته قرار می گیرد. به نوشته لوموند اکیپ رنگارنگ دولت او از این پس دست راستی ترین نقشه راه حزب جمهوری خواه را پیاده خواهد کرد.
لوموند همچنین مطلبی را به ترکیه اختصاص داده می نویسد سوءقصد های بسیار و کودتای نافرجام روز 15 ژوئیه توریست ها را از این کشور گریزانده و به رشد اقتصادی آن لطمه زده است. این شرایط همچنین از اطمینان سرمایه گزاران هم کاسته است. از سوی دیگر موضع دولت که گفت دیگر نمی خواهد دادو ستد های بازرگانی خود را به دلار انجام دهد و افزود که دادو ستد با چین به "یوآن" انجام خواهد گرفت، چندان به دیرپائی این میهن پرستی اقتصادی نیانجامید و ارزش لیره، واحد پول ترکیه، که کمی بالا رفته بود، پس از اعلام این خبر، به شدت سقوط کرد.

روزنامه اقتصادی "لز اکو" به وضع بورس ترکیه پرداخته از قول یک کارشناس می نویسد، علیرغم برکناری های گسترده افراد در تمام سطوح، این کار اردوغان در دراز مدت بر اوضاع مالی این کشور تأثیر نخواهد گذاشت. اما کارشناس دیگر می گوید : گرچه بانک های ترکیه وضع پایداری دارند، اما بازارهای پولی حرف دیگری را می زنند چرا که بورس ترکیه با کاهش 30% روبرو شده است. اردوغان هم با تلاش به به دست گردن همه قدرت سیاسی در کشور با آتش بازی می کند و این برکناری ها سبب خواهد شد که دولت ترکیه نتواند به برنامه اقتصادی خود تحقق بخشد و بدین ترتیب سرمایه گذاران از این کشور دور خواهند شد.