رضا براهنی، شاعر، نویسنده و منتقد برجسته ایرانی چشم از جهان فروبست
رضا براهنی شاعر، نویسنده و منتقد ادبی نامدار ایرانی که از اواخر دهه هفتاد خورشیدی در تورنتوی کانادا اقامت داشت، سحرگاه روز جمعه ۲۵ مارس/پنجم فروردین‌ماه، دار فانی را وداع گفت.
نتشر شده در:
رضا براهنی، خالق شعر بلند «اسماعیل» و نویسنده رمان «رازهای سرزمین من» بامداد جمعه ۲۵ مارس/پنجم فروردین‌ماه، در تورنتوی کانادا چشم از جهان فروبست.
اکتای براهنی، فرزند رضا براهنی خبر درگذشت این شاعر، نویسنده و منتقد ادبی برجسته ایرانی را در پیامی در شبکه اجتماعی اینستاگرام منتشر کرد.
در این پیام آمده است: «به تاریخ پنجم فروردین‌ماه هزار و چهار صد و یک؛ پدرم رضا براهنی جهان را ترک و به دیدار آفتاب شتاب کرد.»
هرچند اکتای براهنی در این در پیام اشاره‌ای به علت درگذشت رضا براهنی نداشته است اما، گزارش‌هایی در سال‌های اخیر مبنی بر ابتلای وی به بیماری آلزایمر او منتشر شده بود.
رضا براهنی که سابقه‌ای طولانی در مبارزه با سانسور دولتی در سال‌های پیش و پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران داشت، در نیمه دهه ۱۳۷۰ خورشیدی به کانادا مهاجرت کرده بود.
این شاعر و نویسنده پرآوازه ایرانی از چهره‌هایی اصلی بنیان‌گذاران کانون نویسندگان ایران وهمچنین رئیس پیشین انجمن قلم کانادا بود.
از جمله مشهورترین آثار رضا براهنی می‌توان به رمان «روزگار دوزخی آقای ایاز» و کتاب «خطاب به پروانه‌ها و چرا من دیگر شاعر نیمایی نیستم؟» اشاره کرد.
زندگی‌نامه
رضا براهنی در ۲۱ آذر‌ماه سال ۱۳۱۴ خورشیدی در خانواده‌ای تهی‌دست در شهر تبریز چشم به جهان گشود. وی پس از بدست آوردن لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی در سن ۲۲ سالگی از دانشگاه تبریز، راهی ترکیه شد و با اخذ مدرک دکترا در همین رشته به ایران بازگشت.
رضا براهنی مدتی در دانشگاه تبریز تدریس کرد و سپس در سال ۱۳۵۱ خورشیدی به آمریکا رفت. پس از بازگشت از آمریکا، به خاطر مبارزه با سانسور حدود سه ماه در ایران زندانی شد. وی در اواخر دهه هفتاد خورشیدی ایران را برای همیشه ترک کرد و در بیش از دو دهه گذشته در تورنتوی کانادا سکونت داشت.
برخی از آثار برجسته
«ظل الله: شعرهای زندان» از جمله کتاب‌های مهم رضا براهنی در حوزه شعر است که در سال ۱۳۵۸ خورشیدی منتشر شد. وی در این مجموعه با زبانی تلخ و گزنده، از تجربه خود در زندان‌های ساواک می‌گوید. «نقاب‌ها و بندها»، «غم‌های بزرگ»، «بیا کنار پنجره»، «خطاب به پروانه‌ها و چرا من دیگر شاعر نیمایی نیستم؟» و «اسماعیل» از دیگر مجموعه اشعار برجسته رضا براهنی هستند.
علاوه بر این مجموعه اشعار، از رضا براهنی چندین رمان، از جمله «آوار کشتگان»، «رازهای سرزمین من»، »آزاده خانم و نویسنده‌اش»، «الیاس در نیویورک»، «روزگار دوزخی آقای ایاز»، «چاه به چاه» و «بعد از عروسی چه گذشت» منتشر شده است.
آثار مهم رضا براهنی در نقد ادبی نیز عبارتند از: «طلا در مس»، «قصه‌نویسی»، «کیمیا و خاک»، «تاریخ مذکر»، «در انقلاب ایران»، «خطاب به پروانه‌ها و چرا من دیگر شاعر نیمایی نیستم؟، «گزارش به نسل بی سن فردا».
جایزه‌ها
رضا براهنی سال ۱۳۵۶ خورشیدی جایزه «بهترین روزنامه‌نگار حقوق انسانی» را دریافت کرد. وی همچنین در سال ۱۳۸۴«جایزه ادبی یلدا» را برای یک عمر فعالیت فرهنگی در زمینه نقد ادبی و در سال ۱۳۹۵ «تندیس چهره‌های شاخص شعر آوانگارد» را از آن خود کرد.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید